وجود سوراخ در قلب نوزاد خطرناک است

این سوراخ در واقع دهانه کوچکی است که بین بطن چپ و راست قلب قرار دارد. این سوراخ معمولاً چند ماه پس از تولد به خودی خود بسته می‌شود. اما در حدود یک نوزاد از هر چهار نوزاد این سوراخ هرگز بسته نمی‌شود که در این صورت به آن «پی. اف. او» (PFO) گفته می‌شود.

زمانی‌که می‌شنوید نوزاد تازه متولد شده شما سوراخی در قلب دارد ممکن است بسیار وحشت کنید، اما اصلا نگران نباشید در حقیقت همه نوزادان با وجود یک سوراخ در قلب به دنیا می‌آید.

در دوران بارداری، این سوراخ که «فورامن اوال» (foramen ovale) نامیده می‌شود به خون اجازه می‌دهد تا ریه‌های جنین را که هنوز فعال نیستد، دور بزند و اکسیژن را به قلب و مغز جنین برساند.

این سوراخ در واقع دهانه کوچکی است که بین بطن چپ و راست قلب قرار دارد. این سوراخ معمولاً چند ماه پس از تولد به خودی خود بسته می‌شود. اما در حدود یک نوزاد از هر چهار نوزاد این سوراخ هرگز بسته نمی‌شود که در این صورت به آن «پی. اف. او» (PFO) گفته می‌شود.

در حدود ۲۵ درصد از نوزادان، این نوع سوراخ تا بزرگسالی باز می‌ماند و هرگز مشکلی ایجاد نمی‌کند.PFO بسیار رایج است و چیزی نیست که در مورد آن نگران باشید.

طبق اعلام انجمن قلب آمریکا، برای اکثر افراد دارای PFO، این سوراخ هیچ پیامدی برای سلامتی ندارد، حتی اگر خون بطور مداوم از دهلیز راست به سمت چپ نشت کند. اما این سوراخ تنها زمانی مشکل ساز می‌شود که ت خون در حال حرکت حاوی لخته‌ای باشد که به مغز برسد.

علائم و عوارض سوراخ PFO در نوزادی و دیگر سنین چیست؟

PFO در قلب نوزاد در اکثر موارد، علائمی ایجاد نمی‌کند. در سایر سنین نیز بیشتر افراد دارای PFO حتی نمی‌دانند که این اختلال را دارند. زیرا معمولاً یک بیماری پنهان است که علائم و نشانه‌هایی ایجاد نمی‌کند.

اما در موارد بسیار نادر، نوزاد دارای PFO، هنگام گریه کردن یا دفع مدفوع رنگ پوستش آبی رنگ می‌شود. به این کبودی «سیانوز» می‌گویند. سیانوز تنها در صورتی اتفاق می‌افتد که کودک هم PFO داشته باشد و هم به بیماری قلبی دیگری مبتلا باشد.

با این حال، PFO ممکن است عوارضی نیز داشته باشد که سردرد‌های میگرنی و سکته مغزی از جمله آن‌ها است. البته باید گفت که خطر بروز این عوارض در کودکی بسیار نادر است.

«جیمز تامپسون»، متخصص قلب و عروق در بیمارستان Inova Fairfax، که از کاتتریزاسیون برای اصلاح مشکلات ساختاری قلب در کودکان و بزرگسالان استفاده می‌کند، می‌گوید: تئوری این است که یک لخته کوچک در رگ‌های فرد تشکیل می‌شود و این لخته معمولا توسط ریه‌ها فیلتر می‌شود و مشکلی ایجاد نمی‌کند. با این حال، اگر فردی PFO داشته باشد و آن لخته از PFO عبور کند و به بطن چپ قلب برود، می‌تواند به مغز رفته و باعث سکته شود.

طبق اعلام انجمن قلب آمریکا، در حالی که PFO تنها در حدود ۲۵ درصد از جمعیت عمومی رخ می‌دهد، اما بیش از نیمی از بیماران سکته مغزی که هیچ فاکتور خطر ساز قابل شناسایی برای ابتلا به سکته مغزی ندارند، PFO دارند.

تامپسون می‌گوید، این یک وضعیت بالقوه جدی است. وی به همه بیمارانی که سکته مغزی کرده‌اند و سکته آن‌ها علت مشخصی ندارند و از فاکتور‌های خطر ساز سنتی نیز برای ابتلا به سکته مغزی برخوردار نیستند توصیه کرد که از وجود یا عدم وجود این سوراخ در قلب خود مطمئن شوند.

وی می‌گوید، PFO‌ها اغلب نادیده گرفته می‌شود و باید توسط یک پزشک با تجربه تشخیص داده شود. زمانیکه یک PFO تشخیص داده می‌شود، برخی از پزشکان برای جلوگیری از تشکیل لخته، دارو‌های رقیق کننده خون یا درمان ضد پلاکت را تجویز می‌کنند. اما در بیمارانی که سکته کرده اند، اکثر متخصصان معتقدند که این سوراخ باید بسته شود.

PFO چگونه درمان می‌شود؟

بطور سنتی در مواردی که PFO باید بسته شود، پزشکان از ابزاری استفاده می‌کنند که از درون یک کاتتر رد می‌شود و مانند چتر در قلب باز می‌شود. کاتتر یک لوله پلاستیکی مخصوص طویل است که معمولاً از کشاله‌ران بیمار وارد عروق بدن می‌شود و بعد از طی مسیر عروقی وارد قلب می‌شود.

دیواره قلب روی این ابزار چتر مانند رشد می‌کند و سوراخ را مهر و موم می‌کند. اما در موارد نادر این ابزار ممکن است عوارض جانبی از جمله عفونت، لخته شدن خون و واکنش‌های آلرژیک ایجاد کند.

اما به تازگی یک رویه کمتر تهاجمی به نام NobleStitch در اروپا برای بستن این سوراخ استفاده شده است که تامسون این رویه را بیش از ۱۰۰ بار انجام داده است.

به نظر می‌رسد این رویه به اندازه ابزاری که مانند چتر برای بستن PFO باز می‌شود موثر است و در عین حال هیچ عارشه جانبی ظاهری ندارد. در این روش با استفاده از یک کاتتر دقیقا مانند سوزن، این سوراخ بطور مستقیم بخیه زده می‌شود.

چند مطالعه نشان داده اند که بسته شدن PFO خطر عود سکته مغزی را در مقایسه با درمان تنها با دارو بطور چشمگیری کاهش می‌دهد. برخی از افرادی که از میگرن شدید رنج می‌برند - صرف نظر از اینکه آیا آن‌ها سکته کرده اند یا خیر - می‌توان با بستن PFO، به ان‌ها کمک کرد. تامپسون گفت که به طور تصادفی به رابطه میان بسته شدن PFO و درمان میگرن برخورد کرده اند.

وی افزود: زمانیکه بیماران ما برای پیگیری مراجعه کردند و از آن‌ها حالشون را پرسیدیم، بسیاری از آن‌ها گفتند: عالی و میگرن آن‌ها از بین رفته است؛ بنابراین اکنون این رویه را بر بیماران میگرنی دارای PFO انجام می‌دهیم.