به گزارش هاژه، گردشگری واژهایست که همیشه برای معرفی مهاباد استفاده میشود، کلیدواژهای ارزشمند که نصیب هر شهری نمیشود، اما در خلال چند سال گذشته عدهای ناآگاهانه و یا آگاهانه کمر همت به نابودی آن بسته و به اعتبار اجتماعی یک شهر لطمه میزنند، منفعل بودن ادارات میراث فرهنگی و محیط زیست در عدم شکوفایی صنعت گردشگری مهاباد و حتی در تنگنا قرار دادن آن یکی از مورادی است که بر کسی پوشیده نیست.
بدنبال تعطیلی چند روزه، سیل عظیم گردشگران روانه شهر مهاباد شده ولی آنگونه که انتظار میرود نه رضایت گردشگران و نه شهروندان مهابادی را جلب کرده، دلیل آنهم تعطیلی اداراتی است که دم را غنیمت شمرده و به تعطیلی رفتهاند.
عملکرد چند ساله ادارات میراث فرهنگی و محیط زیست شهرستان مهاباد که به نحوی با صنعت گردشگری این شهرستان مرتبط هستند، نشان داده که عملا رسالت اصلی خود را در این حوزه فراموش کردهاند.
اگر برای حوادث طبیعی ستاد بحران وجود دارد، برای گردشگری نیز ستاد خدمات سفر تشکیل شده، برای تصاحب اعضای کمیته رقابت زیادی در بین برخی مدیران میانی وجود دارد، اما عملکرد آنها بیشتر آمار و ارقام ورود گردشگران به اماکن تاریخی و طبیعی شهرستان بعد از پایان تعطیلات تابستان و عید نوروز است.
در چند روز گذشته ممانعت از ورود گردشگران به سایت پرنده نگری که بیشتر به ویلای شخصی عدهای شبیه است، موجی از انتقادها را دربین گردشگران و فعالان این عرصه بدنبال داشته است.
از قرار معلوم تعدادی از گردشگران مسیر طولانی کانی برازان را برای بازدید از سایت پرنده نگری طی کرده ولی درهای این سایت بر روی آنها بسته شده تا بجای تبلیغ گردشگری برای مهاباد به سفیرانی تبدیل شوند که شهروندان شهرهای دیگر را از آمدن به مهاباد بازدارند.
تنها ساختمان کانی برازان که به سایت پرندهنگری شناخته میشود، بصورت بسیار کوچک در 2 طبقه احداث شده، از امکانات ویژه آن تنها یک تلسکوپ و یا دوربین مشاهده پرندگان تالاب را میتوان نام برد که برای ساخت آن حداقل چند میلیارد تومان بودجه هزینه شده است.
ساخت این سایت که از اوایل دهه هشتاد شروع شده تقریبا یک دهه و بیشتر زمان برده تا به سرانجام برسد و آنگونه که برخی گردشگران و فعالان این حوزه میگویند، تقریبا به ویلایی تبدیل شده که تنها برخی افراد محدود هر وقت که دلشان بخواهد میتوانند در آن اسکان یابند و یا افرادی که در قالب بومگردی توسط برخی اعضا به شهرستان میآیند، میتوانند از آن بازدید کنند، درخواست مجوز ورود برای سایر موارد نیز یا در بروکراسی اداری در نطفه خفه میشود و به سرانجام نمیرسد و یا در لحظه آخر درهای سایت بر روی آنها باز نمیشود.
ادارات متولی و ستاد سفر هم ظاهرا یا بی اطلاع از موضوع هستند و یا بدلیل اینکه ابعاد فاجعه را درک نمیکنند روزه سکوت در پیش گرفتهاند.
چند سالی است که گردشگری مهاباد با ظرفیتهای بشمارش بازتابی فرا استانی پیدا کرده اما در این بین برخی افراد و یا مدیران میانی آگاهانه و یا از روی ناآگاهی و عدم تخصص تیشه به ریشه این زیرساخت عظیم شهر مهاباد میزنند.
برخی مدیران تصورات اشتباهی از حرفه روزنامهنگاری و خبرنگاری دارند و انتظار دارند بیشتر موارد قبل از رسانهای شدن به سمع و نظر آنان برسد تا چارهای اندیشه کنند و به قولی، روزنامهنگار و خبرنگار را با روابط عمومی و نیروهای اداری خود اشتباه میگیرند.
رشد قارچگونه سوئیتهای غیرمجاز، نبود ارائه خدمات و پایین بودن کیفیت ارائه خدمات در اماکن گردشگری از جمله کانی برازان، غار سهولان و...، تعطیلی موزه مردم شناسی در روزهای تعطیلی که شهر مهاباد میزبان صدها گردشگر است چند مورد از دهها ضعف مدیریت در حوزه گردشگری مهاباد است که شکوفایی گردشگری این شهرستان را در تگنا قرار داده است.