برف و ناکارآمدی مدیریت بحران در شهرداری مهاباد

  امروز صبح، برف غیرِ منتظره چهره‌ی‌ مهاباد را سفیدپوش کرد. این مسئله شاید تلنگری برای مسولان شهر به وجود آورد که با توجه به آغاز فصل سرما از هم‌اکنون چاره‌ای برای مشکلات احتمالی و آینده‌ی شهر بیاندیشند.

شهرداری‌ به عنوان نخستین نهاد خدماتی، باید به صورت مستقیم نسبت به اجرای اقدامات و تصمیم گیری‌ها وارد عمل شود. مديريت و كنترل برف و يخ در فضای شهری، نوعی وضعيتِ بحرانی تلقی می‌شود كه نياز به برنامه‌های مديريت بحرانِ ويژه‌ای دارد.

 در اين راستا يكي از مهمترين اقدامات آن است كه خيابان‌ها و معابر شهری در شب و يا روز از برف و يخ پاك شوند که متاسفانه بازدید‌های میدانی و گزارش‌ها از عدم اقدامات لازم در برخی از نقاط شهر خبر می‌دهند.

معابری مانند آپارتمان‌های سیدآباد علی‌رغم تذکرهای بسیار آسفالت نشده‌اند و رفت و آمد در خیابان‌های خاکی به دشواری صورت می‌گیرد و باید دعا کرد که اتفاقی اورژانسی در این مناطق رخ ندهد.

انتظار این است از آنجا كه مديريت خيابان‌ها و معابر شهر از وظايف و حوزه‌ی اختيارات شهرداری است، مسئولان ذیربط با برنامه‎ريزي‌های قبلی و اجرای دقيق آن‌ها شرايط مناسبی برای ادامه كار و فعاليت شهر ايجاد نموده و از توقف فعاليت‌های‌ شهری تا حد مقدور جلوگيری نمايند.

 علی‌رغم اعلام پیش‌یبنی هوا مبنی بر گذر سامانه بارشی قدرتمند و ورود هوای سرد از روز پنج‌شنبه شاهد هیچ‌گونه آمادگی ویژه‌ای از جانب شهرداری نبوده‌ایم، در حالی که پيش‌بينی هوا از مهمترين ابزارهای مديريت بحران برف توسط شهرداری‌ها است.

مديريتِ موفقِ بحران‌های برف بدون آموزش عمومی، مشارکت و تلاش متقابل کليه‌ی شهروندان امکان پذير نمی‌باشد. آموزش قبل از شروع بارندگی و اطلاع‌رسانی دقيق و منظم هنگام بحران‌های برف از مواردی هستند که اجرای آن‌ها توسط شهرداری مهاباد ناچیز بوده و تا حد بسیاری مغفول مانده است. مجاب کردن شهروندان برای پارک نکردن وسايل نقليه در معابر، عدم استفاده از وسيله‌ی نقليه و استفاده از تجهيزات مخصوص شرايط زمستانی از همین طریق امکان پذیر است.

بارش برف بخشی از قانون طبيعت و ادامه حيات است. آن چه بارش برف را ناخوشايند می‌نمايد شرايط نامناسب سكونتگاه‌های انسانی، به خصوص در زندگی شهری برای تحمل اين بارش‌ها است. با وجود اين با برنامه‌ريزی مناسب و اجرای درست آن‌ها مي توان تأثيرات بحران‎های ناشی از بارش برف را به حداقل رساند. اين برنامه‌ريزی مستلزم توجه و به كارگيری روش‌های پيش‌گيری، آمادگی، مقابله و همكاری و مشاركت شهروندان از طريق بالا بردن سطح آگاهي و دانش آن‌ها در اين زمينه می‌باشد.