نماينده ای بدون استراتژی / واكاوی سياست رفتاری يك نماينده مجلس

ماردين سيداحمدي

محمدقسيم عثماني نماينده مردم خوش ذوق و باهوش بوكان را بايد اعجوبه اي در ميان نمايندگان فراكسيون هاي اقليت مجلس دانست،فراكسيون هاي اقليت مجلس نه در قامت اصول گرايي و اصلاح طلبي ،بلكه در قد و قواره اقليت مذهبي و يا قومي كه به دليل قوميت كرد و مذهب سني اين نماينده كهنه كار بايد به ايشان اطلاق شود، نماينده اي كه بزعم بسياري از كارشناسان بيشتر از آنكه به خرد جمعي اعتقاد داشته باشد سرش به كار خودش گرم است و به فكر توشه تبليغاتي كارزار انتخابات بعدي است و بجاي آنكه به فكر زدن نقش باقيات الصالحاتي در كارنامه وكالت مردم شهر باصفايش بوكان و در ادامه سياست فراكسيوني پايبندي به استراتژي متناسب با بافت مذهبي و قوميتي و جغرافياي منطقه موكلانش باشد طرحهاي كلان ملي و فرا ملي را با هدف ماندگاري در سر مي پروراند.

رفتار سياسي عثماني، در تجربه سه دوره نمايندگي مجلس شوراي اسلامي با اخذ راي اعتماد مردم بوكان و در ادامه پوشيدن قباي عضويت يك دوره هيئت رئيسه مجلس با جلب اعتماد نمايندگان را كه افتخاري بزرگ براي مردم كرد محسوب مي شود،مي توان از چند زاويه نقد و بررسي كرد.

تغييرات آراي عثماني در سه دوره حضور انتخاباتي او از ٣٧ هزار راي در مجلس هشتم  به ٦٣ هزار راي در مجلس نهم و نهايتاً ٤٧ هزار راي در مجلس دهم نشان از نوسانات شديد و معني دار توفيق مردمي به اين مدرس دانشگاه دارد،توفيقي كه پيش بيني مي شود در مرحله بعدي با توجه به رمزگشايي از جعبه سياه ساز و كار انتخاباتي اين نماينده مجلس دهم و تخصص او در بوجود آوردن فضاي دو قطبي عثماني-حبيب زاده و ايجاد ضلع سوم جذب آراي سرگردان ناموافق دو قطب، بعنوان سوپاپ اطمينان عدم پيروزي رقيب، در انتخابات مجلس يازدهم جوابگو نباشد.

بررسي سياست رفتار قسيم عثماني در عدم تمايلِ ورود به امضاء نامه نمايندگان فراكسيون اهل سنت مجلس شوراي اسلامي به رئيس جمهور، بجهت انتخاب و استفاده از وزير سني در كابينه اگرچه از طرف ايشان به بهانه آگاهي او از بسته شدن ليست وزراء از طرف رئيس جمهور عنوان شد، اما از منظر تمايل به وفاداري عمودي عثماني در ساختار هرم قدرت كه غالباً مصالح حزبي و ملي را مد نظر دارند در برابر عدم پايبندي به تشكيلات افقي همطراز، كه بيشتر به مشكلات و معضلات قوميتي و منطقه اي مي پردازند،نشانه هايي از تمايل اين سياست كار بوكاني به ماندن در سطح بالاي هرم قدرت ، ولو به قيمت تضعيف مصالح حوزه انتخابيه اش را دارد كه مطمئناً از ديدگاه سياست مردان و تحليلگران مكرياني و در راس آنها بوكاني پنهان نخواهد ماند.

مبحث بعدي واكنش عثماني به ارقام و اعداد بودجه طرح توازن منطقه آذربايجان غربي است،اين نماينده مجلس با مدرك دكتري حسابداري و عضويت در كميسيون برنامه و بودجه و در كسوت هيئت علمي دانشگاه شهيد بهشتي و سر و كار پيوسته روزانه اش با اعداد و ارقام چگونه است كه جدول طرح توازن منطقه اي را نتوانسته است كامل بخواند و يا به درستي تحليل نمايد؟

اعتراض يك نماينده كرد به افزايش سهم سه دهم درصدي از بودجه طرح توازن منطقه اي، شهرستاني كه سالها در كسوت مادرشهرحوزه انتخابيه اش، بصورت رسمي شناسايي شده است و سكوت معني دار در برابر رشد بيش از دو برابر بودجه شهرستان خوي از اين طرح و حتي افزايش ٩/. درصدي شهرستان كوچك سلماس و يا ٦/. درصدي شهرستان مياندواب را چگونه مي توان ارزيابي كرد؟

اين نوشتار به علت عدم تخصص در نحوه توزيع اين اعتبارت قصد رد و يا تاييد ارقام موجود در جدول بودجه را ندارد و هدف از اين گفتار هم مجادله بر سر اين موضوع نيست.اما مي توان موضع گيري عثماني بر سر رقم ناچيز اختلاف بودجه حوزه انتخابيه اش را با شهرستان مهاباد، دنبال كردن دو هدف غايي از طرف او قلمداد كرد:

١- مانور تبليغاتي هوشمندانه كه بر مبناي اختلافات عاميانه و قديمي بر سر مركزيت منطقه مكريان با داعيه پرچم داري شهرستان بوكان، پايه ريزي شده است.

٢-استفاده از سياست قبلي تمايل او به قرار گرفتن در جهت عمودي بردار قدرت با ناديده گرفتن و تضعيف و يا مقابله با چينش افقي و تظاهر به فرمان پذيري مركزي.

با تجزيه و تحليل رفتارشناسي اين نماينده در هر دو مثال از مناقشه هاي بالا و با احتساب احتمال رويداد هر دو صورت از وضعيت هاي متصور ،بايد اذعان كرد كه نهايتاً نمي توان استراتژي خاص رفتاري براي قسيم عثماني متصور شد.

استراتژي كه به تعريف "جك ولش" نويسنده كتاب "آيين پيروزي "،تصميم هاي شفاف و دقيق در خصوص رقابت با ديگران است.

رقابتي كه در واكاوي شرح وظايف نماينده يك حوزه، مي تواند تلاش براي عمران و آباداني و نظارت بر عملكرد دولت در همين راستا تعريف شود و نه كوشش براي ماندگاري بر اريكه قدرت از طريق روش هاي منسوخ پوپوليستي....

به فرض ضعيف حتي تصور اين استراتژي ، شكست نمايندگان كرد در راهيابي به هئيت رئيسه مجلس، با حضور نامتناجس دو كانديدا و عدم توافق بر سر تسهيم و تقسيم نقش ها ، در انتخابات هيئت رئيسه اخير مجلس، نشان از شكست اين استراتژي و يا حكايت از عدم وفاداري اين دو نماينده به تعهدات فراكسيوني مي كرد كه در يك وجه آن نماينده بوكان قرار داشت.