گوشه ای از ناعدالتی های موجود در تالارها

ابراهیم "رێبوار" امینی ـ کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه تهران

با عرض سلام خدمت همشهریان گرامی همچنان که مستحضرید در هفته گذشته جناب آقای دکتر قربانی یادداشتی انتقادی در رابطه با گرانی تالارها نوشتند که واکنش مدیریت تالار خضری را به همراه داشت. در رابطه با جوابیه صادره از سوی مدیریت تالار خضری نکاتی قابل تامل وجود دارد:

1. جناب آقای دکتر مشکل تاهل یا فرزند دم بخت ندارند بلکه مشکلشان دغدغه جوانان و آمار بالای طلاقهاست چون از نزدیک با آمار آن و دلایل گسستن خانواده ها آشنایی دارند. ضمنا" باید به عرض برسانم یادداشت جناب دکتر قربانی حاصل سالها تدریس در دانشگاه و دیدن دغدغه همه همشهریان است همچنان که هر حقوقدانی با دیدن چنین ناحقی هایی به وجد می آید.

2. در رابطه با سرمایه گذاری ها و اشتغال زایی جوانان از مدیریت محترم آن تالار سوال دارم آیا تنها پتانسیل سرمایه گذاری شهرستان تالار است؟ که چنان قارچ گونه رشد کرده اند در حالیکه شهرمان دارای افراد متخصص و شایسته در سایر صنایع و علوم است و فاقد کارخانه ای برای خدمت این افراد هستیم. اگر به جای تالار سرمایه گذاری ها به سمت کارخانه ها و تولیدات معطوف شود هم برای افراد بیشتری اشتغال زایی می شود هم شهرمان از نظر صنعتی و اقتصادی چرخ های پیشرفت را بر خود میبیند. این میزان اشتغال زایی هم که اشاره شده گذشته از این اینکه هیچکدام از کارگران شرافتمند از خدمات بیمه بهره مند نیستند، پرداخت مزد چهل هزار تومانی برای کار کردن از ساعت 10 صبح تا دوازده شب یا یک بامداد و همچنین مشخص نبودن ساعت کار و کاری که باید انجام دهند با هیچ یک از قوانین مذکور در قانون کار هماهنگی ندارد زیرا همه بعنوان پرسنل آشپزی و سالن غذا خوری به کار گماشته می شوند ولی سایر کارها مثل میز آرایی سالن پذیرایی را نیز باید انجام دهند بدون اینکه از این بابت اضافه مزدی دریافت کنند و صرفا هزینه ایاب و ذهاب کارگران عزیز را شامل میشود.

3. در خصوص نقش خوب تالارها هیچ کسی منکر خدمت رسانی آنها نیست ولی هر خدمتی، قیمتی دارد در حالیکه با توجه به درجه بندی تالارها و قیمت گذاری آنها از سوی اتحادیه مربوطه، این قیمت ها رعایت نمی شوند. از هزینه کرایه تالار بگذریم هزینه غذا، پذیرایی، سفره آرایی، چیدن میز، تزیین جایگاه عروس و داماد و... هنوز از طرف هیچ سازمانی قیمت گذاری نشده است و مدیران تالارها صرفا" سلیقه ای عمل میکنند و در جواب مشتریان که چرا اینجا این قیمت و آنجا آن قیمت جسورانه می فرمایند: اینجا همین طور است می توانید مراسمتان را آنجا برگزار کنید.

4. در مورد اشتغال جوانان که از آن صحبت شد بی فایده نیست به این نکته اشاره کنم که هزینه چیدن میز پذیرایی در سالن پذیرایی تالارها برای هر نفر چهار هزار تومان است یعنی هزینه هزار نفر چهار میلیون تومان که این مبلغ صرفا" دستمزد است و کار گذاشتن، پذیرایی و جمع کردن میزها را کسی جز کارگران محترم انجام نمی دهند، ولی همانطور که اشاره کردیم برای این زحمات مدیران محترم مبلغی به کارگران حتی بعنوان پاداش نمی پردازند.

