روانشناسی نسخه پیچی برای زندگی شما نیست. اگر روانشناس از کلام مستقیم و دستوری و نسخه پیچی استفاده میکند یعنی درکی از روانشناسی ندارد.
رابطه درمانی یک رابطه حرفهای است نه رابطه مرید و مرادی.
همچنین روانشناس در ازای کارش پول دریافت میکند، به هیچ وجه حقی بر گردن شما ندارد.
نباید توقعی خارج از این ارتباط از شما داشته باشد، روانشناس نباید به شما حس گناه القا کند مبنی بر اینکه من خیلی زحمت کشیدم و …
نباید توقع داشته باشد که شما او را تحسین و تایید کنید یا احترام ویژهای بر او بگذارید، اتاق درمان جایی است که شما هزینه میپردازید که درگیر کلیشهها و تعارفهای رایج نشوید.
روانشناسی نسخه پیچی برای زندگی شما نیست.
اگر روانشناس از کلام مستقیم و دستوری و نسخه پیچی استفاده میکند یعنی درکی از روانشناسی ندارد.
کار درمانگر آشنا کردن شما با دنیای درونی خودتان وکاهش تعارضهای درونی تان است، نه نسخه پیچیدن در ده دقیقه برای زندگی.
هیچ کس بهتر از شما نمیداند چه تصمیمی برایتان درست است.
روانشناس نباید از دید هنجارها و ارزشها و الگویهای جامعه با شما رابطه برقرار کند. مثلا بگوید در هر حالی باید خانواده را حفظ کرد، یا یک زن بایداین ویژگیها را داشته باشد، به کسی ربطی ندارد که شما چگونه میخواهید باشید.
درمانگر صرفا میتواند در مورد پیامدهای رفتار شما در عالم واقعیت با شما صحبت کند، مثلا اگر طلاق بگیری این پیامدها پیش روی توست، آیا توان حل آنها را داری یا نه؟
نکته بسیار مهم:
یادتان باشد هر زمان که دوست داشتید میتوانید جلسات تان را تمام کنید یا به درمانگر دیگری رجوع کنید.
در رودربایستی بیجا با درمانگر خود گیر نکنید.