کمبود امکانات آموزشی؛ بهای سنگین برای دانش‌آموزان نایسر سنندج

در این روزها، که جامعه ما درگیرودار مشکلات و حوادث گوناگونی است خبر در گذشت دانش آموز سنندجی موجب تاسف و تأثر همگان شد و این خبر دستمایه یادداشت پیش‌روی شد.

حادثه دلخراش فوت دانش‌آموز ۷ ساله سنندجی در پی برخورد سرویس مدرسه، زنگ خطری جدی برای مسئولین و جامعه است هر چند که مدیران آموزش و پرورش شهرستان سنندج در اظهارنظر پیرامون این حادثه اعلام کردند که هیچ ارتباطی با اداره آموزش و پرورش و مدرسه ندارد اما این رویداد تلخ، تنها یک حادثه ترافیکی نیست، بلکه نشانه‌ای از مشکلات عمیق‌تر در سیستم آموزشی و به ویژه در مناطق محروم مانند نایسر سنندج است.

بارها در رسانه‌های جمعی و تریبون‌های مختلف مشکلات و معضلات نایسر انعکاس داده شده است و باوجودی که اقداماتی برای رفع آن‌ها انجام شده است اما این اقدامات جوابگوی نیازهای نایسر که دارای بیش از ۸۰ هزار نفر جمعیت است، نیست و نیازمند نگاه ویژه دولت است.

امروز ناحیه منفصل شهری نایسر، با وجود جمعیت قابل توجه و نیازهای آموزشی فراوان، همواره از کمبود فضاهای آموزشی مناسب و زیرساخت‌های آموزشی کافی رنج برده است. تراکم بالای دانش‌آموزان در کلاس‌ها، نبود امکانات ورزشی و تفریحی مناسب و عدم دسترسی آسان به مدارس، تنها بخشی از مشکلات این منطقه است.و امروز که بیش از ۵۰ روز از بازگشایی مدارس سپری شده است برخی از مدارس در نایسر از نبود و کمبود معلم و نیروی انسانی رنج می‌برند و بسیاری از دانش آموزان ناچار شدند برای ادامه تحصیل به مدارس خارج از نایسر و داخل شهر سنندج مراجعه کنند و متحمل هزینه‌های زیادی شدند و این در حالی است که بيشتر اهالی نایسر از اقشار آسیب پذیر جامعه هستند. و حادثه تلخ درگذشت دختر دانش آموز نیز که از اهالی نایسر است گواهی بر کمبودها و نبود مراکز آموزشی در این منطقه است.

این حادثه باید به عنوان یک تلنگر جدی برای مسئولین در نظر گرفته شود. توزیع نامناسب امکانات آموزشی، عدم توجه به نیازهای خاص مناطق محروم و بی‌توجهی به ایمنی دانش‌آموزان، عواقبی به مراتب سنگین‌تر از یک حادثه ترافیکی دارد.

برای جلوگیری از تکرار چنین حوادثی و بهبود وضعیت آموزشی در مناطق محروم، اقدامات زیر ضروری است:

توزیع عادلانه امکانات آموزشی: اختصاص بودجه کافی برای ساخت مدارس جدید، تجهیز مدارس موجود و تامین نیروی انسانی متخصص در مناطق محروم.

ایجاد زیرساخت‌های مناسب: احداث پیاده‌روهای ایمن، نصب علائم هشدار دهنده در اطراف مدارس و بهبود وضعیت حمل و نقل عمومی برای دانش‌آموزان.

نظارت بر سرویس‌های مدارس: افزایش نظارت بر سرویس‌های مدارس، الزام رانندگان به داشتن گواهینامه معتبر و آموزش‌های لازم و تجهیز سرویس‌ها به امکانات ایمنی.

توجه به نیازهای ویژه دانش‌آموزان: برگزاری دوره‌های آموزشی برای معلمان در زمینه آموزش دانش‌آموزان مناطق محروم و ارائه خدمات مشاوره‌ای به دانش‌آموزان و خانواده‌های آن‌ها.

جلب مشارکت مردم و سازمان‌های مردم‌نهاد: تشویق مردم و سازمان‌های مردم‌نهاد به مشارکت در بهبود وضعیت آموزشی مناطق محروم.

حادثه نایسر، زنگ خطری برای همه ماست. ما نمی‌توانیم به سادگی از کنار این حادثه تلخ بگذریم. مسئولین باید با عزم جدی و برنامه‌ریزی دقیق، برای بهبود وضعیت آموزشی در مناطق محروم تلاش کنند. جامعه نیز باید با مشارکت فعال در این امر، به کاهش آسیب‌های اجتماعی و بهبود کیفیت زندگی دانش‌آموزان کمک کند.

در پایان، یاد و خاطره مهنا مرادی دانش‌آموز عزیز را گرامی می‌داریم و برای خانواده محترم ایشان صبر و شکیبایی آرزو می‌کنیم.