هاژە_ سال
١٣٨٢ بود کە پروژە شهرک صنفی کاوە مهاباد با هدف ساماندهی و انتقال مشاغل مزاحم و کارگاه‌های
آلاینده به خارج شهر کلید خورد. اکنون با گذشت ١٥ سال از کلید خوردن
این پروژە، هنوز قابلیت بهرەبرداری این شهرک دور از دسترس ماندە است.
در تعریف مشاغل مزاحم شهری آمدە است کە "کلیه مشاغل و کسب و کارهایی که موجب ایجاد مزاحمت برای ساکنین شده و فعالیت آنها مخالف با اصول بهداشتی و زیست‌محیطی باشد جزء مشاغل مزاحم محسوب می‌شوند".
بر این اساس اماکن تولید، بستەبندی و انبار مواد شیمیایی و مواد محترقه، دامداری سبک و سنگین، مرغداری و پرورش انواع طیور صنعتی، تولید مصنوعات سیمانی و موزائیک، تولید لوله سیمانی و پله، تولید کاشی و سرامیک، آجرپزی، تولید گچ، سنگبری و سنگ‌کوبی، کارگاه‌های تولید آسفالت، تولید شن و ماسه، آب فلزکاری‌ها، رنگ‌کاری پروفیل آلومینیومی، ریختەگری‌ها و ذوب فلزات، مراکز بازیابی اوراق انواع خودرو، موتور سیکلت و ماشین‌آلات راه‌سازی، صنعتی و کشاورزی، انبار انواع پسماند و ضایعات قابل بازیافت مشتمل بر فلزی، قراضەها، کاغذ و مقوا، لاستیک، پلاستیک و تعمیرگاه ماشین‌آلاتسنگین و... جزو مشاغل و صنوفی هستندکه به دلیل آلودگی، مزاحمت زیاد و شرایط ناایمن نمی‌توانند در محدوده شهر فعالیت کنند.
اصناف و مشاغل گوناگون بنا به استفاده از مواد، ابزار و ماشین‌آلات گوناگون جهت انجام فعالیت‌های تولیدی خود طبیعتا ضایعات و پسماند‌ها و آلاینده‌های گوناگونی را تولید می‌کنند که هریک در سطح خود برای محیط شهری و شهروندان مخاطره‌آمیز خواهد بود.
از عمدە مسائل مهم حاصل از مشاغل مزاحم شهری می‌توان بە:
– عدم اعتدال در سیمای منظر شهری
– مسائل عارض بر کاربری‌های ناسازگار همجوار
– مسائل زیست‌محیطی و اکولوژی شهری شامل آلودگی هوا، خاک، صوت، فاضلاب و …
– مسائل جمعیتی از نظر اجتماعی، روانی و اقتصادی
– مسائل ترافیکی (تردد بیش از حد وسائل نقلیه در شبکەهای ارتباطی) و ... اشارە کرد.حال با توجە بە تمامی مسائل فوق و گذشت ١٥ سال از کلید خوردن پروژە شهرک صنفی کاوە، ما حصل کار تنها پروژەای نیمە کارە و جلسەهایی بدون خروجی موفق بودە است.
هر دو طرف ماجرا اعم از هیئت امنای شهرک صنفی کاوە و شهرداری مهاباد یکدیگر را بە کوتاهی و اهمال در انجام تعهدات متهم می‌کنند. در این میان فرماندار مهاباد بە عنوان طرف سوم وارد ماجرا شدە و سعی بر حل و فصل قضییە دارد.
وی در تاریخ ٢٤ تیرماه ٩٧ جلسەای را با دعوت از اعضای شورای شهر، شهردار، هیئت امنای شهرک صنفی کاوە، روسای ادارات و کارشناسان مربوطە ترتیب می‌دهد. در این جلسە رحیم رافع، عضو هیئت امنای شهرک صنفی کاوە مدعی است: شهرک صنفی بدنی نیمە جان برایش ماندە و اقدامات ارزندەای کە در گذشته نیز انجام شدە است، در حال نابودی است.
خواستە هیئت امنای شهرک صنفی کاوە آسفالت خیابان‌های اصلی شهرک بە عنوان راهکاری موقت جهت سامان‌بخشیدن بە آن است، اما در مقابل شهرداری مهاباد از نبود اعتبار کافی و شرایط نامناسب مالی جهت برآوردەکردن خواستە آنان می‌گوید.
شجاعی، فرماندار ویژە مهاباد نیز ادلە شهرداری مهاباد را تایید می‌کند و از دو طرف می‌خواهد نسبت بە حل مسئلە تعامل داشتە و با یکدیگر همکاری کنند.
پس از گفت‌وگوها و کش‌وقوس‌های فراوان در نهایت شهرداری مکلف می‌شود نسبت بە تعیین نگهبان جهت حراست از شهرک و همچنین ساخت پل‌های فلزی و آسفالت شهرک (آن‌هم در صورت تامین قیر) اقدام کند.
کسی نمی‌داند کە تکمیل پروژە شهرک صنفی کاوە و انتقال مشاغل مزاحم و آلایندە، چند سال دیگر طول خواهد کشید اما آنچە کە همگی می‌دانیم این است کە این ابعاد روانی، زیست‌محیطی و اقتصادی شهر مهاباد هستند کە در این گیرودار می‌سوزند. مشاغل مزاحم کماکان مزاحم‌اند و اصناف آلایندە کماکان آلایندە.