تاريخ: ۱۳۹۷ جمعه ۲۳ شهريور ساعت ۱۲:۲۴ | بازدید: 1424 نظرات: 0 کد مطلب: 10080 |
یک روانشناس گفت: آغاز زندگیهای دانشجویی مستلزم بلوغ اجتماعی افراد است، چون این مساله در تعاملات رفتاری که نودانشجویان در یک محیط باهم دارند بسیار تأثیرگذار است.
بە گزارش پایگاه خبری هاژه، نورالله رضایی در گفتوگو با خبرنگار ایسنا، با بیان اینکه کارکردهای فرهنگی و اجتماعی خانوادهها باید بتواند نیازهای فرزندان را برآورده کند، افزود: برای پیشگیری از ایجاد آسیبهای اجتماعی خانوادهها باید آگاهی داشته باشند نیازهای فرهنگی اجتماعی جوانان خود را برآورده کنند تا زمانی که یک جوان به سن ۱۸ سالگی میرسد برای ورود به محیطهای دور از خانوداه مانند پانسیونهای دانشجویی و دیگر محیطها به پختگی کامل رسیده باشند.
وی در ادامه افزود: برای دانشجویانی که قرار است دور از خانواده به تحصیل خود ادامه دهند اگر تا قبل از آن خانواده بیشترین تأثیر را در رفتار فرد داشته است، دانشجو وارد محیط جدیدی میشود که بیشترین تأثیر را از آن محیط دریافت میکند.
رضایی اظهار کرد: اعضای پانسیون احیاناً میتوانند اختلالات شخصیتی و تجربههای شخصی از گذشته داشته باشند که اگر اشخاص دارای پختگی کامل نباشند میتوانند اثرات مخربی را دریافت کنند.
به گفته وی، محیطهای دانشجویی مانند شمشیر دولبه میماند اگر محیط سازنده باشد باعث رشد و تعالی افراد میشود در غیر این صورت اثرات سوء بدنبال خواهد داشت.
وی تصریح کرد: بهعنوان مثال در مورد فردی گوشهگیر است اگر آن جمع تعاملات مناسبی باهم داشته باشند میتواند برای شخص گوشهگیر سازنده باشد اما اگر جمع تخریبکنندهای باشد آسیبهای شخص را نیز تقویت خواهد شد.
رضایی در پاسخ به این پرسش که کدام دسته از جوانان دچار این آسیبها میشوند، خاطرنشان کرد: افرادی که زمینه آسیبپذیری را از خانواده آورنده باشند بیشتر دچار این چالشها میشوند، چون از قبل این آسیب در او وجود داشته و با ایجاد کوچکترین بستری دچار مشکل میشود.
وی در این خصوص که دانشگاه توان برطرف کردن کاستیهای خانواده را ندارد، گفت: خانوادهها باید آگاه باشند که دانشگاه نمیتواند بسیاری از کمبودهای خانوداهها را برطرف کند از همین جهت باید خانوادهها رسالت خود را حفظ کنند و حمایت های عاطفی و مالی را از فرزندان خود داشته باشند.
به گفته وی دانشگاه نیز باید مهارتهای ارتباطی را آموزش دهد و آگاهی لازم را نسبت به دانشجویان خود به دست آورد گروهی از این افراد آسیبپذیر نیاز به آموزش دارند و گروهی دیگر نیازمند درمان هستند که دانشگاه باید به این دانشجویان یاری رساند.
رضایی تصریح کرد: ۱۸ سالگی سن تصمیمات عاقلانه است اما این در شرایطی است که هویت فرد کامل شده باشد؛ در غیر این صورت فرد در محیط اجتماعی دچار چالش خواهد شد.
|