به گزارش هاژه، شهری فرهنگی – توریستی مهاباد که با مفاخر ادبی، هنری و سینمایی آن شهره محافل است، همچنان بدون سینما است و از قرار معلوم فعلا بدون سینما خواهد بود.
داستان سوءمدیریتها و تعطیلی سینماهای مهاباد را همه میدانند و نیازی به تکرار مکررات نیست، اما آنچه همیشه به آن باید پرداخت نبود برنامهای برای بازگشایی سینمای تعطیل شده و یا احداث سینمای کوچک برای پر کردن خلاء فرهنگی این شهر است.
در چند دهه گذشته برخلاف تعطیلی و رکورد سینما در مهاباد، سینماگران برجستهای در این شهر رشد کرده که سالیانه به عنوان فیلمساز برجسته و یا داور در جشنوارههای بینالمللی حضور مییابند و هستند اساتیدی که آثار مکتوب آنها در حوزه سینما منبع اصلی بسیاری از پژوهشها است.
پیگیریهای چند ساله هاژه برای مطالبه اصلی فعالان فرهنگی و هنری شهرستان این حقیقت را عیان میکند که هیچ کدام از متولیان اصلی برنامه هدفمندی برای احداث سینما و یا بازگشایی آن در مهاباد ندارند و آنچه در جریان سفر چند ساله مسوولان استانی و کشوری به مهاباد اعلام شده، تنها شوی رسانهای برای امیدبخشی کاذب به مطالبهگران بوده است.
مطالبهگران فرهنگی-هنری شهرستان، داستان بازگشایی سینمای تعطیل شده مهاباد و یا احداث پردیس سینمایی توسط ادارات متولی را به لقایش بخشیدهاند و بهناچار نگاهها را به مجموعه شورا و شهرداری دوخته تا شاید بعد از عبور از بحران چند دههای این خلاء را پر نماید.
روز گذشته کنفرانس خبری اعضای شورای شهر و شهرداری مهاباد برگزار گردید، هرچند پیشتر نیز طی چند مصاحبه اختصاصی با هاژه بسیاری از جزئیات آن اعلام شده بود.
اعضای شورای شهر و شهردار مهاباد در رابطه با تنها سوال خبرنگار هاژه مواضع متفاوتی داشتند، آرش شهابی رییس شورای شهر مهاباد که بودجه ورزشی و فرهنگی شهر مهاباد را 14 میلیارد و 500 میلیون تومان اعلام کرد در پاسخ به چرایی نبود برنامهای برای احداث سینما اظهار کرد: تلاش برای نوسازی و یا احداث سینما در بخش لایحه 151 میلیارد بودجه شهرداری و بودجه 14 میلیاردی بخش ورزش و فرهنگ در کنار سایر برنامهها ازجمله ساماندهی آرامستان، احداث ورزشگاه، انتقال میدان میوه و ترهبار به بیرون از شهر و ... لحاظ شده است.
وی افزود: مشکل اصلی برای احداث سینما مکانیابی آن است و در این باره باید راه و شهرسازی پیشقدم شود.
شهابی تصریح کرد: برگزاری جشنواره سینمایی آسمان جزو برنامههای سال جدید شهرداری است و فراموش نشده است.
بابک رستمپور شهردار مهاباد نیز در این رابطه اظهار کرد: در طول سالهای گذشته احداث پردیسهای سینمایی در کل کشور در دستور کار قرار گرفته، اما عملا در بیشتر شهرها به نتیجه نرسیده است.
وی افزود: مکانیابی سینما فاکتورهای ویژه خود را دارد و در مهاباد بهترین مکان، همان سینما تربیت است که آنهم به نتیجه نرسیده است.
رستمپور تصریح کرد: برای احداث سینما نیازمند حمایت سایر ادارات متولی ازجمله راه و شهرسازی برای واگذاری مکان هستیم.
