کولبری همان معیشت خطرناک لب مرزهاست ؛ آنقدر آشناست که نیاز به تعریف ندارد. آنقدر طاقت فرساست که درآمد حاصل از آن برکت ندارد. زندگی کولبران پر از درد و محنت  است که جمع آوری آن خود یک شاهنامه است با این فرق که در شاهنامه یک رستم و سهراب و یک رخش وجود دارد اما آنجا هزاران. در شاهنامه فقط ایران و توران است اما در کولبری ایران و چهار گوشه آن....

بدون شک هرکس با جغرافیایی کردستان و آذربایجان غربی آشنا باشد، از زمین های مستعد و حاصلخیز و مراتع  درجه یک ییلاق آن بی اطلاع نیست. زراعت، باغبانی، دامداری، دامپروری، زنبورداری، گیاهان دارویی شناسنامه خوبی برای مناطق مذکور می باشند.خصوصیات زیبای اقلیمی مناطق فوق برای هر انسانی دلرباست. در مناطق پست آنها امکان کشت انواع محصولات زراعی مانند گندم ، جو ، چغندرقند، انواع دانه های روغنی و احداث باغات سیب، هلو، زردآلو، و در مناطق مرتفع نیز می توان انواع حبوبات مانند نخود و عدس، بادام و گردو را تولید کرد. مراتع مرغوب در جنوب آذربایجان غربی و کردستان را می توان کارخانه تولید پروتئین، عسل و گیاهان دارویی نامید. وجود چند سد زیبا و آبشارهای طبیعی، پرورش ماهی را وسوسه عام نموده است. با این مقدمه باید پرسید پس چرا کولبری با این همه خطرات حذف نمی شود؟

برای پاسخ به این سئوال باید به سراغ برنامه ی پنج ساله ششم توسعه (1400-1396) رفت. در این برنامه دولت مکلف شده در راستای بهبود توزیع درآمد و استفاده مردم از امکانات (ضریب جینی = 34/.) نهایت توان خود را بکار گیرد. در بخش 7 همین برنامه ماده 31 ، دولت مکلف شده است 500 هزار هکتار از اراضی شیبدار را به باغات تبدیل نماید که امکان این تبدیل برای مناطقی مانند جنوب آذربایجان غربی و کردستان سهل القدام می باشد به شرطی که نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی توجه لازم و کافی را داشته باشند. کاهش میزان مصرف آب در کشاورزی و افزایش راندمان مصرف و بهره وری  از آب، تنها  از طریق آبیاری تحت فشار و کشت گیاهان متحمل به خشکی و ارقام پرمحصول امکان پذیر است که اتفاقا در ذیل بخش 7 برنامه مذکور، دولت نسبت به انجام آن مکلف شده است.

اکنون که تقریبا دوسال از اجرای برنامه ی ششم توسعه سپری شده است پیشنهادات ذیل را مطلوب می دانم:

1-نمایندگان محترممجلس شورای اسلامی در هر دو استان از ظرفیت و توانمندی علمی دانشگاه ها استفاده نموده و در صدد تشکیل یک کمیته علمی_ راهبردی برای اجرای مفاد مربوطه در  برنامه ی ششم توسعه باشند.

2- برای اجرای بند ب در بخش 8 هرچه سریع تر اقدام شود . اجرای این بخش برای مناطقی مانند مهاباد ، ماکو ، سلماس ، سردشت ، پیرانشهر ، اشنویه، بانه، مریوان حیاتی و تضمین کننده حفظ مراتع و افزایش تولید گیاهان دارویی و توسعه  باغات انگور سیاه و گلخانه های پر بازده خواهد شد.

3-توسعه صنایع تبدیلی در شهرک های صنعتی بازگشایی و احیای کارخانه های تعطیل شده با تزریق سرمایه های بانکی با اخذ تضمین لازم و هدایت نقدینگی در مسیر تولید لازم است.

4-استفاده از مدیران دلسوز و توانمند و حمایت های لازم از آنها در مسیر تولید و اشتغالزایی در بخش های دولتی و خصوصی گام مهم و اساسی خواهد بود.

5-تقویت اکوتوریسم در مناطق بکر که  ارتقای صنعت گردشگری را به دنبال دارد لازم می باشد.

منابع استفاده شده :

1-بی نام .قانون برنامه ی پنج ساله ششم توسعه اقتصادی ، احتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران(1400-1396).

2-بی نام . ضرورت زدودن سیاست از چهره صنعت استان کردستان. کردپرس. گزارش.

http://kurdpress.com/details.aspx?id=61803