منافقین و جنایات فراموش نشدنی آن‌ها در کردستان

سازمان منافقین خلق در نشستی مشترک با رژیم بعث به این نتیجه رسید که با یک عملیات نظامی با حمایت ارتش صدام و خصوصا نیروی هوائی، می‌توان حکومت مرکزی ایران را نابود کرد. این عملیات فروغ جاویدان نامیده شد.

در حالی که عراق با بازپس‌گیری اغلب مناطقی که طی سال‌های گذشته از دست داده بود، می‌رفت تا با اقدامات بعدی، صحنه نبرد را بیش از پیش به نفع خود تغییر دهد، پذیرش قطع‌نامه ۵۹۸ شورای امنیت سازمان ملل از سوی ایران - در تاریخ ۱۳۶۷/۴/۲۷ - موجب گردید ارتش عراق در اقدامی شتاب زده، منطقه خوزستان را بار دیگر مورد هجوم گسترده قرار داده و تا جاده اهواز - خرمشهر پیش‌روی کند و خرمشهر را نیز در معرض تهدید قرار دهد. این تهاجم عراق - که دو بار دیگر نیز تکرار شد - با مقاومت شدید سپاهیان اسلام خنثی و ارتش عراق تا مرز عقب رانده شد. به این ترتیب، دشمن در حالی که از تصرف خوزستان ناامید شده بود، تهاجم دیگری را در تاریخ ۳ /۵ /۱۳۶۷ از طریق مرکز کرمانشاه و با به کارگیری نیرو‌های سازمان مجاهدین خلق (منافقین) آغاز کرد و در حالی که اغلب یگان‌های ایران در جبهه جنوب مستقر بودند، تا تنگه چهار زبر (بین اسلام آباد و کرمانشاه) پیش‌روی کرد.

نقشه عملیات مرصاد برای مقابله با منافقین

منافقین، حدود ۳۰ تیپ رزمی برای تهاجم خود به خاک ایران تشکیل داده بودند. هر تیپ ۱۷۰ تن نیروی رزمی (۲۰ زن و ۱۵۰ مرد) در اختیار داشت که به همراه نیرو‌های پشتیبانی به ۲۸۰ تن می‌رسید و دارای دو گردان پیاده، یک گردان تانک، یک گردان ادوات و یک گردان ارکان و پشتیبانی رزم بود. تعداد کل نیروی رزمنده نیز حدود ۵۲۰۰ تن و نیروی در صحنه به حدود ۷۰۰۰ تن می‌رسید. تجهیزات منافقین نیز عبارت بود از: ۱۲۰ دستگاه تانک سبک کاسکاویل برزیلی، ۴۰ دستگاه نفربر پی. ام. پی، ۳۰ قبضه توپ ۱۲۲ میلیمتری، حدود ۲۴۰ قبضه خمپاره، ۱۰۰۰ قبضه آرپی‌جی هفت، ۷۰۰ قبضه تیربار، ۲۰ قبضه تفنگ ۱۰۶ میلیمتری، ۶۰ قبضه مسلسل دوشکا و حدود ۱۰۰۰ دستگاه خودرو.

منافقین با این تجهیزاتی که صدام به کمک کشور‌های اروپایی و آمریکایی در اختیار آن‌ها قرار داده بود. در خوشحالی خود فرو رفته بودند و احساس می‌کردند که کاری که صدام با پشتیبانی تمامی کشور‌ها در طول ۸ سال از انجام آن ناتوان بود، منافقین در چند روز انجام خواهند داد.

سخنرانی مسعود رجوی قبل از عملیات فروغ جاویدان و شور منافقین برای حمله به ایران

منافقین با ورود به اسلام آباد وحشیانه‌ترین جنایات را انجام دادند، آنان در شب ورود به اسلام‌آباد، در بیمارستان امام خمینی (ره) مجروحان را قتل عام می‌کردند، به گفته شاهدان عینی آن‌ها حتی به زنان هم رحم نکرده و سر جنسیت جنین یک زن حامله شرط بندی کرده و شکم مادر را دریده و جنین را با گلوله می‌زنند.

خاطرات ایران ترابی پرستار جنگی شاهد عینی جنایات

منافقان در همان شب وارد بیمارستان امام خمینی اسلام آباد شده و تمامی کادر بیمارستان و مجروحین را اعدام کرده و در اقدامی غیر انسانی بخش کودکان بیمارستان را به همراه مادران به آتش می‌کشند.

کشتار مردم در اسلام آباد توسط منافقین

خاطرات ایران ترابی پرستار جنگی شاهد عینی جنایات، آتش زدن بخش کودکان بیمارستان اسلام آباد

پس از مقاومت تعداد اندکی از نیرو‌های (حدود یک گردان) سپاه و بسیج در دشت حسن آباد و زمین‌گیر شدن نیرو‌های دشمن در پشت ارتفاعات چهار زبر، عملیات مرصاد در تاریخ ۴/۵/۱۳۶۷ با رمز مبارک "یا علی‌بن‌ابیطالب (ع) " از سه محور "چهار زبر"، "قلاجه تاسیلو" و "سه‌راهی اسلام آباد - پل دختر" و نیز با هلی‌برد یک گردان در ارتفاعات تنگه روستای حسن آباد در دو مرحله آغاز شد و رزمندگان توانستند تا ساعت ۱۶ روز ۶/۵/۱۳۶۷ به اهداف خود دست یابند. شکست سنگین سازمان مجاهدین خلق در عملیات مرصاد ضربه شدیدی بر روحیه باقی مانده نیرو‌های این سازمان وارد آورد. بسیاری از افراد سازمان که به اسارت درآمده بودند، از سرخوردگی و بن‌بست سازمان سخن به میان می‌آوردند و بسیاری دیگر نیز که موفق به فرار از سلطه سازمان شده بودند، به ایران بازگشته و یا به کشور‌های اروپایی رفتند. صدام نیز ۱۰ روز پس از این شکست با برقراری آتش بس در تمام طول خطوط جنگ موافقت کرد.