اضطراب نوزاد چیست ؟

مگر می شود یک نوزاد هم دچار اضطراب شود؟ یافته های پژوهشگران اضطراب کودکان را در نخستین هفته ها و ماههای زندگی شناسایی و توصیف کرده است

وزادان هم به اضطراب مبتلا میشوند پژوهشگران اضطراب کودکان را در هفته ها و ماههای زندگی آغازین کودکان و شناسایی و توصیف کرده است

تعریف اضطراب:

اضطراب عبارت است از یک احساس منتشر، ناخوشایند و مبهم ،هراس و دلواپسی با منشا ناشناخته، که به فرد دست می‌دهد و شامل عدم اطمینان، درماندگی و برانگیختگی فیزیولوژی است. وقوع مجدد موقعیت‌هایی که قبلاً استرس زا بوده‌اند یا طی آن‌ها به فرد آسیب رسیده است باعث اضطراب در افراد می‌شود. همهٔ انسان‌ها در زندگی خود دچار اضطراب می‌شوند، ولی اضطراب مزمن و شدید غیرعادی و مشکل‌ساز است.

ترس های طبیعی:

ترس یک بخش بهنجار و طبیعی زندگی می باشند آن ها قسمتی از سیر تکامل نوع بشر هستند و مواقع خاصی از زندگی ما پدیدار می شوند و گسترش می یابند.

ترس نوزادان:

ترس در نوزادان ترس از غریبه ها و ترس از جدایی از مراقبت اصلی نوعا در حدود 6 تا 9 ماهه ظهور خواهد کرد به طور طبیعی زمان دقیق میزان ترس از نوزادی به نوزاد دیگر متفاوت خواهد بود. اما همه کودکان از این مرحله می گذرند و اغلب ترس ها در زمان یکسانی بروز خواهد کرد.

اضطراب دربرابر غریبه ها:

زمانی در حدود 6ماهگی و گاهی در حدود4 ماهگی یا حتی تا 8 ماهگی نوزادتون ، وقتی می خواهید او را به غریبه ای بسپارید عصبانی می شود.

اضطراب در برابر غریبه تا مدتی زندگی را برای شما مشکل می سازد، اما قدم مهمی دررشد نوزاد است زیرا نشان می دهد که فرزندتان مادر، پدر و سایر افرادی را که هر روز می بیند با دیگران متفاوت می داند.

توصیه می شود که افراد خونگرم و با محبتی که نوزاد به دفعات آنها رانمی بیند، در گوشۀ دیگری ازآن مکان بنشینند وقبل از نزدیک شدن به کودک او را تا مدتی نادیده بگیرند و منتظر بمانند که نوزاد به آن نزدیک شود.

از طرفی شما باید احساسات خود را کنترل و دقت کنید که پیام نادرستی به او ندهید.

هنگامی که کودک را به پرستار می سپارید، دقت کنید با او احساس آرامش کنید. در صورتی که مضطرب باشید، کودکتان نیز مضطرب خواهد شد. اگر مراقبت از کودک را به دیگری می سپارید، همیشه پیش از ترک او، خداحافظی کنید.

در صورتی که پنهانی و مخفیانه از خانه خارج شوید، فقط اولین بار کارتان آسان خواهد بود، ولی تا ماه ها بعد تاوان آن را خواهید پرداخت. سرانجام زمانی که کودک باور کند شما او را به دست غریبه ای نخواهید سپرد و تشخیص دهد که این افراد هم او را دوست دارند و در خدمتش هستند، اضطراب در برابر غریبه از بین خواهد رفت.

اضطراب جدایی نوزاد:

اضطراب جدایی با اضطراب غریبه متفاوت است و معمولاً حدود هشت ماهگی پدیدار می شود. این اضطراب زمانی ظاهر می شود که کودک علاقه عمیق و شدیدی به مراقب اولیه، یعنی فردی که اغلب او را تغذیه می کند، در آغوش می گیرد و نوازش می نماید، احساس می کند.

