پیشرفت تکنولوژی، دنیایی مجازی را برای انسانها آفریده که تشخیص واقعیت را برای آنها دشوار کرده است.
شبکههای اجتماعی طوری طراحی شدەاند که بر اساس میل شخصی فرد دستهبندی شده و گذر زمان را بیمعنی میکنند. همین وضعیت موجود شرایطی را به وجود آورده که فضای مجازی به یکی از عادتهای روزمره تبدیل شده است.
هرچند فضای مجازی میتواند جنبههای مثبت و منفی داشته باشد. آنچه که قابل مشاهده نیست، تولد هویتهای گذرا و بیثابت جامعه است. هر رکنی از هویت اعم از فرهنگ، دین، شهر و زبان را با دنیایی مجازی جایگزین میکند. هدف اصلیشان کنترل بر عواطف و اندیشه جهت پیشروی نسل بشر به سمت خواستههای مادی و جلوهی رباتی است.
کووید-19 زمینهای برای جنگ روانی در اجتماع انسان فراهم کرد که شکاف عاطفی یکی از دستآوردهای آن بود. تنها نیروی قدرتمندی که تاریکی موجود در برابر آن قدعلم میکند، عشق است. انسان تنها با قدرت نیروی عشق در برابر سیاهی حاکم بر اندیشهها غالب میشود. به نظر میرسد در این دوران حاکمیت اصلی انسان را غریزه بدست گرفته که تنها بقا را شامل میشود.
اثرات منفی شبکههای اجتماعی میتوان به 3 بخش تقسیم نمود:
1.تضعیف احساسات: حالت نوشتاری و ارتباط مجازی چهره به چهره نمیتواند به جایگاه مکالمه در واقعیت برسد، همین دور بودن از حقیقت امکان افتادن در سیاهچاله مصنوعی شبکههای اجتماعی را فراهم میآورد.
2.هویتهای یکبار مصرف: در این فضا برای مردم تغییر عکس و نام و به طور کلی دگرگونی هویت امکانپذیر است و میتواند برای خود مردان و زنان هزار چهره باشند.
3.ایزوله شدن فرد: رسانههای مجازی بیشتر از قبل امکانات خصوصی سازی حسابهای کاربران را فراهم آوردهاند، به عبارت دیگر گوشهگیری و منزوی شدن فرد را باعث میشود.
اثرات مثبت شبکه های اجتماعی:
1. توسعه کار: قطعا یکی از بهترین راههای تبلیغات برای شغل مورد نظر است، از طرفی میتواند راهی برای کسب درآمد و همچنین پیدا کردن شغل مناسب باشد.
2. کسب اطلاعات: اینترنت و شبکههای اجتماعی سریعترین راه برای افزودن دانش و آموزه است صدالبته اگر اطلاعات درست از غلط تشخیص داد.
در نهایت شاید محال بودن پیشگیری از پیشرفت تکنولوژی قابل تامل باشد اما اینکه شخصیت، هویت، وجدان و زندگی ما زیر بار هوش مصنوعی مچاله شود، غیرقابل تحمل است. مگر در صورتیکه ما انسانها مصنوعی بودن خود را با همه جوانب قبول نماییم.