عباس براخاسی از وزیر بهداشت سپاسگزاری می‌کند و می‌افزاید: وزیر خیلی شوخان را مورد محبت قرار داده و من شرمنده هستم که نمی‌توانم محبت‌هایش را جبران کنم، برای همین هیچ وقت به او نگفته‌ام که شوخان دوست دارد به مدرسه‌ای در شهر برود و درس بخواند. چون او یک پزشک است، من از نماینده شهر خواسته‌ام کاری کند اما تاکنون به جایی نرسیده ام، حالا می‌خواهم وزیر آموزش و پرورش صدایم را بشنود و کمک کند دخترم درس بخواند و آینده‌اش را تضمین کند.

پدر شوخان می‌گوید: روستای ما که «کلکان» نام دارد، از دیواندره دور است و چون در منطقه ما چهار ماه از سال سرمای شدید است، امکان رفت و آمد هر روز شوخان به مدرسه استثنایی در شهر وجود ندارد و او عملاً از تحصیل بازمانده است و از مسئولان می‌خواهم کاری کنند شوخان بتواند درس بخواند و آینده‌اش را خود رقم بزند.

وی می‌افزاید: من ۵ سال است درگیر درمان شوخان هستم و با اینکه تشخیص داده شده که به دلیل عدم تست حساسیت به تزریق پنی سیلین شوخان چشمانش را از دست داده، حتی یک ریال دیه به ما پرداخت نشده و دختر من بی‌پناه رها شده و اگر مساعدت وزیر بهداشت و لطف او نبود، شوخان اکنون وضعیت خیلی بدی داشت.

آرمان پرویزی معلم شوخان هم می‌گوید: مشکل تحصیل شوخان این است که باید در مدرسه استثنایی درس بخواند و امکان تردد هر روزه او به سنندج وجود ندارد. آموزش و پرورش هم فقط هفته‌ای یک بار می‌تواند برایش معلم بفرستد و با توجه به اینکه شوخان سه سال عقب افتاده لازم است در مدرسه‌ای درس بخواند که از ابتدا الفبای بریل را به او بیاموزند.

وی می‌افزاید: ضمن اینکه بودن کنار بچه‌های نابینا از نظر روحی برایش مفید است و او در مدرسه عادی خیلی اذیت می‌شود و لازم است مسئولان در این باره مساعدتی کنند.

شوخان دختر ۹ ساله دیواندره‌ای زمستان سال ۹۰ در پی یک سرماخوردگی ساده و تزریق پنی سیلین و حساسیت دارویی و ابتلا به بیماری «استیون جانسون» چشمانش را از دست داد و وزیر بهداشت با جراحی چشمان او توانست بخشی از بینایی او را بازگرداند.

 

منبع: سلامت نیوز