هر ساله در تمام دنیا گاه شمار مناسبت های زیست محیطی ملی و جهانی از اول فروردین بعنوان روز جهانی جنگلداری لغایت ۲۹ اسفند بعنوان روز جهانی گنجشکان ثبت و هر ازچند گاهی یادآوری و گرامی داشته می شود اما آنچه که به آن توجه کافی نشده است اساس حقیقت اکولوژی و کاهش ناملایمات آن بوده است، در همین راستا نیز روز جهانی زمین پاک هر ساله در ۲۲ آوریل مصادف با ۲ اردیبهشت در تمام دنیا برگزار و به همه مردم روی زمین یاد آوری می شود که نباید سیاره خود را فراموش کنند و به فکر حفظ آن باشند، دیدگاهی که در صورت توجه به آن ضرورتی با معیار احترام تمام به تنوعات، دیدگاهها و اتنیک های مختلف بە عنوان الگویی از بعد چهارم تنوع زیستی مطرح و در صورت عدم توجه به آن ناملایمات تشدید و در قالب تخریب، جنگ افروزی، توسعه طلبی، کشور گشایی، زیاده خواهی و... با برآیند ژینوسایدی زیست محیطی ادامه خواهد یافت.
اکنون نیز روز زمین پاک را در برهه ای یاد می کنیم که سایه جنگ،برنامه ریزی برای بهره کشی به جای بهره وری،سیاست انتقال آب از مناطق کم آب به پر آب، نبود عزمی راسخ برای پایان بخشیدن به آتش سوزی های سریالی، بحران ریزگردها و از بین رفتن منابع طبیعی سرزمین و آواره شدن هزاران انسان بیگناه و تخریب زیست بوم های کره زمین شدت بیشتری یافته و نتایج کنوانسیون های بین المللی و تلاش های جهانی از طرف سیستم مدرنیته کاپیتالیستی و نظام سرمایه داری پاسخی دریافت نکرده است(خروج آمریکا از معاهده اقلیمی پاریس از نمونه های بارز این ناملایمات جهان سرمایه داری می باشد).
ذهنیتی که محیط زیست را بستر زیاده خواهی های خود پنداشته و زمین را به معنای وحشی تعریف و زمینه را برای تخریب توجیه کرده است و جهت رسیدن به اهداف و امیالش هر اقدامی را روا شمرده و نه انسان را انسانیت و نه زمین را مادر هستی می پندارد، این ذهنیت خود تکامل کننده تعریف پوزیتیویستی محیط زیست بوده که زیست بوم را بصورت پدیده تعریف نموده و به روابط بین پدیده ها اهتمام می ورزد در صورتی که حقیقت اکولوژی در چهار چوب هستی طبیعت تنها علم روابط پدیدە ها نیست بلکە هم علم روابط و هم خود پدیدەها را در بر می گیرد.
در این تعریف که از نظر نگارنده تعریف صحیح محیط زیست است (اکولوژی| اکو; بازتاب و لوژی; شناخت بازتاب طبیعت) باور بر این است کە در اثر آفرینش و خلقت انسان، طبیعت واکنشی از خود و از وجود انسان بە جوامع می دهد کە بتواند بە حیات خود ادامە دهد، چون طبیعت هموارە در طول قرون و میلیونها سال در زایش و تغییر و آفرینش بودە و باعث بقای خود شدە است.
در بازتاب و واکنش طبیعت و انسان بە جوامع، فرمهای خود را دادە است یعنی در واقع طبیعت انسان را آفریدە است و چنین بودە کە انسان و جوامع هزاران سال با تغییر و فرمت جدید خود بصورت کلان، عشیرە، قبیلە، قوم زیسته اند.
میتوان گفت پیدایش جوامع در نتیجە تغییر طبیعت و فرم نوینی می باشد کە در اثر وجود انسان و واکنش طبیعت صورت گرفتە است.
با پی بردن و شناخت این روند و احساس نیاز به چنین رویکردی که جهان آکنده از تغییر تضادها، تنش ها و تفکیک های عمیق اجتماعی و همچنین یورش ویرانگر فناوری مدرن به محیط زیست طبیعی بوده و با باور به اینکه زمین از قبل خود را سازماندهی و دفاعی اجتماعی را جهت ایجاد نظمی فراگیر در قالب جنبش های محیط زیستی به واسطه نیاز طبیعی به همراه داشته اکنون الزام آورتر آن است سازه ها، تشکلها و سازمانهای مردم نهاد به فکر ایجاد راهکاری نو و خروجی متفاوتتر و کاراتر از مبحث محیط زیست و حفاظت آن را انتخاب و بر همان اساس سیستمی با محوریت تبیین جامعه ای اخلاقی اکولوژی را طرح ریزی نمایند و با اعتقاد به اینکه اندیشه محیط زیست تنها به حفاظت از محیط زیست محدود نبوده بلکه می تواند تداعیگر ذهنیتی گسترده تر شامل فلسفه، اقتصاد، سیاستِ اجتماعی فرهنگی و اخلاقی را شامل گردد.
پایان سخن اینکه چنین مکانیسمی می تواند با یافتن رهیافت های برون رفت از اکنونیت(معضلات زیست محیطی) با پیروی از فاکتورهای اخلاق اجتماعی، سیاست اجتماعی و تدوین دمکراسی با نظام امپریالیسم جهان سرمایه داری روبرو شده و صنعت اکولوژیک را جایگزین تکثیر و توسعه صنعت گرایی خواهد کرد.