روز جهانی لکنت زبان و یادآوری چند نکته

امروز دوشنبه ۳۰ مهر برابر با ۲٢ اکتبر، روز جهانی لکنت زبان است. این روز از سال ۱۹۹۸ با هدف "افزایش آگاهی عمومی نسبت به ناروانی گفتار" نام‌گذاری شده است. میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا از این اختلال گفتاری رنج می‌برند. در آلمان ۸۰۰ هزار نفر دارای لکنت زبان هستند. لکنت زبان ۹۰ درصد قبل از شش سالگی آغاز می‌شود و پدیده خاص دوران کودکی است که بر اثر عدم هماهنگی کار سمت چپ و راست مغز به وجود می‌آید که احتمالا دلایل ژنتیک دارد. لکنت زبان به دو دسته: لکنت کلونیک یا حالت تکراری در بیان کلمه و لکنت تونیک یا توقف در تلفظ تقسیم می‌شود.

نکاتی کە لازم است هنگام حرف زدن با کسانی که دچار این مشکل گفتاری هستند در نظر داشتە باشیم:

در هنگام مراودە با این افراد، اندکی صبوری به خرج بدهیم. سعی نکنیم واژه ای که می خواهند بگویند را ما بگوییم، با آرامش صبر کنیم تا آنها خودشان واژه را بیان کنند. در مورد لکنت زبان شان با آنها شوخی نکنیم، در رخ دادن این اتفاق آنها تقصیری ندارند. برخی از افراد وقتی یک واژه را نمی توانند بیان کنند دچار استرس می شوند، آنها را تحت فشار نگذاریم و اجازه بدهیم احساس آرامش کنند. هرگز لکنت زبان دیگران را اسباب شوخی و خنده نکنیم. با کسی که دچار لکنت زبان است آرام و شمرده حرف بزنیم. تند حرف زدن ما باعث می شود او هم احساس کند باید با شتاب حرف بزند به همین دلیل خطاهایش بیشتر می شود. کودکانی که دچار لکنت زبان هستند را تشویق کنیم در میان جمع حرف بزنند. اگر کودکی لکنت زبان دارد، او را سرزنش نکنیم بلکه تلاش کنیم با کمک گفتار درمانی راحت تر حرف بزند. وقتی کسی که دچار لکنت است حرف می زند با مهربانی به او نگاه کنیم و تماس چشمی برقرار کنیم و نشان دهیم مشتاقانه و با صبوری حرف هایش را می شنویم. برای آنها دلسوزی نکنیم یا به صورت اغراق شده ای نسبت به آنها مهربان نشویم. فقط شرایط شان را درک کنیم و برای حرف زدن به آنها اعتماد به نفس بدهیم.