افزایش جمعیت سگ‌های بلاصاحب و ظهور بحرانی بزرگ

به گزارش هاژه، اندام‌ها نحیف ولاغر و نگاه ملتمسانه سگ‌ها بلاصاحب همراه با توله‌هایشان به انسان‌ها در شهر، ترحم هر شهروندی را برمی‌انگیزد تا حداقل تکه‌ای غذا یا نان را برای آنها فراهم کند، اما این یک روی سکه است و روی دیگر آن ترس بخش عمده‌ای از شهروندان از حیوان گزیدگی، سلب آسایش و امنیت و تهدید حیات وحش است.

همه‌ی ما سگ‌ها را با وفاداری، شیطنت توله‌هایشان می‌شناسیم و گذر از کنار آنها درحالیکه گرسنه و با نگاهی ملتمسانه درخواست غذا می‌کنند، کار آسانی نیست، در عین حال جمعیت آنها در شهرها به شکلی لجام گسیخته درحال افزایش است و هرازگاهی حمله گله سگ‌های بلاصاحب به شهروندان صدای انتقاد همه را درمی‌آورد.

 

سگ‌ها از چند هزار سال قبل توسط انسان اهلی شده و گونه وحشی آن در طول قرن‌ها کاملا اهلی شده و تغییر ژنتیک داده‌اند، حالا این سگ‌ها را نمی‌توان بخشی از حیات وحش دانست و چه بسا افزایش جمعیت آنها حیات وحش را هم تهدید می‌کند.

در چند سال گذشته افزایش جمعیت سگ‌های بلاصاحب در شهر مهاباد از موضوع به بحران تغییر شکل داده و هر ماه و سالی که می‌گذرد بر شدت آن اضافه می‌شود.

روزانه ده‌ها پیام از سوی شهروندان به هاژه ارسال می‌شود و در آن از عدم ساماندهی سگ‌های بلاصاحب در این شهرستان انتقاد می‌کنند.

تا چند سال قبل جمعیت سگ‌های بلاصاحب در مهاباد به 200 قلاده هم نمی‌رسید و زنده‌گیری آنها و یا عقیم‌سازی منطقی‌تر به نظر می‌رسید، با این وجود شهرداری‌ها تمایلی به این برنامه نداشتند و کشتار سگ‌های بلاصاحب را در دستور کار قرار دادند.

کشتار سگ‌ها در فضای شهری از سوی شهروندان موجی از انتقادها را درپی داشت و همزمان با آن گروه‌های مدافع حیوانات هم بشدت با آن مخالفت می‌کردند، دوران رکود شهرداری‌ها در سراسر کشور از راه رسید و چند سالی ساماندهی سگهای بلاصاحب فراموش شد تا اینکه جمعیت این حیوانات بصورت انفجاری رشد کرد و اینبار شهروندان ناراضی از وضعیت خواستار ساماندهی و کنترل جمعیت آنها به هر طریقی شدند.

دستورالعمل ابلاغ شده از سوی وزارت کشور به شهرداری‌ها، عقیم سازی است و این درحالیست که این امر نه از نظر اقتصادی در توان شهرداری‌ها است و نه در شرایط فعلی عملی به نظر می‌رسد، کسی هم نمی‌تواند شیوه دیگری از مرگ را تجویز کند چراکه مورد هجمه دوستداران حیوانات قرار می‌گیرد.

حالا جمعیت سگ‌های بلاصاحب در شهرستان مهاباد از کنترل خارج شده و آمار دقیقی در دسترس نیست، شهرداری هم توان تخصیص اعتبار میلیاردی برای ساماندهی سگ‌ها، با آن همه عقب‌ماندگی در حوزه عمران، فرهنگ و ... ندارد، ترحم برخی شهروندان و انزجار برخی دیگر این موضوع را کاملا دوقطبی کرده است.

بیشتر کارشناسان 2 خطر عمده غذا دادن به سگ‌ها را همواره گوشزد می‌کنند، با اینحال خیلی‌ها در موقعیتی قرار می‌گیرند که آن را به فراموشی می‌سپارند.

