به گزارش هاژه، بیش از 3 قرن است که نماد وهویت شهر بودن مهاباد، در مرکز شهر مهاباد محل عبادت نمازگزاران و بازدید گردشگران است.
مسجد جامع اولین مکانی است که در دوره اسلامی در شهر بنا میشد و در این دوره، هنر و معماری اسلامی سیمای شهرهای خاورمیانه را تغییر داد.
اساس مهاباد بر مبنای شهر بودن ایجاد شده که منحصر بفرد است، میتوان گفت که دوره اسلامی اوج اعتلای شهر مهاباد بوده است.
بداق سلطان مکری، حاکم مهاباد در سال 1089 با بنای مسجد جامع مهاباد، مهمترین اقدام عمرانی را به ثمر میرساند.
مصالح اصلی مسجد جامع، آجر قرمز است، بنابراین به «مزگهوتی سوور» در زبان کوردی به معنی مسجد سرخ شناخته میشود.
شبستان این مسجد که مقدمهای بر شبستان مسجد وکیل شیراز است، ۱۰ ستون سنگی دارد و ۱۸ گنبد آجری نیمکره، پشت بام اصلی مسجد را پوشانده است.
ستونهای مسجد با سرب گداخته به سر ستونها پیوند داده شده است.
در طول سال گردشگران زیادی از این مسجد بازدید میکنند و بدلیل قرارگیری در مرکز شهر، مسیر دسترسی به آن بسیار آسان است.
مسجد همیشه درهایش را بر روی مردم باز گذاشته، بیشتر اوقات مردم در حیاط و شبستان نشستهاند و به معماری زیبای مسجد چشم دوختهاند و یا مشغول عبادتند.
مسجد جامع مهاباد، سال ۱۳۴۸ با شمارهٔ ثبت ۸۸۲ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.