5. و اما در مورد پارکینگ این کاملا" درست است که چندین نفر با شرافت از این راه امرار معاش میکنند و برای زحمات آنها قطعا" دستمزدی است ولی مهم اینست که مسؤل پرادخت این هزینه کیست ؟ آیا مهمانانی هستند که مدیریت محترم تالار وظیفه فراهم آوردن موجبات رفاه و امنیت آنها و وسایلشان را بر عهده دارد یا خود مدیریت تالار ؟

6. بر طبق قانون و عرف وعادت مردم در خرید کالا وخدمات باید حق انتخاب داشته باشند در حالیکه این حق انتخاب در تالارها بدین ترتیب از مردم سلب شده است که باید غذا را حتما" بصور پرسی سفارش دهند در حالیکه مناسب است که این امکان وجود داشته باشد که بتوانند با تهیه ملزومات فقط دستمزد آشپز را بپردازند نه اینکه بصورت تحمیل شده مجبور باشند چند برابر هزینه را بپردازند زیرا همه اقشار جامعه از این توان مالی برخوردار نیستند و بعد از مراسم مشاهده میکنیم که با کلی بدهی زیر فشار اقتصادی موجود کم کم ناملایمات زندگی شروع شده و سرانجامش چیزی جز طلاق نخواهد بود، در حالیکه خودشان با خرید وسایل مورد نیاز آشپزی می توانند مبلغ چشم گیری از هزینه ها را کم کرده و آن را صرف زندگی مشترک کنند یا حداقل اینکه بدهی نداشته باشند.

7. در صورت پذیرش تحمیلی خرید غذا بصورت پرسی تالار مؤظف است که تعداد غذای خریداری شده را تحویل دهد و خود غذای پرسنلش را تهیه کند در حالیکه با کمال تعجب با مراجعه به بعضی تالارها به این نکته پی میبریم که علاوه بر غذای مهمانان که باید خریداری شود، خرید غذای پرسنل محترم تالار و حتی مدیریت هم بر عهده اجاره کننده تالار است که با هیچ یک از مبانی شرع، قانون، عرف و عدالت سازگاری ندارد. مانند آنست که در مراجعه به رستورانی که سه نفر پرسنل دارد، علاوه بر تهیه غذا برای خودمان، هزینه غذای آن سه نفر را نیز بپردازیم که امری کاملا" مضحک است.

8. در مواردی که غذا اضافه می آید مشاهده میکنیم که  در بعضی تالارها با سواستفاده از موقعیت، غذایی را که بصورت تحمیلی به مبلغ دوازده هزار تومان به برگزار کننده مراسم فروخته شده، به مبلغ سه یا چهار هزارتومان خریداری می شود و برای مراسم بعدی مورد استفاده قرار میگیرد.

لازم به ذکر است که متذکر شدن نکات بالا حاصل چندین سال کار کردن در تالارها، از نزدیک آگاه بودن به قیمت ها هزینه ها، همچنین تحقیقات از کارکنان تالارها و برگزارکنندکان مراسمات می باشد.

در پایان ذکر این نکته خالی از فایده نیست که همشهریان عزیز با آگاهی از حقوق خود و پیگیری از مراجع ذیربط می توانند در جهت تحقق احقاق حق خود و تنظیم قیمت ها و داشتن حق انتخاب در اینکه خود وسایل آشپزی را تهیه کنند و دستمزد بپردازند یا اینکه غذا را بصورت پرسی سفارش دهند نقش بسزایی داشته باشند، همچنین در مواردی که غذا را بصورت پرسی سفارش می دهید این نکته را بیاد داشته باشید که تهیه غذای پرسنل آشپزی بر عهده خود تالار میباشد نه ایکنه هزینه غذای پنجاه نفر را نیز شما متحمل شوید.