شهرستان قُروه یکی از شهرهای استان کوردستان به مرکزیت قروه است که از قدیمی ترین شهرهای تاریخی فرهنگی ایران به شمار می رود. این شهرستان در دامنه رشته کوه زاگرس در بلندای 1900 متری از سطح دریا قرار گرفته است که از شهرهای سردسیر ایران به شمار می‌آید. رشد و توسعه شهرستان قروه به قرار گرفتن شهر در مسیر شاهراه تهران – همدان برمی گردد. این شهرستان دارای دشت‌های بزرگ و همواری است که بواسطه آن به این شهر لقب "نگین آبی ، دشت خدا و عروس استان کوردستان" نیز داده شده است. شهر قروه به دلیل داشتن مراکز تاریخی و دیدنی و مراکز تجاری مورد توجه مسافرین و گردشگران می باشد، به همین دلیل قروه به عنوان اولین شهر منطقه نمونه گردشگری و توریستی منطقه غرب کشور تبدیل شده است. این شهر پیش تر با عنوان " اسفند آباد" شناخته می شد.قروه در منطقه‌ای کوهستانی واقع شده و اغلب کوه‌های پیرامون آن در بیش‌تر ماه‌های سال پوشیده از برف‌اند.
طبق سرشماری نفوس و مسکن سال 1395 جمعیت شهرستان قروه 115 هزار و 238 نفر برآورد شده است.
مردم قروه به زبان کوردی گویش های "سورانی، کلهری و کرمانجی" سخن می‌گویند. همچنین مردم این شهر به گویش‌های تورکی آذربایجانی نیز تکلم می‌کنند.
تعدادی از مکانهای تفریحی و تاریخی قروه:
چشمه معدنی دنگز
چشمه «دنگز» یکی از مهمترین چشمه های آب معدنی کوردستان است که در 18 کیلومتری شهر قروه و در روستای "باباگورگور" واقع شده است. آب این چشمه که از دل زمین می جوشد، در استخری عمیق و مدور به محیط 200 متر جمع می‌شود و منظره جالبی ایجاد می کند. این آب به علت وجود املاح معدنی به ویژه گوگرد رنگ آن مایل به سرخ است و در بعضی مواقع به رنگ زرد مایل به نارنجی لیمویی در می‌آید. این نوع آب ها از دسته آب های کلر و بیکربناته مخلوط گازدار و دارای طعم مخصوص هستند که در ترکیب خود انیدرید کربنیک دارد و آرام بخش هستند و ظاهرا برای برخی بیماری های دستگاه گوارش مانند سوء تغذیه و نیز راشیتیسم و درمان تورم امراض سودایی و پوستی بسیار موثر اند. چشمه "دنگز" و "امامزاده باباگورگور" و برجستگی مربوط به اژدها در کنار آن از مکانهای طبیعی و تاریخی و از قابلیت‌های جهانگردی و زیارتی مناسب این بخش یکی از جاذبه ها و تفرجگاه های مهم کوردستان محسوب می شود.
غار و صخره های تاریخی فرهاد تاش "وینسار"
در حدود 35 كیلومتری شرق شهر قروه بر روی كوهی مرتفع، بقایای یك معدن بزرگ سنگ قرار دارد كه از نظر نوع، اندازه و تراش سنگ دارای ویژگی های خاص و از اهمیت بسیار برخوردار است. باور مردم بر آن است كه این سنگ ها به داستان شیرین و فرهاد ارتباط دارد. نوع حجاری و سفال های موجود در منطقه، به دوره ساسانی تعلق دارد. این منطقه در ایام بهار به عنوان تفرجگاه مورد استفاده مردم است. در ضلع شرقی همین كوه دهانه غاری وجود دارد كه "اورل استین" مستشرق اروپایی هنگام بررسی منطقه غرب كشور، از این غار نام برده و ظاهرا نتوانسته وارد آن شود. حوالی منطقه فرهادتاش نمونه های فسیل دریایی زیادی وجود دارد.
حمام قصلان
حمام قصلان از حمام‌های قدیمی شهر قروه است که در روستای قصلان و در 6 کیلومتری شمال شرق قروه قرار دارد. تاریخ ساخت این حمام به اواخر دوره زندیه و زمان حکومت "خسروخان اول" والی وقت کوردستان تعلق دارد. این حمام دارای قسمت‌های مختلفی همچون هشتی، حمام سرد، میاندر، حمام گرم، خلوتی خصوصی و عمومی، خزینه و تون می‌باشد و تزئینات منحصر به فرد آهک‌بُری آن با طرح‌های گیاهی، هندسی، انسانی و حیوانی در نوع خود قابل توجه است.
