۱۴۰۴/۱/۱۴ ۶:۳۹
| تاريخ: ۱۳۹۱ جمعه ۱۱ فروردين ساعت ۲۰:۳۹ | بازدید: 438 نظرات: 0 کد مطلب: 24206 |
تكرار تلخی برای حیات
قصه پر درد بیماران دیالیزی در مهاباد
هاژه- بیماران دیالیزی مهاباد هفته‌ای 3 روز جسمشان را به دستگاه دیالیز می‌سپارند تا فرصت حیات داشته باشند. جسمی که در زیر دستگاه دیالیز به زندگی چنگ می‌زند، حال و روز خوشی ندارد.
دستگاه دیالیز رنگ و رخسار از لب پر طروات می‌ستاند تا دوباره فرصتی به بیماران دهد که کمی بیشتر در کنار خانواده‌هایشان باشند تا در این روزگار سخت همچنان بنیان یک خانواده باپرجا بماند.
این بیماری بی رحم پیر و جوان، ثروتمند و فقیر نمی‌شناسند، لاجرم باید نصف عمر باقی مانده را با آن دستگاه و نزدیک‌ترین مرکز درمانی سر کرد.
وضعیت جسمانی و سختی دیالیز نفسی برای بیماران دیالیزی نمی‌گذارد تا زمان بیشتری را هم صرف رفت و آمد از شهری به شهر دیگر کنند، حتی افراد بدون دغدغه مالی هم این توانایی را ندارد که سه روز از هفته به شهری دیگر و به بیمارستان مجهزتر و مرفه‌تری بروند، همراهشان هم باید نصف هفته را با این بیماران در کنار تختشان بگذزانند، اگرچه بیمار نیستند اما دیدن زجر کشیدن پاره تن آدم دست کمی از دیالیز ندارد و به مراتب دردناک‌تر هم است، به ویژه آنکه مجبور باشیم پاره تن‌مان را در فضایی محقر، فرسوده به دستگاهی خسته‌تر از جسم بیمارمان بسپاریم تا دوباره فرصت حیات را به خانواده و یک عضو مهم خانواده دهد.
بیماران دیالیزی از همه قشر و طبقه‌ای هستند، بازاری، کارمند، کارگر و... اما همه در زیر دستگاه دیالیز چشمانشان به دستگاه خیره شده و تن پر دردشان را می‌توان دید، اگرچه زنده‌اند اما ذره ذره وجودشان آب می‌شود، درد دیالیز را در این سال‌ها حتی برخی جوانان هم تجربه کرده‌اند، شدت گرفتن یک بیماری که به کلیه‌ها آسیب زده حتی جوانان را هم در امان نگذاشته است.
وضعیت اسفناک بیمارستان فرسوده مهاباد را همه می‌دانند، در این سال‌ها هرچه خرجش می‌کنند نمی‌تواند سرپا بایستاد، کادر بیمارستان و پرستاران هم به ستوه آمده‌اند، نفسی نمانده تا آنگونه که لازم و شایسته است بیماران دیالیزی را یاری نمایند و در این روزهای سخت پرستار و طبیبی به تمام معنا باشند.
شمار بیماران روز به روز درحال افزایش است اما تنها 23 دستگاه دیالیز در این بخش فرسوده، به بیماران ارائه خدمات می‌دهند، از این تعداد هم باید 10 دستگاه کار کند، چراکه دستگاه هم توانایی کار کردن تمام وقت را ندارد.
فضایی کوچک و محقر که در بسیاری از مواقع جایی برای سطل زباله هم وجود ندارد و تلی از زباله در یک گوشه جمع می‌شود و هر بار که تخلیه می‌شود دوباره پر می‌شود.
همراهان بیمار هم دقیقه به دقیقه باید در سالن و حیاط بیمارستان قدم بزنند و هر چند دقیقه یکبار به بیمارشان سر بزنند چراکه فضایی برای همراه هم وجود ندارد.
پرستاران خسته و درمانده، بیمارانی که نایی برایشان نمانده و همراهانی که حتی فرصتی نمی‌یابند تا با دلداری و سرگرم کردن بیماران، تسکینی بر دردهایشان باشند.
سال‌هاست زنگ خطر دیالیز و لزوم تأسیس ساختمانی مستقل برای بیماران دیالیزی به صدا درآمده اما نه شهرستان و نه دولت‌های پیاپی هم نتوانسته‌اند که زیر بار مسوولیت قرار بگیرند تا بر این بحران فایق آیند.
