به گزارش هاژه، نیم دهه از اجرایی شدن پروژه مسکن ملی در مهاباد می گذرد اما تاکنون به نتیجه ای ملموس نرسیده است.
اواخر دولت حسن روحانی بود که طرح مسکن ملی به مهاباد رسید و قرار بود این پروژه هر سال چندین واحد مسکونی برای اقشار آسیب پذیر و اجاره نشین به ارمغان آورد.
آغاز مسکن ملی در مهاباد و بیشتر شهرهای کشور بدون برنامه و مقدمه چینی بود، لذا از همان ابتدا با موانع زیادی روبرو گردید، در نهایت این پروژه همچنان معلق ماند تا به میراثی نامبارک برای دولت بعدی تبدیل شود.
دوره انتقال دولت بدلیل برخی مسائل به درازا کشید اما در سال 1401 سفر رییس جمهور به مهاباد و صدور ضرب الاجلی برای تعیین تکلیف مسکن ملی روزنه ای امید برای بسیاری از اعضا که کورسویه امیدی برای خانه داشتند ایجاد کرد.
ماهها از تعیین ضرب الاجل گذشت و کاری هم انجام نشد، در این اثنا ثبت نام برای افراد جدید همچنان در جریان بود تا اینکه بیش از 22 هزار نفر در این طرح ثبت نام کردند و بیش از نیمی از افراد وجه اولیه را واریز نمودند.
اگرچه ماهانه مصاحبه و یا اظهارات امیدکننده ای از سوی مسوولان برای شروع قدرتمند و رفع موانع مسکن ملی به جامعه تزریق میشد، اما کوچکترین حرکت ملموسی برای پیشبرد این پروژه روئیت نگردید.
با روی کار آمدن مسعود پزشکیان رییس جمهور جدید با توجه به اینکه متولد مهاباد است و امکان رایزنی برای حل مشکلات عدیده شهرستان بیشتر فراهم است، بارقه هایی برای رهایی از خواب زمستانی مسکن ملی در مهاباد ایجاد شد، با تمام این احوال، مسکن ملی همچنان از خوابی که نیم دهه به درازا کشیده بیدار نشده است.
سال گذشته قرار شد تا وضعیت 400 عضو از بلاتکلیفی رهایی یابد و بعد از 4 سال پروژه مسکن ملی برای این تعداد از سر گرفته شود، اما شوربختانه کارشناسان خبره مسکن و شهرسازی زمینهایی آنچنان نامرغوب را شناسایی کرده اند که یا مشکل معارض دارند و یا برای پی ریزی ساختمان باید بخشی از کوه را حفاری و یا حداقل نصفی از کوه را جابجا نمایند.
در نهایت معارضین و ترانشههای سی و چند متری ناشی از حفاری یر اصولی، مسکن ملی را دوباره به خواب زمستانی برد و بر همین اساس سال 1403 نیز بروکراسی اداری تعیین قطعات جدید برای اعضا این پروژه را به خواب عمیقی برده است.
تا این لحظه تلاش ها برای پیگیری موضوع بی نتیجه بوده چراکه آنچه مسوولان می گویند با واقعیت عینی همخوانی ندارد و نمیتوان واقعیت را از زبان مسوولان به شهروندان منتقل کرد.
تا این لحظه بیش از نیمی از امتیازهای متقاضیان در دست املاکیها و دلالان مسکن است و احتمالا 350 واحدی که از سال 1399 آغاز شدهاند، امسال و سال بعد نیز روند فرسایشی خود را ادامه دهند.
با پیدا شدن معارض، پروژه های جدیدی که سال قبل نیز تعیین تکلیف شده بودند دوباره به خانه اول بازگشتند تا دوباره تعیین تکلیف شوند، بماند که چند هزار نفر دیگر تنها واریز اولیه را انجام داده و همچنان در انتظار به نتیجه رسیدن 150 هکتار زمینی هستند که هر ماه خبر از تعیین تکلیف می دهند اما خبری از واگذاری به اعضا نیست.
گذشت زمان و بلاتکلیفی مساکن ملی در مهاباد، ماهیت این طرح را هم تحت تآثیر قرار داده به نحوی که واحدهایی که در سال 1400 با 500 میلیون تومان تکمیل میشدند حالا به چند میلیارد نیاز دارند تا تکمیل شوند، بسیاری از متقاضیان به اندازهای ورشکست شدهاند که توان ادامه ندارند.
بر اساس برآوردها، با 40 میلیون تومان واریز اولیه هر متقاضی می توانست به تأمین هزینه پی ریزی ساختمان امیدوار باشد اما این وجه شاید حالا کفاف خرید 1 درب یا یک پنجره را دهد.
سرگذشت مسکن ملی و خون دل متقاضیان مسکن ملی در مهاباد آنقدر دردناک است که می توان درباره آن دهها یادداشت، مقاله و یا مطلب نوشت و بازهم حق مطلب را ادا نکرد، اما آنچه مهم است، اقدام عاجل مدیرانی شایسته است که وضعیت را سروسامان دهند و هم مسکن ملی را از خواب نیم دههای بیدار کنند و هم وضعیت متقاضیان سرگردان را سامان بخشند.