چرا برخی افراد به سگ‌ها غذا می‌دهند

بسیاری از شهروندان ترحم ویژه‌ای نسبت به حیوانات دارند، این افراد غذا دادن به سگ‌ها به‌ویژه سگ‌هایی که اطراف منزلشان هستند و یا دارای توله هستند به چشم مادری می‌بینند که فرزندانش را بزرگ می‌کند، لذا سعی در کمک به او دارند، آنها غذا دادن به سگ را یکی از اصول اخلاقی هر انسانی تلقی می‌کنند و می‌گویند که کار آنها ابعادی گسترده ندارد بدون آنکه متوجه شوند، ده‌ها و صدها نفر در این شهر همانند آنها فکر می‌کنند.

 از سویی دیگر غذا دادن به حیوانات همواره احساس لذت زیادی به انسان می‌دهد و در این بین سگ‌ها از همه حیوانات بیشتر قدردان غذا دادن هستند. برای بسیاری لذت غذا دادن به سگ و شیطنت و وفاداری آنها به بخشی از عادتهایش تبدیل می‌شود و نمی‌تواند آن را کنار بگذارد.

 

خطر حمله دسته جمعی سگ‌ها به شهروندان

با افزایش تعداد جمعیت سگ‌ها که اغلب بصورت گله‌ای بدنبال پیدا کردن غذا میروند، حیوان گزیدگی در مهاباد را به شدت افزایش داده و سالیانه به شمار افرادی که دچار حیوان گزیدگی میشوند اضافه می‌گردد. در روزهای اخیر یک مورد مرگ مشکوک یک کودک بدلیل حیوان گزیدگی و بروز بیماری هاری هم در مهاباد گزارش شده که همچنان در حال بررسی است.

شیوع بیماری‌های واگیردار در بین افراد و به ویژه کودکانی که با سگ‌ها همبازی می‌شوند، درحال افزایش است و در کنار آن مرگ در اثر ابتلا به بیماری هاری در بیشتر شهرها گزارش شده است.

 

قربانی شدن حیات وحش و تهدید گونه‌های جانوری

شهرستان مهاباد دارای چندین تالاب و منطقه حفاظت شده است و حتی برخی گونه‌های جانوری نادر در برخی ارتفاعات این شهرستان همچنان به حیات خود ادامه می‌دهند.

افزایش جمعیت سگ‌های بلاصاحب و حرکت گله‌ای آنها برای افزایش قدرت شکار است و این موضوع در حیات وحش می‌تواند علاوه بر تهدید حیوانات کوچک جثه و پرندگان وحشی، بسیاری از حیوانات بزرگ جسه و نادر حیات وحش همچون بز کوهی، میش، میش مرغ، سگ آبی و ... را هم در این شهرستان تهدید کند. لذا تصور اینکه حیوانات به فضای حیات وحش منتقل شوند، ایده مناسبی نیست و از نظر علمی کاملا مردود است.

 

بحران سگ‌های بلاصاحب فراگیر است

بحران سگ‌های بلاصاحب تنها مربوط به مهاباد نیست و کل شهرهای همجوار و کشور با این بحران دست و پنجه نرم می‌کنند و جالب تر آنکه بسیاری از سگ‌های شهر مهاباد از شهرهای همجوار به وسیله خودروهای وانت، شبانه به این شهر منتقل و رهاسازی می‌شده‌اند، لذا در صورتیکه شهرداری اقدام به تخصیص اعتبار و یا راه‌اندازی سایت نگهداری سگ‌ها کنند، شهرهای همجوار از این فرصت استفاده کرده و بخش عمده‌ای از سگ‌ها را به آن شهر انتقال می‌دهند، لذا این بحران باید بصورت سراسری در تمام شهرهای کشور اجرا شود و مهاباد جزیره‌ای امن برای اجرای همچون طرحی نیست.

درحال تمام کوپن‌های ساماندهی سگ‌های بلاصاحب عملا سوخته شده و در شرایطی که عقیم‌سازی بسیار هزینه‌بر و در توان شهرها نیست، شهرداری‌ها هم مستأصل مانده و راهکار مشخص و کم‌هزینه‌ای برای ساماندهی ندارد. ظاهرا دستورالعمل جدیدی هم در سطح کشور برای این بحران تدوین نشده تا بصورت کشوری و فراگیر اجرایی گردد.

در این بین روز به روز به تعداد شهروندان منتقد اضافه می‌گردد و حتی در برخی موارد گزارشاتی هم از حیوان‌آزاری توسط برخی افراد روی می‌دهد که قطعا جرم  محسوب شده و محکوم می‌شود.