در جامعه‌ای متعالی همه خود را در برابر یکدیگر مسوول می‌دانند و خوشبختانه در مهاباد نیز خیرینی بزرگواری پا پیش گذاشته‌اند تا تجربه موفق مدرسه خیرساز را اینبار در بخش سلامت تکرار کند، اقدامی ارزنده که می‌تواند در کنار بخش دولتی در تأمین مایحتاج بیماران بسیار موفقتر ظاهر شود.
مبالغه نیست اگر بگوییم بخش عمده‌ای از تجهیزات فعلی بیمارستان و حتی بودجه‌هایی که به مراکز درمانی مهاباد تزریق می‌شود از سوی خیرین سلامت از مردم و برای مردم جذب شده است. جالبتر اینکه خیرین بخش سلامت خود نیز سهمی در این تزریق اعتبار داشته‌اند.
قصه پر درد بیماران دیالیزی مجمع خیرین سلامت مهاباد را به این فکر انداخته که ساختمانی مجهز و مستقل در بیمارستان برای بیماران دیالیزی احداث شود و در این رابطه تفاهم‌نامه‌ای هم با وزارت خانه و دانشگاه علوم پزشکی امضا شده است. مقرر شده تا خیرین سلامت با کمک مردم و خیرین ساختمان را بنا کنند و دولت نیز تجهیز و تأمین نیروی انسانی را به شکلی شایسته و در شأن مردم مهاباد بر عهده بگیرد.
درحال حاضر هر یک از اعضای مجمع خیرین سلامت شهرستان مهاباد بخشی از هزینه ساخت را برعهده گرفته‌اند به عنوان مثال بخشی از هزینه و مصالح ساخت، امورات مربوط به نقشه ساختمان، آزمایش خاک، اجرا و... توسط اعضا تأمین و انجام شده ولی برای ساخت مابقی نیازمند همکاری و مشارکت خیرین و تمامی شهروندان هستند.
ساختمان دیالیز قرار است در جنب پارکینگ بیمارستان ساخته شود و در آینده نزدیک ورودی آن از خیابان هواشناسی خواهد بود.
با تایید نقشه و پلان مراحل اولیه از جمله پی‌ریزی و ستون‌ها ساخته شده و تا امروز نزدیک به 5 میلیارد تومان هزینه شده است.
خیرین سلامت مهاباد در چند سال گذشته با مشارکت خیرین و سایر شهروندان بخشی از کار را پیش برده‌اند و دوباره از شهروندان برای مشارکت در این امر خیر دعوت کرده‌اند.
اعضای خیرین سلامت مهاباد رسالت خود را تنها به ساخت ساختمان دیالیز خلاصه نکرده‌اند و همین حالا در فکر احداث مراکز درمانی دیگری بعد از اتمام ساختمان دیالیز هستند که می‌توان به پزشکی هسته‌ای ، جذب امکانات بهتر جهت رفاه حال بیماران و ... اشاره کرد.
کلام آخر اینکه خیرین مهاباد گامی بلند و با برنامه برای مردم این شهر برداشته‌اند و کارنامه موفق آنها در سال‌های گذشته برای همه عیان است، بنا بر آمار مرکز بهداشت مهاباد چند هزار نفر از شهروندان مهابادی از طریق غربالگری سراسری این مرکز از بیماری دیابت و فشار خون پنهان خود مطلع شده‌اند که خبر از افزایش شمار بیماران دیالیزی در چند سال آینده دارد، لذا احداث مرکزی درمانی در شرایط فعلی نه یک امر خیر برای آینده بلکه ضرورتی جدی و اجتناب ناپذیر برای این شهرستان است تا هم شهروندان مهاباد و هم شهروندان سایر شهرهای همجوار از آن بهره‌ببرند.
عموم شهروندان و خیرین از سراسر کشور و جهان می‌توانند در این امر خیر مشارکت داشته باشند و بازه زمانی مشخصی برای آن مشخص نشده است، لذا در هر وقت از سال می‌توانند مبالغ اهدایی خود را برای ساخت این ساختمان حیاتی به شماره کارت و شماره حساب اعلام شده واریز نمایند.
در اینباره بیشتر بخوانید:
|
