شهرداری مهاباد مجوز ساخت و ساز در یکی از نمادهای شهر را صادر کرد

به گزارش پایگاه خبری – تحلیلی هاژه، علی‌رغم انتقاد بسیاری از شهروندان و نخبگان شهر، شهرداری مهاباد مجوز ساخت و ساز در بخشی از خیابان باغ مکاییل( پارک ملت) را صادر کرد.

درچند دهه گذشته به دلیل رشدسریع جمعیت شهرها، توسعه فیزیکی آنها به عنوان یک امراساسی در بسیاری ازبرنامه‌های توسعه‌ای در تمامی سطوح ملی، منطقه‌ای و محلی مورد توجه قرارگرفته است. عدم برنامه ریزی مناسب و باقاعده شهرها را با مشکلات فراوانی ازقبیل زمین‌خواری، رشد پراکنده و ناهمگون حاشیه‌نشینی، مشکلات زیست محیطی و هویتی مواجه ساخته است.

توسعه بی روح و مبتنی بر ساخت و ساز رویه‌ای است که بسیاری از شهرداری‌ها درپیش گرفته‌اند و عدم سیاست گذاری کلان توسط اعضای شورای شهر و لابی گری در زمینه مصوب شدن برخی ساخت و سازهای درآمدزا ایجاد جاذبه و سمبل را به کلی به فراموشی سپارده به نحوی که عدم ابتکار شهرداری‌ها در ایجاد سمبل، نماد و هرگونه جاذبه که هویت شهر را نمایان سازد با نگاهی ساده بر سیمای شهرها خود را نمایان می‌سازد.

تراکم فروشی، کوه تراشی، صدور مجوز‌های ساخت و ساز غیرکارشناسی، تفکیک و فروش زمین‌هایی که اموال تمامی شهروندان است و شهرداری مالکیت آن را مدیریت می‌کند به بهانه کمبود درآمد و پرداخت حقوق پرسنل کارگران شهرداری در چند سال گذشته موجب شده شهر از ظرفیت بالقوه برای ایجاد نماد و سمبل خالی شود، به نحوی که بهترین منظقه گردشگری شهر در چند دهه گذشته به جولان صخره نوردی آپارتمان‌ها تبدیل شده که از عرض خیابان پارک ملت درحال فتح کوه هستند.

گود برداری و ایجاد ترانشه به ارتفاع 18 متر در زمین‌های همجوار آپارتمان روناس مهاباد موجب شد سرمایه 5 میلیاردی 250 نفر از اعضای تعاونی مسکن روحانیون را در بلاتکلیفی قرار دهد و طبیعتا این گود برداری و ایجاد ترانشه در زیر آپارتمان‌های چند مرتبه پارک ملت ضربه‌ای دیگر نه تنها بر بخش گردشگری مهاباد بلکه بر ظرفیت بالقوه هویت و سمبل یک منطقه با ارزش شهر است.

کپی برداری از المان‌های تکراری شهرها، سنگفرش‌ها و حتی آراستن میدان، فلکه و میدانچه‌ها، شهر را از هرگونه جذبه، خلاقیت و نماد خالی کرده به نحوی که مدیریت شهری فعلی زیباسازی شهر و ایجاد نماد را در آراستن میادین شهر به گل‌های فصلی و گاه فلزی بی روح خلاصه کرده است.

چشم پوشی از اجرای طرح‌های فاخر گردشگری در شهر و حتی عدم نصب تندیس و سردیس شخصیت‌های برجسته کورد ازجمله شاعران، نویسندگان و نامدارن شهرستان در پارک‌ها، پیاده‌روها و مکان‌هایی ازجمله خیابان پارک ملت به عنوان ویترین شهر برای جذب گردشگر و سیاست گذاری برای تراشیدن کوه‌ها به منظور ایجاد آپارتمان و آسمان خراش در این زمین‌های ارزشمند به بهانه پرداخت حقوق پرسنل کوته بینانه‌ترین و درعین حال فاجعه‌بارترین اقدامی است که تیشه به ریشه نماد و سمبل شهر مهاباد می‌زند.

هرساله نصب چند المان برقی و فلزی و روشن کردن آن در شب‌های مهاباد، سرآغاز فصل عمرانی شهرداری‌ را ندا میدهد، فصلی که با این پیش زمینه شروع و با چند طرح نیمه کاره همچون کمربندی پشت قلا، نوسازی و بهسازی زیرساخت پارک‌ها و روکش خیابان پایان می‌یابد و در پایان تمامی کم‌کاری‌ها و اشتباهات با نبود درآمد و پرداخت حقوق پرسنل و کارکنان توجیه می‌شود.

آنچه واضح و مبرهن است، برگزاری جلسات سیاست‌گذاران مدیریت شهری مهاباد پشت درهای بسته و بدور از چشم خبرنگاران و نخبگان شهر و ایجاد جزیره امن جهت رتق‌و‌فتق امور دستاوردهایی غیر از تدوین برنامه بدون مطالعه و تک بعدی نخواهد داشت.

صدور مجوز و شروع عملیات ایجاد ترانشه‌های عظیم برای فروش و ساخت و ساز در این منطقه در خوشبینانه‌ترین حالت تنها برای کمتر از 20 نفر بازده اقتصادی خواهد داشت و در این بین شهروندان مهابادی باید ضمن پاک کردن سمبل و نماد شهر خود، تصوراتی از آپارتمان‌های اقشار مرفه را جایگزین آن کنند که از بالکن‌ها نظاره گر شهروندان در روزهای تعطیلی هستند.

مسلما اجرای این پروژه کمکی به خانه‌دار شدن اقشار کم درآمد شهر نخواهد کرد و اجرای این پروژه و چندین پروژه دیگر از این‌دست در شهر مهاباد سلب و پاکسازی نماد و سمبل و آرامش از ذهن بیش از 95 درصد شهروندان برای کسب درآمدهای میلیاردی عده‌ای محدود در شهر توصیف و تفسیر کرد.

در مجموع این پروژه رضایت عموم مردم شهر را بدنبال نخواهد داشت و چه بسا همچون آپارتمان‌ها و واحدهای لوکس چند میلیاردی بالاتر از آنها بر حسرت اقشار کم درآمد و افسوس بیشتر نخبگان شهر بیافزاید.