حملونقل جادەای به عنوان یکی از مهمترین شاخصهای توسعه، تاثیر بسزایی بر رشد و شکوفایی اقتصاد دارد، تا جاییکە کارشناسان و اقتصاددانان بر این باورند که جهت توسعەی یک واحد اقتصادی میبایست حملونقلی جادهای را دو واحد توسعە داد.
نیک میدانیم کە یکی از عوامل اصلی توسعە حملونقل جادەای در وهلە اول، توسعە و استانداردسازی زیرساختهای ارتباطی و جادەای است.
در مناطق مرزی شمال غرب کشور (علیالخصوص دو استان کوردستان و آذربایجانغربی) با وجود پنج پایانە مرزی بازرگان، سرو، تمرچین، رازی و پلدشت در استان آذربایجانغربی و دو پایانە مرزی باشماق و سیرانبند در استان کوردستان، جریان چیز دیگری است. زیرساختهای ارتباطی در این دو استان نە تنها جهت کاربری ترانزیتی استاندارد نیستند بلکە جادەهای این مناطق بە قتلگاهی برای ساکنان این دو استان مرزی بدل شدەاند. گویی مسئولین امر، از ردەهای شهرستانی گرفتە تا استانی و کشوری نە اعتقادی بە نظرات اقتصاددانان دارند و نە سر سوزنی ارزش برای نظرات کارشناسان قائلاند.
کشتەشدن ٣٥١ نفر در ۱۱ ماهه اول سال ۹۶ در جادههای استان آذربایجانغربی و مجروحشدن ۸ هزار و ۲۳۶ نفر در این تصادفات و همچنین کشتەشدن ٣٨٨ نفر در جادههای استان کوردستان در سال ٩٦ و رشد 3.7 درصدی آن نسبت بە سال قبل (بنا گفتە مدیران کل پزشکی قانونی دو استان) گواهی بر این ادعا است.
از شانزدە هزار کیلومتر شبکه بزرگراهی موجود در کشور، سهم استان کوردستان تنها ١٩٥ کیلومتر و استان آذربایجانغربی با وجود کلنگزنی ٨٠٠ کیلومتر بزرگراه، بعد از چندین سال هنوز بە طور کامل بە بهرەبرداری نرسیدەاند و در بسیاری از نقاط بە حال خود رها شدەاند.
با وجود این شرایط و با توجە بە این آمارها، بە نظر میرسد کە وقت آن رسیدە کە مسئولین پنبە بیمسئولیتی را از گوش خود دربیآورند و با اعمال اقداماتی همچون: مهندسی راه، مهندسی خودرو، قدرتمندسازی امداد و نجات جادەای، برطرفکردن نقاط حادثەخیز جادهای و بهسازی آنها از قبیل تعریض، افزایش خطوط حرکت و تبدیل به چهار خطه و شش خطه، جداسازی مسیرهای رفت و برگشت، تکمیل علایم و تجهیزات ایمنی و همچنین آموزش و ترویج فرهنگ صحیح رانندگی نسبت بە کاهش تلفات جادەای بە عنوان یک مسئلە جدی گام بردارند.