جوان سقزی به خانه بازنگشت

سد مهاباد تپش قلب زندگی منطقه است. منبع آب شرب و کشاورزی و چشم‌اندازی زیبا که هر روز میزبان عابران و رهگذران است. اما گاهی همین شریان زندگی، به رگ بی‌جان مرگ تبدیل می‌شود. این بار این سد، کارو رستم‌پور را در آغوش گرفت. جوان ۲۰ ساله‌ای از سقز که با پدرش آمده بود تا در این آب‌ها، خستگی روحش را بشوید.

کارو، شنا را از کنار مجسمه کوهنورد آغاز کرد. آن سوی دیگر سد او به پدرش گفته بود که خسته است و دیگر توان بازگشت ندارد و قرار بود پدرش با ماشین به دنبالش برود. اما پدر در آن سوی آب‌ها، متوجه تصمیم پسر نشده بود که کارو نیز به شنا ادامه داده است. در همین لحظه، شاهدان محلی متوجه غرق شدن او شدند و خبر مرگ در مهاباد پیچید.

با اعلام خبر تیم‌های جستجو و نجات به سرپرستی سردار فداکار مکری، معاون عملیات سازمان آتش‌نشانی مهاباد، به محل حادثه آمدند. از ساعت ۱۵:۳۰ روز جمعه تا غروب، آن‌ها در عمق ۲۰ متری آب‌های سد به دنبال پیکر کارو بودند، اما تلاش‌ها بی‌نتیجه ماند و شب با سکوت و اندوه از راه رسید.

جستجو از صبح شنبه دوباره آغاز شد. قایق‌های شیلات مهاباد، نجات‌غریق آتش‌نشانی و قایقرانان محلی با هر آنچه داشتند، همگی دست به دست هم دادند تا پیکر کارو را از آب بگیرند و به خانواده‌اش بازگردانند. یک روز گذشت اما باز هم نتیجه‌ای حاصل نشد.

یکشنبه روز سوم بود. از ساعت ۵:۳۰ صبح، جستجوها با شدت بیشتری دنبال شد. جمال رسولی ملوان و قهرمان رکوردار مهابادی، با خانمی از میاندوآب که اولین‌بار غرق‌شدن کارو را دیده بود، تماس گرفت. همچنین یکی دیگر از شاهدان عینی اطلاعاتی از نحوه و محل غرق شدن داد بود. تیم‌های جستجو بر اساس همین اطلاعات، عملیات را متمرکز کردند و بالاخره در ساعت ۵ عصر روز یکشنبه، پیکر کارو رستم‌پور روی آب آمد و انتظار دردناک خانواده‌اش به پایان رسید.

درست در همان لحظات سخت و دردناک مردم مهاباد، با تمام وجود به صحنه آمدند. این حادثه، بار دیگر نشان داد که مردم این شهر، غوطه‌ور در انسانیت هستند. آن‌ها خانواده‌ی داغدار را تنها نگذاشتند. از همان روز اول، بسیاری از مردم مهاباد، به خانواده کارو دلداری دادند و هر آنچه نیاز بود، فراهم کردند. در آن لحظات تلخ در حالی که پیکر جوانشان در آب‌ها ناپدید شده بود، مهربانی مردم مهاباد، کمی از بار اندوهشان کاست.

شیلات مهاباد و قایق‌های آنان، آتش‌نشانی به خصوص سردار فداکار مکری و سید نصیر محمودی و ایوب وفایی، جمال رسولی رکوردار گینس، هلال احمر و مردم، همه و همه در کنار خانواده‌ی کارو بودند. این داستان غم‌انگیز در نهایت نشان داد که در تاریکی هر فاجعه، نوری از همدلی و انسانیت همیشه در حال درخشش است.