« سالگرد زلزله ازگله و چاره ای دیگر در برابر خشم طبیعت»

 سالی گذشت و هنوز خاطره ی اسفناک زلزله ازگله در اندیشه و فکر و وجدان انسان دوستان تکان دهنده است، سالی گذشت و هنوز رخسار قلم و جوهر نگارش گفتار و مقالات و تقاضا و گله و شکایات مردم مصیبت زده خشک نشده و فریاد بی صدای فقر و تنگدستی را کسی نشنید که غرشی دگر درست در سالگرد زلزله نه تنها ما را بلکه قلم اقدام هر قلم به دستی را لرزاند و بیدارمان کرد که هنوز آه سوزناک کودکان یتیم و داد و ناله ی دختران بی مادر و سرگردانی مادران بی همسر بر سیمای این سرزمین نمایان است. هنوز دستان پینه بسته پیران و دعای زنان سالخورده تن هر انسان شریفی را می لرزاند.

زلزله 4.4 ریشتری دیروز در سالگرد زلزله گویای آنست که گویی فریاد میزند مگر زلزله یادی از خویشتن بکند و فراموشی را بزداید.

گرچه امروز زلزله یادواره ای از زلزال فراخوانده تا به نیابت از ما انسانها یادی از همت ملت غیور این سرزمین از (ماکو و مهاباد تا ایلام و اهواز و شیراز و خراسان و تهران) که بر زخمهای ورم کرده و آه سوزناک مرگ و رنج بی کاشانه، درمان شدند و دست در دست، همدست شدند و دستاوردی از کمک بر این دیار ارزانی داشتند و در این کاروان کمک کاروانی از همدردی جنازه ی ابوبکر معروفی را تا بوکان تشییع کردند و صدای شریف باجور که هنوز در زیرآوار طنین انداز است در اذهان ماندگاری به حافظه سپردند.

در سالگرد رنج پی در پی بغض مرا چنان احاطه کرده که فریاد زنم چه کسی مقصر است؟! نمیخواهم کسی را محکوم کنم بارها گفته ام و خواهم گفت "از ماست که بر ماست". اما جای کتمان نیست که چرا هنوز کانکسها و چادرها بر جای اند. چرا هنوز دست نیاز بر آسمان است و فریاد داد بی دادی میکند؟

گرچه نگارنده سعی بر آن دارم از موضوع مقاله فراتر نروم اما چه باید کرد فریاد قلم مصداق حقایقی است که هر نگارنده ای را بدان سوی می کشاند.

و اما باید بدانیم گرچه اسکلت سازه ها در زلزله اخیر پابرجاست اما دچار صدمات شدیدی شده اند که از عمده مشکلات اساسی در زلزله سال گذشته عملکرد نامناسب اجزای غیرسازه ای بود که متاسفانه بصورت گسترده ای باعث آسیب جدی به دیوارهای پیرامونی نمای ساختمان، میان قابها، ... حتی در شهرهای نظیر کرمانشاه و همدان و سنندج که از مرکز اصلی زلزله دور بودند شد. یکی از ضعفهای قابل مشاهده در ساختمانهای صدمه دیده عدم اتصال قاب پنجره ها و دربها به دیوار و همچنین عدم اتصال دیوار به سازه است که باعث کنده شدن پنجره و پرت شدن آن میشود و با توجه به اینکه سطح وسیعی از پنجره ها شیشه است هنگام پرت شدن اغلب باعث جراحات و موجب خطرات جدی می گردد که متاسفانه به این مهم در اکثر سازه ها توجه نشده است و مهمترین ضعفها در اجزای غیرسازه ای بصورت ذیل می باشد:

ـ عدم اجرای وال پست در دیوارها

ـ اتصال نامناسب نما به دیوار اصلی

ـ اتصال نامناسب میانقابها به سازه اصلی وعدم جداسازی آنها نسبت به سازه

ـ عدم درگیر ساختن دیوار و سازه

ـ عدم اتصال قاب به دیوار و دیوار به سازه

ـ عدم مهار و اجرای صحیح نعل درگاه

ـ عدم مهار دیوارهای محوطه و حیاط با پشت بند

ـ عدم اتصال دیوار جانپناه با سازه

و اما سخن آخر:

شایان ذکر است که هر سازه ای قانونمند بنا شود افاده ای برای آیندگان خواهد داشت در این راستا مقالات متعددی در زمینه سازه های بتنی و فولادی ارائه نمودم و اکنون استدعای ما اینستکه در ساختن سازه ها باید مهندس ناظر بر سازه هایمان باشیم و بر استاندارد بودن تاکید و استاندارد زیستن را ترویج دهیم.

باری رئیس جمهور استانمان این قلم مهندسی با کلی درد و فغان که بار همدردی غمخوارگی را بر دوش کشیده و خود فرزند این دیارید و بهتر از دیگران دردها را لمس نموده ایدو شاهد دردها و رنج های تیمار نخورده اید.

هنوز پیام بانک ها بسان پس لرزه هائی تن زخمی دیار زلزله زده را می آزارد گرچه امهال وامها کمی درد مردم را کاهش داد اما بی خانمانی گویای آغازی امیدوار و انجامی ناامیدانه دارد.

نمیخواهم بگویم که با مشکلات درگیر نشده اید بلکه شب و روز را بر هم زده و دست و پنجه نرم کرده اید اما بر تیمار این رنج و درد کفایت نکرد.

از دری دگر مخاطب قلم دردمند حقیر مسئولین ذیربط می باشند که در ساختن سازه ها دقت عمل به خرج دهند و تا پایان ره همراه "ایده آینده ی سالم و بی فاجعه" باشند و همچنین در این راستا نیز از مسئولین قوه قضائیه انتظار میرود با دلسوزی خود بسان دوربین نامحسوس با کنترل و پیگیری جدی کار مسئولین را رصد کرده تا به انجامی مطلوب نایل شویم.

در نهایت از مردم رنج دیده انتظار میرود با آگاهی دست به دست هم داده تا با پیشرفت خود فرمول زیستن با طبیعت را دریابیم و چونان بلاد پیشرفته پیش رویم و با سرلوحه ی "همزیستی و همیاری مسالمت آمیز با خشم طبیعت " زیستگاه خود را قانونمند و مدینه فاضله نماییم.