امروز جمعه پنجم ارديبهشت ماه نود ونه ١١ نفر مورد ابتلاي مثبت كرونا در مهاباد بصورت رسمي اعلام شد. آماري كه اگر در روزهاي اول ورود ويروس اتفاق مي افتاد، مردم و مسئولين را همزمان شوكه ميكرد و چه بسا عواقب و تبعات اجتماعي سنگيني به همراه داشت.
چه اتفاقي افتاده است كه بسامد خطرآفريني و مرگبار بودن ويروس بيشتر شده، امّا نه از ترس و احتياط و اجتناب اوليه مردم خبري هست و نه شاهد مصوّبه هاي هر روزه ستاد مقابله با كرونا- فارغ از ارزيابي هزينه فايده- هستيم.
متاسفانه هم خانگي با مرگ و عادي شدن اين بلاي بزرگ و كشنده به همين سادگي و سرعت اتفاق افتاد.
پر واضح است كه نهادهاي تصميم گير با لحاظ كردن جميع شرايط از جمله تداوم كسب و كارها، برقراري جريان تامين معيشت مردم و از حركت نيوفتادن چرخهاي ماشينهاي اداري و اقتصادي كشور مجبور به اتخاذ تصميمات بينابيني و ميانه شدند. سوال اينجاست كه آيا حجم جمعيت عظيم و عجيبي كه بدنبال رفع محدوديتهاي رفت و آمد و كسب و كارها سرازير كوي و برزن و بازار و خيابان شدند، همه مجبور به شكستن قرنطينه و فسخ و نسخ تمامي الزامات بهداشتي و اجتماعي هستند!؟
يقينا جواب منفي است. بيش از نيمي از فعاليتها و رفت و آمدها را با اندكي احساس مسئوليت، وظيفه شناسي و دور انديشي ميتوان كاهش داد.
تمامي اصول بهداشتي، اجتماعي و اخلاقي ايجاب مي كند كه اكنون كه وارد فاز بحرانيتر همه گيري شده ايم و بنا به دلايل پيشگفته امكان تداوم الزام منع رفت و آمد و فعاليت كسب و كارها وجود ندارد، شهروندان فهيم، بسته به نوع فعاليت، تمكن مالي و ضرورت يا عدم ضرورت برخي رفت و آمدها در ادامه ي انجام وظيفه ي بهينه شهروندي خود داوطلبانه و آگاهانه خودقرنطينگي و اِعمال محدوديت بر فعاليت و رفت و آمدهاي خود را اجرا نمايند.
چنانچه چنين امري محقق شود برگ زرين ديگري از همكاري و همراهي همشهريان دلسوز و آگاه كه تا اين لحظه هم به اشكال و عناوين مختلف در مديريت بحران نقش داشته اند، ورق خواهد خورد.
كرونا نه تنها كاملا كنترل نشده، بلكه در اين روزها بسرعت در حال يكّه تازي است و مقابله با آن نيازمند انجام وظيفهي مدبرانه ي تك تك ما شهروندان است.