هاژه- امسال عید نوروز، ماه مبارک رمضان و تمدید اجاره کرایه نشینان امسال در یک بازه قرار دارند و کرایه نشینان به برکات ماه مبارک رمضان و رعایت انصاف مالکان به حرمت نوروز کوردستان برای تمدید قرارداد اجاره چشم دوختهاند.
این روزها گرانی، افزایش لجام گسیخته هزینههای زندگی و در رأس آن کرایه خانه و مغازه همه شهروندان را مات و افسرده کرده است.
اگر در قرن بیستم داشتن خودرو برای غرب جزو آزادیهای فردی تعریف میشد، شاید در روزگار فعلی برای ما داشتن خانه هم تعبیری از آزادی فردی باشد.
دهه قبل، برای شهروندان مهابادی کرایههای چند میلیونی و دلار 90 هزار تومانی شاید تعبیری از پایان جهان بود، اما در زمانهای که گرانی همه را آزرده، در کنار هم زندگی میکنیم.
در این بازه بیست ساله بسیاری خانه و ماشین خریدند و صاحب عروس و داماد هم شدند، بسیاری هم هرآنچه داشتند را از دست دادند.
بررسی آماری و وضعیت فعلی حاکی از آن است که روز به روز به شمار کرایهنشینان در مهاباد اضافه میشود، به نحوی که 25 هزار خانواده تنها در شهر مهاباد تا پایان سال 1402 برای مسکن ملی ثبت نام کردهاند و بصورت دقیقتر تا این لحظه 12 هزار نفر واجد شرایط بودهاند که نشان میدهد این خانوادهها نه زمین و نه منزلی دارند و نه از وام مسکن استفاده کردهاند. احتمالا از 13 هزار نفر دیگر که هنوز تعیین تکلیف نشدهاند هم چند هزار نفر واجد شرایط باشند.
بر اساس این آمار، اگر نرخ خانوار 3 نفر گرفته شود، میتوان گفت دستکم 30 درصد جمعیت مهاباد کرایهنشین هستند و احتمالا کسانی هم هستند که منزل مسکونی دارند اما مغازه اجاره کردهاند، حتی برخی افراد هم برای منزل و هم برای مغازه اجاره پرداخت میکنند.
اگرچه بررسی دقیقتر آمارها ما را مأیوس خواهد کرد اما زندگی با تمام ناملایماتش میگذرد و هر فردی به لطف خداوند و تلاش خود و انصاف جامعهای که در آن زندگی میکند، چشم دوخته و در خیلی از موارد هم کارساز بوده است.
خیلیها برخلاف رفتارشان در مقابل دوربین و میهمانیها از رعایت انصاف، نوع دوستی، اخلاقیات و منش کورد بودن حرف میزنند، اما در واقعیت در جریان زندگی هم اجاره را تا آنجا که میتوانند افزایش میدهند و هم برای ازدواج فرزندشان پیششرطهای سنگینی میگذارند.
اگرچه به لطف فضای مجازی کوردستان به مدینه فاضله تبدیل شده و این روزها کورد بودن و مهابادی بودن خود یک نوع برند محسوب میشود، اما همیشه جای سوال دارد که چرا نهایت تلاش را برای خوبی کردن به دیگران بکار میگیریم ولی برای شهروندانی که درکنار هم زندگی میکنیم تا این اندازه بی تفاوت هستیم.
همین حالا هم خیلی ها هم باور دارند که ماه مبارک رمضان و روزه گرفتن و تنها امتناع از خوردن و آشامیدن نیست و روزهدار بی انصاف با فردی که روزه نمیگیرد یکی است و شاید هم تبلیغ کنند که بجای رفتن به حج به چند نفر کمک کنند، انسان بودن و با معرفت بودن را تبلیغ میکنند و حتی از منابع علمی و آماری هم برای یک سخنرانی آتشین استفاده میکنند، اما نمود عینی پیدا نمیکند و در اجاره دادن اموالشان سخنرانی آتشین خود را از یاد میبرد.
نوروز ماهی است که شهروندان میخواهند با لباس و رفتار و گفتار اثبات کنند که نوروز در اساس متعلق به کوردها است، نوروز را سمبل شادی جمعی و یکرنگی و همبستگی توصیف میکنند و در تلاشند تا با افکار، زبان و رفتارشان، نمادی از یک کورد واقعی باشند، رمضان هم از راه رسیده و خیلیها یا ایمان قلبی خود را به شکلی افراطی نشان میدهند و یا برای فرار از روزه گرفتن به مفاهیم نوع دوستی، محبت به شهروندان و انسان بودن و ... روی میآورند.
نمیتوان خود را کورد نامید و در حق یک کورد دیگر جفا کرد و خونش را در شیشه کرد، نمیتوان خود را مسلمان واقعی دانست وقتی مسلمان دیگری را در ماه مبارک رمضان در تنگنا گذاشت، لذا انتظار میرود که امسال مالکان مهابادی در خلوت خود شرایط شهروندان را درک کنند و اجاره را متعادل افزایش دهند.
همه میدانند که هزینههای زندگی بالا رفته ولی این را هم باید مد نظر داشت که درآمدها افزایش نیافته و بازار یکی از بدترین رکودهای خود را تجربه میکند، حقوق بگیران هم متناسب با تورم حقوقشان افزایش نمییابد، لذا نمیتوان از اجاره نشینان انتظار داشت جور وضعیت اقتصادی کشور را بر دوش بگیرند و تورم هزینههای زنگی مالکان را خنثی کنند.
درحال حاضر اجاره ها بیش از 50 الی 60 درصد حقوق هر فرد را میبلعد، مستأجران هم انتظار بخشش اجاره را ندارند و تنها خواسته آنها افزایش معقول و منطقی اجاره است.
در بازه یک ماه ماه مبارک رمضان، نوروز، عید سعید فطر و سیزدهبدر در پیش روی همه قرار دارد و انتظار میرود به حرمت این روزها هم که شده مالکان حرمت شکنی نکنند و با افزایش منطقی و معقول اجاره بها حداقل یکسال آینده مستأجران را به جهنم تبدیل نکنند یا حداقل تناقضات و تقدس سازی را کنار زنند و خود را کورد دوآتیشه و مومن زاهد معرفی نکنند.
تغییر رفتار مالکان در این عید نه تنها اجر و پاداشی الهی و اخروی را درپی خواهد داشت، بلکه در شور و نشاط و همبستگی مردم ابن شهر هم نقشی بسزا خواهد داشت.