این شخص در نگاه های عاشقانه و خوش آمدگویی های شادمانه کودک غرق و زمان دوری از کودک، از ناراحتی او عذاب می کشد

مانند اکثر موجودات، در فرزندان انسان نیز این وابستگی عاطفی و علاقۀ شدید درست در موقع حرکت مستقلانه ایجاد می شود. کودک توانایی مستقل بودن از شما را در خود تشخیص می دهد، بنابراین از اینکه از او جدا شوید می ترسد

با وجود اینکه اضطراب جدایی بسیار ناراحت کننده است، اما امری مثبت به شمار می آید، زیرا احتمال اینکه کودکِ تازه به حرکت افتاده خود را از معرض دید شما دور کند، کم خواهد بود

بهترین راه مقابله با اضطراب جدایی، کنار آمدن با آن است. اگر نوزادتان خیلی به شما می چسبد، اجازه دهید دامن شما را بگیرد یا او را بردارید و نوازش کنید و چنانچه بخواهد در دور و اطراف چرخی بزند، از آن سوی اتاق با لبخند برایش سری تکان بدهید

چنانچه مایل نیست شما را ترک کند، او را بلند کنید و همراه خود از این اتاق به آن اتاق ببرید. هنگامی که نوزاد شروع به حرکت می کند، از سرعت حرکت خود کم کنید تا کودک بتواند با شما همراه شود.

در طول چند هفته سرعتش افزوده شده، اعتمادش به توانایی خود به دنبال کردن شما افزایش خواهد یافت و در نتیجه زمانی که تغییر مکان می دهید، کمتر خواهد ترسید

اگر از اتاق خارج می شوید مکالمۀ مداوم را ادامه دهید؛ اگر بتواند صدای شما را بشنود، به اضطراب شدیدی دچار نخواهد شد. می توانید برای عادت دادن او به دیده شدن و دیده نشدن خود با او قایم موشک بازی کنید،یک شیء مورد علاقه مانند یک پتو یا اسباب بازی می تواند در گذر از این مرحله به شما و کودکتان کمک کند. این شیء مورد علاقه در زمان غیبت تان، شما را به یاد کودک می آورد

به طور خلاصه تصور نکنید که به این زودی ها می توانید تنها به توالت بروید. اضطراب جدایی تا سال ها با شدت و ضعف ادامه می یابد؛ به آن عادت کنید

اضطراب در برابر غریبه و اضطراب جدایی نتایج طبیعی رشد استقلال و خودآگاهی کودکتان است. حوصله و درک این حالات را داشته باشید؛ زیرا این مراحل می آیند و می گذرند.

خواب نوزاد و اضطراب:

برخی نوزادان در مقایسه با سایرین بیشتر گریه می‌کنند و بهانه می‌گیرند به همین علت والدین آن‌ها فکر می‌کنند باید آن‌ها را به حال خود رها کنند تا خسته و ساکت شوند یا خوابشان برود.

بر این اساس، بسیاری افراد این راه را روشی درست و بی‌خطر می‌دانند در صورتی که بسیار اشتباه است.

در این باره، متخصصان به والدین توصیه می‌کنند که هرچه سریع‌تر این روش را متوقف کنند به خصوص در سال‌های اولیه رشد کودک که او تازه دارد یاد می‌گیرد چگونه به محیط اطراف و اطرافیانش واکنش نشان دهد. به همین ترتیب، اگر کودک ننوانند از اطراف پاسخی دریافت کند این مسئله عواقب احساسی فراوانی برای او دارد که در آینده می‌تواند زندگیش را تحت تاثیر قرار دهد.

بنا بر همین گزارش از میگنا مرضیه هرتمنی در خاتمه این یادداشت آورده است : در سال‌های ابتدایی رشد کودک، سلول‌های مغز او در حال رشد است و گریه کردن سبب افزایش سطح هورهون کورتیزون معروف به هورمون استرس می‌شود. هرچه کودک بیشتر و مداوم‌تر گریه کند، این هورمون او بیشتر ترشح می‌شود و در نهایت موجب بروز نگرانی و اضطراب در او می‌شود که این اختلال می‌تواند تا بزرگسالی او ادامه پیدا کند.

علاوه بر این، اگر کودک با گریه به خواب رود به این معناست که با آرامش نخوابیده است و همین امر می‌تواند در آینده سبب بروز برخی اختلالات روانی و عصبی در او شود.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

منابع

1.کتاب راهنمای والدین ، برای رفع مشکل اضطراب کودکان (تالیف و ترجمه: دکتر سرور آرمان و دکتر افسانه کرباسی عامل)

2.کتاب کمک به کودک مضطرب (رانلد راپی، آن وینگال،ترجمه: سمیرا رستمی)

3.www.gyrusclinic.com

4.www.kodakonline.com

تدرینگر:(مرضیه هرتمنی کارشناسی ارشد مشاوره)

برچسب ها: اضطراب, ترس, نوزاد, والدین

ارسال به دوستان

چاپ

اشتراک گذاری

اضطراب نوزاد چیست ؟

نظر کاربران