اگر انسان‌ها به یکباره ناپدید شوند چه بر زمین خواهد آمد؟

اگر انسان‌ها به یکباره ناپدید شوند چه اتفاقی خواهد افتاد؟

تحقیقات علمی عمر زمین را 4.5 میلیارد سال تخمین زده‌اند و در این بین انسان‌ها 200 هزار سال است که این سیاره را خانه نامیده‌اند. از این رو می‌توان گفت که زمین پیش از ما رشد کرده و اگر انسان‌ها به یکباره ناپدید شوند بعد از ما نیز رشد می‌کند

بعد از چند ساعت

اگر انسان‌ها ناگهان منقرض شوند، جهان اثرات آن را در تنها چند ساعت بعد احساس می‌کند. تغییرات تکان دهنده‌ای رخ می‌دهد و سیاره‌ای که ما می‌شناسیم برای همیشه دگرگون خواهد شد.

از آنجایی که بیشتر نیروگاه‌های برق در سراسر جهان بر اساس سوخت فسیلی تولید شده توسط انسان‌ها کار می کنند، برق در سراسر جهان خاموش می شود.

این بدان معناست که تمام چراغ‌ها و ابزارهایی که توسط نیروگاه‌ها برقشان تامین می‌شود، متوقف می‌شوند. اگرچه جهان تقریبا تاریک می‌شود البته به لطف پنل‌های خورشیدی و توربین‌های بادی هنوز برق وجود خواهد داشت.

بعد از چند روز

بعد از 48 ساعت توربین‌های بادی و پنل‌های خورشیدی هم که هنوز کار می‌کردند، بدون نگهداری و تعمیر به زودی خاموش می‌شوند و این بار رسما سیاره زمین هیچ برقی نخواهد داشت.

حیوانات خانگی به دلیل اینکه صاحبانشان دیگر نیستند گرسنه‌شان می‌شود و از تشنگی رنج می‌برند. در این بین حیوانات خانگی و دام‌های بسیاری به دلیل اینکه ازشان مراقبت نمی‌شود و مهارت زندگی کردنِ بدون انسان را ندارند تلف می‌شوند

ایستگاه‌های مترو پر از آب خواهند شد چون پمپ‌هایی که آب را تخلیه می‌کند توسط انسان اداره می‌شود.

 

بعد از چند هفته

پس از چند هفته ناپدید شدن انسان، حیوانات خانگی مانند بولداگ ها و تریرها به دلیل نوع پرورش و نداشتن توانی‌های فیزیکی برای بقای در  حیات وحش از بین می روند. سگ های دیگر نیز برای زنده ماندن شروع به تشکیل دسته می کنند و به شکار حیوانات کوچکتر مشغول می‌شوند. حیوانات اهلی نیز به منبع غذایی برای حیات وحش موجود تبدیل می‌شوند؛ در عرض چند هفته، بسیاری از حیوانات موجود در باغ وحش ها می توانند فرار کنند و دوباره به شکارچی تبدیل شوند.

بعد از یک ماه

آبی که به خنک کردن نیروگاه های هسته ای کمک می کند، تبخیر شده و باعث انفجارهای هسته ای ویرانگری می شود. سیستم های زهکشی فاضلاب که به نیروگاه های برق متکی بودند دیگر از کار می افتند و رودخانه ها و دریاچه ها با فاضلاب پر می شوند. پساب فاضلاب بیشتر حیات وحشی را که برای اکوسیستم خود به رودخانه ها و دریاچه ها متکی هستند از بین می برد. حال، نیروگاه های شیمیایی و گاز طبیعی با انتشار مواد شیمیایی در اتمسفر، اثرات نامطلوب خود را بر محیط زیست خواهند گذاشت و گاز طبیعی آتش سوزی هایی را آغاز می‌کند که برای روزها ادامه خواهد داشت.

بعد از یکسال

اگر انسان ها ناپدید می شدند، زمین پس از یک سال و پس از عدم دخالت بشر، شروع به بازسازی خود می کرد. خبر خوب اینکه خوشبختانه زمین می‌تواند به سرعت از تمام فاجعه‌های هسته‌ای، شیمیایی و گاز طبیعی نجات پیدا کند و به حالت اولیه خودش بازگردد. همه موادهایی همچون پلاستیک‌ها و وسایل الکترونیکی که روزگاری بازیافت می شدند اکنون در رودخانه‌ها و دریاها پراکنده شده‌اند. یک سال پس از ناپدید شدن انسان، ماهواره‌ها از آسمان شروع به سقوط خواهند کرد و مناظری باورنکردنی شبیه باران شهاب‌سنگ ایجاد می‌کنند.

 

بیست و پنج سال بعد

در صورتی که انسان ژن گیاهان را برای بزرگتر شدن و رشد سریع تغییر ندهد، گیاهان روی زمین شروع به تغییر کردن خواهند کرد. اگرچه این روند دو دهه طول می‌کشد  اما پوشش گیاهی شروع به بازگشت به حالت اولیه خود خواهد کرد. گیاهان قبلاً نیز شهرها را تسخیر کرده بودند و حالا خیابان‌ها و ساختمان‌ها دوباره پوشیده از چمن و درخت خواهند شد. با ظهور پوشش گیاهی، حیوانات زیادی برای یافتن غذا به شهرها سرازیر می‌شوند و خانه‌ها و ساختمان‌ها شروع به فرو ریختن می‌کنند. شهرهایی مانند لاس وگاس و دبی به محیط طبیعی اولیه خود باز می گردند و توسط شن‌های بیابان پوشیده می شوند.

سیصد سال بعد

300 سال بعد، اکنون حیوانات فرمانروایان جهان هستند. حیواناتی همچون فیل‌ها که زمانی در معرض خطر انقراض قرار داشتند می‌توانند بدون تهدید دادوستد عاج به زندگی خود ادامه دهند. حیواناتی که در باغ‌وحش‌ها محبوس شده بودند اکنون در سرزمین‌های دیگری دوباره سکنی گزیده‌اند و پراکندگی حیوانات در سراسر جهان متفاوت خواهد بود. شیرها و فیل‌هایی که زمانی به آفریقا خانه می‌گفتند اکنون در جایی که زمانی منهتن بود پرسه می‌زنند. سازه های فولادی بزرگ مانند پل‌ها و برج ایفل در نهایت به دلیل زنگ‌زدگی شروع به فرو ریختن خواهند کرد. حیوانات دریایی نیز بدون انسان شروع به رشد خواهند کرد و دریاهای جهان سرشار از حیات وحش خواهد شد.

 

ده هزار سال بعد

 پس از 10هزار سال تمام شهرها و هر شاخصی که از حاکی از وجود انسان باشد به جز چند بنای سنگی از بین می‌رود. فقط دیوار بزرگ چین، اهرام مصر و کوه راشمور باقی می‌مانند. این سازه های سنگی پتانسیل ماندگاری زیادی برای صدها هزار سال را دارند و شاید پس از رفتن ما تنها نشانه زندگی انسان در این سیاره باشند.

15 میلیون سال بعد

تنها چیزی که بعد از 50 میلیون سال پس انسان باقی می‌ماند پلاستیک خواهد بود. بیگانگان آینده که به سیاره ما می آیند با پلاستیک هایی که در فسیل ها پیدا می کنند متحیر خواهند شد. 50 میلیون سال طول می کشد تا زمین خود را از شر پلاستیک ها و هر علامتی که  حاکی از اینکه بشر روزگاری این جهان را اشغال کرده خلاص کند.