امید خضری عضو شورای دوره ششم شهر که در دوره چهارم نیز شورای شهر بوده در رابطه با سینمای مهاباد نظری متفاوت داشت و گفت: صادقانه میگویم نه در این دوره و نه دوره گذشته کاری برای سینمای مهاباد نکردهایم!
اظهارت این عضو شورا حتی مورد استقبال برخی خبرنگاران حاضر در جلسه هم قرار گرفت که از صداقت در پاسخگویی ذوق زده بودند.
اگرچه احداث سینما فاخرترین طرح فرهنگی چند دوره گذشته است، اما آنچه پیداست شهرداری هم به واگذاری مکان از سوی راه و شهرسازی و جذب سرمایهگذار چشم دوخته، اقدامی که وجود سینما در مهاباد را دست کم به چند سال بعد موکول خواهد کرد.
بازگشایی سینما تربیت مهاباد، نقش بر آب زدن است
سالهاست بازگشایی سینما تربیت مهاباد مسوولان شهرستان را در گرداب بطلان قرار داده و صدها جلسه و بازدید از این سینمای تعطیل شده بدون خروجی ملموسی صورت گرفته است.
حقیقت این است که اداره مولتی میلیارد هلال احمر در مهاباد نه تصمیمی برای بازسازی و راهاندازی مجدد دارد و نه تصمیمی برای واگذاری، در آن سو، اداره فرهنگ و ارشاد که متولی دیگر احداث سینما در مهاباد است، بودجه احداث سینما را ندارد و پیش شرط بازسازی سینما تربیت را واگذاری به حوزه هنری اعلام کرده است.
پیبردن به این حقیقت که هیچ یک از طرفین عزمی جدی برای بازگشایی سینما تربیت چندان دشوار نیست، کما اینکه باید بروکراسی اداری چند ساله برای واگذاری، بازگشایی و یا بهانههای بنی اسرائیلی فرسودگی ساختمان و نبود درآمد را هم مد نظر داشت که سد بزرگی برای به نتیجه رسیدن بازگشایی است.
باید یکبار دیگر تأکید کرد که بازگشایی سینما تربیت نقش بر آب زدن است و تلاش مسوولان برای بازگشایی علیرغم تجربه چند ساله گرفتار شدن در گرداب بطلان است.
سالهاست خبری از سینماهای پر زرق و برق 500 الی 1 هزاری نفری دهههای گذشته نیست و سالنهای 50 الی 100 نفره جایگزین سالنهای لوکس شدهاند، روندی که با ایجاد مخاطب و سرمایهگذاری کم میسر است.
همه میدانند که سینمای ایران به گرد سینمای هالیوود، ایتالیا، فرانسه، کشورهای اسکاندیناوی و حتی بالیوود نمیرسد، بیشتر فیلمهای تولید شده ایران صرفا با برند بازیگران خوش چهره بفروش میرسند که با فیلمهای دهههای گذشته سینمای جهان فرسخها فاصله دارد.
توجیه کمکاری مسوولان در احداث سینما با توجیه درآمدزا نبودن موضوع جدیدی نیست و کل سینمای کشور درگیر این بحران است، با اینحال نه تولید آثار سینمایی کشور متوقف شده و نه در شهرها سینماها به نمایشگاه ماشین و یا راسته دلار فروشی تغییر کاربری داده میشوند، چطور است که شهرهای همجوار مهاباد در این وضعیت پردیسهای جدیدی را به سینماهای قدیمی اضافه میکنند ولی در شهر مهاباد که زمانی با 20 هزار نفر جمعیت 3 سینمای فعال و درآمدزا داشته حالا با قواره یک شهر میانه اندام یک سینما ندارد.
در حقیقت برخی فعالان فرهنگی از دانستن اینکه در برخی شهرهای کوچکتر از مهاباد چندین سینما وجود دارد و یا در رویدادهای بین المللی تنها دغدغه آنها نبود سینما در شهرشان است، شرمنده هستند.