بر اساس کتیبه‌ای که بر سر درِ ورودی حمام نصب گردیده و اکنون در موزه سنندج نگهداری می‌شود، این بنا در سال 1255 هجری قمری در روزگار "آصف" حاکم وقت سنندج مجدداً تعمیر و مرمت شده است. این بنا تا اوایل انقلاب مورد استفاده بوده اما به دلیل احداث حمام جدید در روستا به تدریج از رونق آن کاسته شده است. در سال 1380 خورشیدی بار دیگر عملیات مرمت و تعمیرات توسط واحد حفظ و احیای مدیریت وقت میراث فرهنگی استان آغاز و از آن تاریخ تاکنون در چندین مرحله عملیات مرمت صورت گرفته است. بر اساس تصمیمات اخذ شده، با توجه به موقعیت و ویژگی شهرستان قروه در خصوص دارا بودن معادن مختلف سنگ، مقرر گردیده که بعد از پایان اقدامات مرمتی حمام، ساختمان مذکور به موزه سنگ و دست ساخته‌های سنگی منطقه تبدیل شود.
منطقه حفاظت شده بدر و پریشان
منطقه حفاظت شده بدر و پریشان با مساحت 43 هزار هکتار در فاصله 12 کیلومتری جنوب شهر قروه قرار گرفته است. منطقه بدر و پریشان منطقه‌ای کوهستانی است که از کوه‌های صخره‌ای، دره‌های کم عمق، تپه ماهورها و ارتفاعات به هم پیوسته تشکیل شده است. دامنه ارتفاع کوه از 2000 تا 3298 متر متغیر می‌باشد. این منطقه دارای چشمه‌های فراوان است که در این میان می‌توان به چشمه شاه پسند، چشمه‌های شمالی کوه بدر، چشمه کبود و چشمه پناهگاه پریشان اشاره نمود. این منطقه با پوشش گیاهی مناسب، زیستگاه گونه‌های جانوری مهمی همچون "کل و بز" می‌باشد که به منظور حفظ این گونه‌ها و چشم‌اندازهای طبیعی و زیبای آن از تاریخ 1375 خورشیدی به عنوان منطقه شکار ممنوع تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست قرار گرفت و در اوایل سال 1385 خورشیدی به منطقه حفاظت شده بدر و پریشان ارتقاء یافت.
دریاچه سراب کوثر
دریاچه سراب کوثر در فاصله یک کیلومتری جنوب شهر قروه قرار دارد. آب این دریاچه از چشمه‌های متعددی که در بستر دریاچه وجود دارند تأمین می‌شود. این دریاچه از گذشته‌های دور تأمین‌کننده آب آشامیدنی و کشاورزی اهالی شهر بوده و امروزه یکی از گردشگاه‌های مهم این شهر محسوب می‌شود و علاقه مندان رشته قایقرانی و سایر ورزش‌های آبی به این دریاچه زیبا مراجعه می‌نمایند. در میان دریاچه یک جزیره کوچک سر از آب بیرون آورده که به نحو زیبایی نورپردازی شده و با عبور از پل آهنی می‌توان به آن رسید.
پل فرهاد آباد
پل فرهاد آباد در 45 کیلومتری شمال غربی شهرستان قُروه در روستای فرهاد آباد در مسیر جاده قدیمی بیجار بر روی رودخانه "بایتمر" احداث شده است. پل فرهاد آباد دارای 8 دهانه می‌باشد که چشمه وسط بزرگ‌تر است. این پل 80 متر طول دارد و نوع قوس‌های بکار رفته در آن عموماً جناغی و مصالح استفاده شده، آجر است. تاریخ ساخت پل به طور دقیق مشخص نیست ولی با توجه به شیوه معماری پل، به نظر می‌رسد که به احتمال زیاد از پل‌های دوران صفویه باشد.
این پل در زمان حکومت خسروخان اول مقارن با حکومت زندیه تعمیر و بازسازی شد و فرهاد میرزای معتمدالدوله (عموی ناصرالدین شاه) در زمانی که حاکم کوردستان بود آن را مرمت نمود و به همین جهت این پل به نام "فرهاد آباد" نامیده شد. از آنجا که این پل توسط امیر علایی نیز مورد مرمت واقع شد، به نام پل "امیر" نیز مشهور است.
آبشار کانی شاه پسند
آبشار کانی شاه پسند در امتداد چشمه‌ای به همین نام به طرف منتهی‌الیه دره با ارتفاع حدود 20 متر قرار دارد و زیبایی خاصی به این منطقه داده است. چشمه کانی شاه پسند چشمه زیبایی است که در ارتفاع 2600 متری ضلع غربی منطقه بدر شهرستان قروه واقع شده که دارای آب گوارا می‌باشد و در تابستان علاقه‌مندان زیادی را به خود جذب می‌کند.
"کانی" در زبان کوردی به معنای چشمه است و گفته می‌شود یکی از شاهان صفوی در زمان لشکرکشی، در این محل اطراق نموده و این چشمه را پسندیده است.