اختراع ماشین به عنوان یکی از مهمترین ابزارهایی که در عصر تکنولوژی به وجود آمد باعث شد که صنعت حمل و نقل شاهد پیشرفت چشمگیری باشد.
امروزه که از خیابان رد می شوید صدها مدل ماشین از برندهای مختلف می‌بینید که سطح خیابان‌ها و کوچه‌ها را احاطه کرده‌اند. همزمان با این پیشرفت‌ها قانون چارچوب‌هایی را برای استفاده از ماشین تصویب کرده که از آن به عنوان قانون راهنمایی و رانندگی نام می‌برند.
هر چند در این قانون تصریح شده است که رانندگی با وسایل نقلیه فقط در خیابان‌ها و کوچه‌ها مجاز می‌باشد و در پیاده‌رو خلاف بوده و ناقض حقوق عابرین پیاده است، اما متاسفانه در چند سال اخیر شاهد این بوده‌ایم که عده‌ای از رانندگان و مالکین که فاقد پارکینگ در محل کار و سکونت خود هستند، پیاده‌رو را تبدیل به پارکینگ نموده‌اند.
آنان خیال می‌کنند پیاده رو هم جزیی از مالکیت آنها است و در برابر هر اعتراضی هم قافیه حق به جانب گرفته و اگر در طول روز و شب دوری در سطح شهرمان بزنیم متاسفانه به کرار شاهد این موضوع هستیم که ماشین‌ها یا تمام پیاده رو یا قسمتی از آن را اشغال کرده‌اند.
بر این اساس عابر پیاده مجبور می‌شود که از پیادههرو به خیابان و بلعکس استفاده نمائید و اگر خدای نکرده پیاده در خیابان زیر گرفته شود چه کسی جوابگو است؟ نقض حقوق شهروندی به همین جا ختم نمی‌شود و خیلی از وقتها شاهد پارک دوبل در سطح خیابان‌ها و کوچه‌های شهر هستیم که باعث ایجاد ناراحتی برای بسیاری دیگر از شهروندان شده است.
در این میان در صورت اعتراض مطابق معمول متخلف حق را به خود داده، شاید هم با کسی که از حق خود دفاع کرده درگیر شود.
نمونه دیگر از پایمال کردن حق دیگران، نمایشگاه‌های خودرو است که در نود درصد موارد فاقد پارکینگ هستند و ماشین‌ها در اکثر موارد در پیاده‌رو پارک شده و برای مردم مزاحمت ایجاد می کنند.
در آخر باید بپرسیم چرا شاهد این حجم از اهمال و نقص حقوق در سطح شهر هستیم؟ شاید یکی از این دلایل کم توجهی و عدم نظارت دستگاهای نظارتی مثل راهنمایی و رانندگی، شهرداری، اتاق اصناف و غیره است که وظیفه خود را درست انجام نداده و با متخلفان برخورد نمی‌کنند. طوریکه اگر در این چند سال برخورد می‌شد این مسایل تبدیل به حق مسلم متخلفان نمی‌گشت! شاید لازم باشد در کنار آموزش قوانین راهنمایی و رانندگی، رعایت حقوق مردم و عابر پیاده نیز آموزش داده شود! به امید آن روز که هیچ کس حقوق عمومی مردم را در هیچ موردی بر منافع شخصی خود ترجیح ندهد.