درس بزرگ نخست وزیر پیشین نیوزیلند به سیاستمداران

به گزارش هاژه، جاسیندا آردن نخست‌وزیر پیشین نیوزیلند، روز گذشته  آخرین سخنرانی  احساسی و اشک آلود خود را در پارلمان انجام داد.

آردن که بدلیل رویکرد جدی خود در سیاست و اداره کشور به شهرت جهانی دست پیدا کرده بود، در زمستان سال گذشته اعلام کرد که از سیاست کنار می‌رود، اقدامی که بسیاری از شهروندان کشورش و سیاستمداران جهان را بهت زده کرد.

 

آردن که پیشتر رهبر اپوزیسیون بود، در سال 2008 به پارلمان این کشور راه یافت، وی در سن 37 سالگی جوان‌ترین رییس حکومت جهان شد و در سال 2018 دومین رییس حکومت جهان بعد از بی‌نظیر بوتو بود که در حین مسوولین فرزند خود را بدنیا آورد.

 

علاوه بر موفقیت سیاسی در اداره کشور، نحوه مدیریت جاسیندا آردن در بحران کرونا و حادثه تروریستی مسجد کرایست چرچ، از نقاط قوت کارنامه حکومت‌داری جاسیندا آردن است که او را جزو زنان قدرتمند جهان قرار داد.

 

در زمانیکه موفقیت دوباره او برای تصدی نخست وزیری قابل پیش‌بینی بود، آردن با اعلام اینکه توان و انرژی کافی برای اداره هرچه بهتر حکومت و ماندن در سیاست ندارد، اعلام بازنشستگی کرد و روز گذشته نیز در آخرین سخنرانی احساسی خود که لباس بومی‌های نیوزیلند را بر تن داشت با چشمانی اشک‌بار خواستار توجه بیشتر به تغییرات آب و هوایی شد. پایانی که پازل نبوغ سیاسی یکی از زنان قدرتمند جهان را تکمیل کرد تا جاودان شود.

 

جاسیندا آردن در جوانی با بینش اصلاحات، رفع تبعیض و باورهای جدی حفاظت از محیط زیست با پشتیبانی مردم به عرصه سیاست وارد شد، قله را فتح کرد و بنیان دموکراسی در کشور را تقویت و در آخرین نطق سیاسی خود نیز با تأکید بر باورهای اولیه‌اش در میانسالی اعلام بازنشستگی کرد.

آردن در زمستان سال گذشته در یک سخنرانی با بیان اینکه به اهدافی که در نظر داشت دست یافته و حالا کشور نیازمند فردی قدرتمند‌تر است گفت: توانی برایم نمانده و دخترم اواخر امسال به مدرسه می رود، می خواهم وقتم را صرف وی کنم.

اعلام بازنشستگی در اوج محبوبیت سیاسی شاید برای برخی سیاستمداران در سن بالا روی داده باشد اما اعلام بازنشستگی در جوانی و اوایل میانسالی آنهم در اوج موفقیت سیاسی از این نظر حائز اهمیت است که در گوشه و کنار دنیا، ماندن در قدرت یکی از دغده‌های اصلی برخی سیاستمداران است.

اگر تداوم حکومت‌داری و جانشینی در کشورهای دیکتاتوری یک اصل جدایی ناپذیر است، ماندن در قدرت برای بسیاری از سیاست‌مداران در کشورهای نیمه دموکرات و دموکرات به یک دغدغه اصلی تبدیل شده است.

تلاش‌های برخی دیکتاتوری‌ها در شرق برای تعیین جانشین در سال‌های واپسین عمر و رها کردن امورات اصلی دولت یکی از دلایل سقوط  بسیاری از کشورهای عربی ازجمله مصر و لیبی و ... در این اواخر بوده است.

تلاش‌های بایدن با وضعیت روحی و  جسمی حاد خود برای اتمام دوره ریاست جمهوری، جنجال‌های ترامپ برای بازگشت دوباره به  قدرت ماندن و یا تلاش‌های اردوغان، پوتین و سایر روسای جمهور برای ماندن در عرصه سیاست از دیگر نمونه‌هایی است که در جهان سیاست زیاد است.

تلاش خستگی ناپذیر برای اجرای اهداف، ورود به عرصه سیاست، پختگی و بدست گیری زمان قدرت و بازنشستگی از آن برای جاسیندا آردن نخست وزیر پیشین نیوزیلند، به 2 دهه نرسید، اما درس بزرگی برای سیاستمدارانی بود که ماندن در قدرت برایشان به رویکرد و دغدغه اصلی تبدیل شده است.