پیشرفت درهر منطقه از شهر نیازمند مشارکت مردمی است، دربرخی مناطق مردم با مشارکت شهرداری سریع به پیشرفت ها وخدمات مطلوب دست پیدا میکنند، ولی دربرخی مناطق شهروندان از عدالت کافی در برخورداری از امکانات محروم می ماند. در این رابطه به واضح و با بررسی وضعیت می توان به این مهم پی برد که شهروندان برخی مناطق کم درآمد و کمتر توسعه یافته به ناچار برای بدست آوردن مطالبات و برخورداری از امکانات از طریق فشار بر نماینده و فرمانداری و مسئولان، فشار بر شهرداری از طریق مختلف:

آماده و زمینه سازی کلیه مراحل اجرا از سوی خود شهروندان از جمله طرح های آماده و فوق مهندسی پیشنهادی به شهرداری، آماده پرداخت و قبول تحمیل هزینه ها از سوی شهروندان (که به امضا ساکنین درامده)، پیگیری روز به روز و ارایه ی درخواست های مکرر در هر دوره و هرسال حتی توسط افراد پیر و ریش سفیدان پا به پای جوانان که در حال حاضر نیز سرسختانه پیگیر مساله میباشند و کپی و تصاویر کلیه مراحل درخواست و پیگیری در سال های قبل و بخصوص فصل فعالیت عمرانی این دوره از شورا و شهرداری در دست میباشد؛

نمونه این اتفاق را درحال حاضر درمناطق زمینهای شهرداری-کانی صوفی رشید-تپه هما و صارم بگ میتوان عینا جلو چشم گذاشت و با اندک تاملی، دست و پنجه نرم کردن ساکنین این مناطق بامشکلات عمرانی و خدماتی راسریع می توان تشخیص داد:

در 4 منطقه مذکور تنها یک فضای سبز کوچکی وجود دارد که هرساله قسمتی از آن راحذف و به معابر و خیابان اضافه میکنند و تنها خدمت و برنامه ای که در فاصله چند دهه به این فضای سبز و منطقه ارائه شده فقط تعداد 6 صندلی و 4 تیر برق روشنایی بوده است که در مقایسه با رشد جمعیت و رشد و توسعه این مناطق بسیار ناچیز و سرانه آن ازسرانه استاندارد و متوسط میانگین برخورداری از فضای سبز درشهر بسیار نامتناسب بوده است.

موقعیت خیابان مذکور نیز که یکی از معابر پرتردد از نظر جابجایی مسافر از مسیر دانشگاه آزاد به سایرنقاط شهر میباشد ( حد فاصل بین مدرسه دانش تا خوابگاه دخترانه دانشگاه آزاد)، از نقاط حادثه خیز برای عابرین پیاده و خودروهای سواری بوده ودر برخی مواقع شاهد گردش در حرکت عکس فلکه می باشیم به گونه ای که این شرایط باعث حرکت کاملا برعکس خودروها به دور میدان وفضای سبز موجود توسط شهرداری شده وساکنین اطراف فضای سبز و خیابان فرعی واقع در محل برای دسترسی به منازل خود اجبارا باید مسیر خلاف را بپیمایند.

ایجاد رفوژه درخیابان دانش بااستفاده از جدولهای بتنی نمای معابر به ناهمگونی بصری در منطقه مسکونی منجر شده و در مقایسه با موقعیت های مشابه در سایر محلات مرفه نشین که با فضای سبز نواری و آراسته به گل و... ساماندهی شده اند، چهره ی نامناسب و متفاوتی را خلق کرده است.

یکی از راه حل هایی که می تواند منجر به خلق فضای جدید در مناطق حاشیه ای شود همانا ایجاد پارک، بوستان، فضاهای ورزشی و فرهنگی می باشد که برای چندمین سال متوالی دراین منطقه به دلایل مختلف از جمله نبود زمین کافی و عدم وجود بودجه جهت خرید زمین شخصی و تبدیل به کتابخانه، از ایجاد اینگونه فضاها خودداری می گردد و برعکس در مناطقی که از نظر سرانه ورزشی و فضای سبز و... در وضعیت مطلوبی قرار دارند دست به احداث پارک، قرائت خانه و سالن های ورزشی می زنند و این مهم در حالیست که سرانه ورزشی این منطقه درحد صفر بوده وحتی یک زمین خاکی یا سالن ورزشی همچون بعضی روستاهای اطراف نیز برای جوانان وجود ندارد.

ساکنین این مناطق از وجود دست اندازهای غیراستاندارد بیشمار در خیابان و کوچه ها و همچنین ساماندهی و هدایت آبهای سطحی با استفاده از جدول گذاری درعرض معابر بدون حفاظ و غیره بشدت رنج میبرند، طوریکه درمسیر کوتاه خیابان سرداران و امتداد آن به خیابان دانش و اطراف بیش از 10 مورد سرعت گیر و دست انداز غیراستاندارد و جداول هدایت آبهای سطحی درعرض معابر وجود دارد(یعنی به میانگین هر 20 متر یک دست انداز).

لذا با توجه به بررسی و تشریح وضع موجود و همچنین در راستای توازن سازی سطح برخورداری از امکانات و خدمات در سطح شهر بصورت عادلانه و یکسان ساکنین این مناطق، ساکنین با جمع آوری امضا با پیوست به این نامه سرگشاده خواهان رسیدگی و ساماندهی این مناطق هستند و از شهرداری محترم و شورای اسلامی شهر که بصورت مستقیم با این موضوعات ارتباط دارند تقاضا می گردد که جهت احقاق حقوق شهروندان در راستای ارائه خدمات بهتر به این مناطق و سایر محلاتی که اقشار ضعیف در آن زندگی می کنند اقدامات لازم را مبذول فرمایند.

تنظیم:محسن محی الدینی