شهدای بمباران اردوگاه زیوه مرگور را از یاد نبریم!

۳۴ سال پیش در چنین روزهایی که گرمای هوا غوغا میکرد. زخم، سوزش و صدای ناله های زنان و کودکان مظلوم در اردوگاه زیوه جنجال می‌آفرید. صبح روز نوزدهم خردادماه ۱۳۶۴ مصادف با ماه مبارک رمضان، رژیم بعثی صدام با ۸ فروند هواپیمای جنگنده در یک حمله وحشتناک به داخل اردوگاه زیوه مرگور بخش سیلوانای ارومیه تجاوز کرده و ساکنان ستم‌دیده و روزه‌دار این اردوگاه را با راکت و موشک مورد حمله قرار دادند که در این حمله وحشیانه بیش از ۲۵۰ نفر جان داده و شهید شدند و صدها نفر دیگر نیز مجروح و نقص عضو شدند. اما با کدامین گناه!!

شاهدان میگویند آن روز برای مردم منطقه سیلوانا روز بسیار تلخ و دردناکی بود، گویی که قیامت برپا شده بود! کسی دیگری را نمیشناخت! هرکسی به حال بی‌حالش رها شده بود که فقط پیکر زن و بچه‌های به خاک و خون کشیده و مردمان مظلوم و بی‌دفاع در داخل اردوگاه دیده میشد. این روز هیچ گاه از ذهنمان پاک نمی شود.

متأسفانه تاکنون هیچ یادواره، مراسم و بزرگداشت ویژه‌ای برای شهدای بمباران اردوگاه زیوه برگزار نشده و برای گرامیداشت یاد و خاطره این شهدا نیز تلاش کافی صورت نگرفته است.

خانواده هایی هستند که در این بمباران، عزیزان آنها از دست رفته و یا جانباز شدند و اکنون نیز در همین اردوگاه سکونت دارند که بزرگداشت یادوخاطره شهدای اردوگاه می‌تواند تا حدودی درد و آلام این خانواده ها را تسکین بخشد.

اکنون با گذشت بیش از چند دهه از بمباران های اردوگاه زیوه، شهر سیلوانا و ییلاقات سه‌ر ‌گه‌ر راژان، این بخش شهیدپرور (سیلوانای ارومیه) مورد بی مِهری مسئولین قرار گرفته و همچنان با مشکلات عدیده‌ای از زیرساخت های عمرانی و رفاهی دست‌و‌پنجه نرم میکند که توجه ویژه مسئولین امر را می‌طلبد.

فراموش نکنیم که کُردها؛ به ‌ویژه مردمان شهید پرور بخش سیلوانا در طول تاریخ واژه های مظلومیت و مرگ را با تمام وجود احساس کرده اند اما هیچ وقت قامتشان نشکسته و با قطره های رنگین خون خویش درخت مقدس "ایران" را آبیاری کرده اند.