حیوان آزاری و ابعاد آن

هر کدام از ما بە گونەای شاهد حیوان آزاری، شکنجە، تعرض و حتی کشتن آنها بە شیوەهای فجیع در محل زندگی خود یا مناطق اطراف بودەایم. هر چند این موضوع با موازین انسانی، اخلاقی، فرهنگی و حتی شرعی یا معیارهای فرهنگ شهرنشینی ما کاملا" مغایر و در تضاد است اما امروزە حیوان آزاری ابعاد مختلفی بە خود گرفتە است. آمار و دادەهای موجود بیانگر افزایش خشونت در برابر آنها می باشد بە گونەای کە تکرار و تداوم این روند تأسفبار بە فاجعە مبدل شدە است.

علیرغم تکلیف قانونی دولت یا سازمان حفاظت محیط زیست در قبال حفظ محیط زیست و جانداران آن، شاهد اقدامی مؤثر و شایستە در این خصوص نبودەایم. پس برماست جدای از مراجع قانونی از هر گونە خشونت یا تعدی نسبت بە حیوانات پرهیز کنیم و برای حق حیات، حق درمان، پناهگاهی امن و ... آنها احترام قائل شویم.

بی توجهی بە موضوع مورد اشارە می تواند عواقب زیانباری در پی داشتە باشد. چنانچە کشتن حیوانات بدین شیوە ادامە یابد باید شاهد پیامدهای وخیم و در حالت بدبینانەتر انقراض چندین حلقەی مهم و تأثیرگذار طبیعت باشیم. بنابراین بە بهانەی پیشگیری از بیماری های واگیردار و جلوگیری از آلودگی محیط زیست اطراف خود – مشاهدە فضولات حیوانی در اماکن عمومی و پارک ها – کشتن یا اعمال خشونت نسبت بە حیوانات موجە و راە چارە نیست.

بنابراین، این مسألە باید جدی تلقی شود زیرا عدم درک صحیح این موضوع و بی توجە بودن بە هشدارهای فعالان حقوق حیوانات و محیط زیست می تواند نتایج فاجعە آمیزی بە دنبال داشتە باشد. لذا برخورد صحیح با حیوانات ضمن آموزش و اطلاع رسانی بە شیوەهای منطقی ضروری است و باید جهت یافتن راە حل مطلوب برای این پدیدەی اجتماعی در سطح شهر آگاهانە گام برداشت. شکنجە، تعرض و کشتار حیوانات بە هر شیوەای و تحت هر عنوانی گسترش حیوان آزاری و افزایش خشونت در سطح جامعە را ترویج می کند. این موضوع در درازمدت تأثیر منفی بر افکار عمومی خواهد گذاشت و پیامدهای کوتاە مدت ناشی از آن در مشروع جلوە دادن بسیاری از برخوردهای خشن انسانی حتی اقدام بە جنایت بی تأثیر نیست. در نتیجە، ضرورت توجە بە این مهم در چهارچوب گفتمان مدیریت توسعەی پایدار اقدامی ضروری و منطقی جلوە می کند.