تاريخ: ۱۳۹۶ دوشنبه ۱۸ دي ساعت ۱۲:۵۰ | بازدید: 3157 نظرات: 22 کد مطلب: 4972 |
البته قبلا در مقاله ای تحت عنوان هدیه معاون اول رئیس جمهور به مردم گوک تپه قبل از انتخابات، اسم سوران نیز توسط نویسنده و البته نام های دیگری چون صارم شهر یا موکری شهر، کورد شهر، ماد آباد توسط یک نخبه ی گوک تپه ای و سیوان بوسیله افراد دیگر پیشنهاد شده بود. همه این اقدامات برای اینست که نامی زیبنده بر گوک تپه نهاده شود.
و هکذا....
این روزها بار دیگر مشکل نامگذاری گوک تپه خودنمایی می کند گویی نام های فوق که با درخواست نماینده فعلی مردم وبا عنایت به ویژگی آنها، صورت گرفته مورد اقبال واقع نشده است.
صرف نظر از موارد فوق هر نامی که برای یک محل انتخاب می شود باید دارای ویژگیهای ذیل باشد:
1-با معنی باشد یعنی مفهوم داشته باشد. مثلا سنگ و شیشه دو معنای متفاوت دارند و هر دو قابل فهم، چون دو ماهیت متفاوت را نیز دارا هستند.
2- دارای ریشه باشد یعنی اصیل و ریشه دار باشد؛ مثلا ارومیه از دو واژه اور به معنی شهر در زبان آشوری و میه به معنی آب گرفته شده است و معنای کامل آن شهر آب است که دریاچه ارمیه از فراوانی آب در این منطقه شکل گرفته است.
3- در تلفظ و نگارش برای همگان سهل باشد. مثلا تلفظ و نگارش اسفهلان برای همگان ساده نیست.
4-معرف باشد. مثلا مشهد یعنی محل شهادت که به محل شهادت امام رضا (ع) اشاره دارد و یا شادگان به معنی محل شادی و مسرت است.
5- مشهور باشد؛ یعنی شناخته شده باشد. مثلا تهران را در دنیا می شناسند.
6- جمهور باشد؛ یعنی مردمی یا به عبارتی همه یا اکثریت مردم آنرا بپذیرند مانند حقی که از طریق انتخاب برای شخص یا حزب، دسته یا گروهی بوجود می آید؛ در اینجا بحث دیگری پیش می آید آیا زبان یا گویش مردمی منطقه مورد نظر بعنوان جمهور قابل تنفیذ است که پاسخ آنرا باید در تصمیمات کلان مسئولان جستجو نمود.
7- حتی الامکان در نگارش لاتین سهل باشد. البته این جنبه کمتر از موارد فوق اهمیت داشته ولی توجه به آن خالی از لطف نمی باشد مثلا کلمه قبرس در عربی و فارسی تقریبا مشابه هم نوشته می شود ولی در انگلیسی (Cyprus) است که ممکن است موجب دیر فهمی افرادی که با زبان لاتین سر و کار ندارند، شود.
نتیجه :