بحران پیشآمدی است طبيعی و يا غیرطبیعی کە به صورت ناگهانی یا فزاينده به وجود می‌آيد، سختی و مشقتی به جامعه انسانی تحميل می‌نمايد كه جهت برطرف‌كردن آن، نياز به انجام اقداماتی اساسی و فوق‌العاده می‌باشد. و اما مديريت بحران، مديريت بحران یک علم است، علمی کاربردی کە فرآيند پيش‌بینی و پيشگيری از وقوع بحران، برخورد و مداخله در بحران و سالم‌سازی بعد از وقوع بحران را شامل می‌شود.
روز چهارشنبە دوم آبان‌ماه بود کە چند شهروند در تماس با هاژه، از مسمومیت تعدادی از ساکنان روستای دریاس و انتقال آنها بە بیمارستان مهاباد خبر دادند.
تیم خبری هاژه بە سرعت پیگیر ماجرا شد و در تماس با بخشدار بخش مرکزی مهاباد و دهیار روستای دریاس خواستار ارائە گزارش از این حادثە شد. بخشدار مرکزی از وقوع این حادثە ابراز بی‌اطلاعی کرد و دهیار دریاس نیز (در کمال ناباوری) با شایعە خواندن این اخبار، آن را برنامە عدەای جهت کمرنگ‌کردن خدمات دولت در آن منطقە عنوان کرد.
گزارشات مردمی و اظهارات ساکنین دریاس خبر از بروز یک بحران می‌داد. بحرانی کە مسئولین محلی بە جای انجام تکلیف قانونی مبنی بر گزارش آن بە مقامات عالی‌تر (استاندار و فرماندار) و مقابلە با آن بە عنوان مرحلە سوم مدیریت بحران، سعی در پنهان‌کاری و مخفی‌کردن آن داشتند.
در میان همە این پنهان‌کاری‌ها و حتی تلاش برای حذف اخبار منتشرە از خروجی هاژه بە عنوان اولین رسانەای کە بە این موضوع پرداختە بود، روز جمعە چهارم آبان‌ماه، گزارشی رسمی از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی آذربایجان غربی بە نقل از معاون بهداشتی دانشگاه منتشر شد. دکتر رسول انتظار مهدی در این گزارش، زمان دقیق بروز این حادثە را روز دوشنبه ٣٠ مهرماه ٩٧ بە دنبال مسمومیت ٥ دانش‌آموز روستای دریاس اعلام کرد. رقمی کە در روزهای آتی و بە دلیل دوران نهفتگی این نوع مسمومیت، بیشتر و بیشتر شد. بعد از گذشت چند روز آمار دقیقی از تعداد مسمومین بە صورت رسمی منتشر نشد. مسئولین این آمار را بە صورت شفاهی ٣٦ تا ٤٠ نفر عنوان می‌کردند و ساکنین روستا این رقم را بالای ٢٠٠ نفر.
نهایتا امروز ششم آبان‌ماه، رییس شبکە بهداشت و درمان تعداد مراجعەکنندگان بە بیمارستان مهاباد را ٣٩٤ نفر، تعداد بستری‌شدگان را ٩٤ نفر و مراجعەکنندگان بە پایگاه امدادی واقع در دریاس را بیش از یکصد نفر اعلام کرد کە بە صورت سرپایی مداوا شدەاند.
گذشتە از تمامی موارد فوق‌الذکر، این حادثە یک زنگ خطر برای تمامی مردم و تلنگری بە ستاد مدیریت بحران شهرستان مهاباد بود. ستادی کە بعد از چندین روز، نتوانست آماری دقیق از مسمومین این حادثە ارائە دهد، عوامل مقصر را شناسایی کند، خدمات درمانی رایگان بە مسمومین ارائە دهد و ...
با این عملکرد ستاد بحران‌زدە مدیریت بحران، آیا این ستاد می‌تواند در صورت بروز هرگونە پیشآمد طبیعی و غیرطبیعی مانند: سیل، زلزلە، آلودگی آب شهری، جنگ و ... آن را مدیریت کند؟ یا همان‌طور کە شاهد بودیم اقدام بە مخفی‌کاری، انکار و تکذیب حادثە خواهد کرد؟ آیا دوبارە دهیارانی پیدا خواهند شد کە کم‌کاری خود مبنی بر عدم مراقبت در اجرای مقررات بهداشتی و حفظ نظافت و ایجاد زمینه مناسب برای تأمین بهداشت محیط را با ایجاد توهم توطئە پنهان کنند؟ آیا دوبارە بخشدارانی پیدا خواهند شد کە چند روز بعد از بحران، از بروز آن بی‌اطلاع باشند؟ آیا دوباره مراکز درمانی از مردم بحران‌زدە هزینە درمان اخذ خواهند کرد؟ الله اعلم...