توسعە شهرنشینی و در پی آن، بروز مشکلات مختلف فرهنگی و اجتماعی، بە شدت نیازمند حضور فعال زنان بە عنوان نیمی از بدنە جامعە در جهت رفع آن است. حضور زنان در مدیریت شهری بە رفع انواع تبعیض‌ها و بسترسازی مناسب جهت حضور بیشتر زنان نقشی بسیار تعیین‌کنندە ایفا خواهد کرد. قید کردن نتایج تحقیقاتی در مورد موانع مشارکت زنان در مدیریت شهری در این یادداشت، احتمالا خالی از لطف نباشد.
موانع مشارکت زنان در مدیریت شهری :
۱-حاکمیت و غالب بودن تفکر مردانه در انتخاب مدیران و برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی در سطح کلان
۲-عدم باور جامعه به توانایی زنان در اداره امور در صحنه‌های مدیریتی، سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی در سطح کلان
۳- نبود امکان استفاده از فرصت‌های شغلی برابر در مقایسه با مردان در تصدی پست‌ها و مشاغل رده بالای سازمانی
۴- ساختار مردانه عرصه‌های مدیریتی و سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی و نبود انعطاف آن با نقش‌های مختلف زنان
۵-حاکمیت تفکر سنتی مردسالاری در جامعه
۶- فقدان الگوهای مناسب در عرصه‌های مدیریتی و سیاست‌گذاری بر زنان.
۷- ضروری ندیدن استفاده از زنان در مشاغل بالای مدیریتی
یکی از اهداف سند ٢٠٣٠ «دست‌یابی به برابری جنسیتی و توانمندسازی همه زنان و دختران» است کە نشان از گرفتاری بیشتر جوامع با این معضل اساسی است. ادامە این یادداشت، با نگاهی جزئی‌تر بە مسئلە حضور زنان در مدیریت شهری مهاباد مرقوم خواهد شد. جایگاه زنان مهابادی در عرصەهای سیاسی و اجتماعی کدام است؟ میزان استفادە از زنان فارغ‌التحصیل در مدیریت شهری مهاباد چقدر است؟
علی ایهاالحال، قضیەای کە بعد از انتخابات دورە پنجم شورای شهر در مهاباد اصلا بدان پرداختە نشد عدم راهیابی زنان بە شورای شهر مهاباد بود. در حالتی کە هم در دورە سوم و هم در دورە چهارم حداقل یک زن توانستە بود بە شورای شهر مهاباد راه یابد و هرچند کج دار و مریض تاثیری ناچیز در حل مشکلات زنان و تغییر نگاه تک جنسیتی در تصمیم گیری‌های شهری مهاباد داشتە باشد. این قضیە در نوع خود نوعی پسرفت در کل فعالیت های مدنی مهاباد محسوب می‌شود. زنان بە عنوان نیمی از جامعە، عدم حضورشان باعث وارد شدن لطمات جبران ناپذیری بە شاکلە جامعە خواهد شد. عدم حضور زنان یا هیچ زنی در شورای شهر مهاباد کە بە نوعی یکی از کانون های تصمیم گیری و مدیریتی شهر مهاباد محسوب می‌شود بدان معنی است کە مهاباد از زاویە دید و گوشە نگاهی متفاوت و مترقی‌تر محروم است. ضرورت حضور زنان در تمام مجاری تصمیم گیری شهری کتمان‌ناپذیر است. چرایی اینکە زنان در انتخابات شورای شهر مهاباد موفق ظاهر نشدند بە مقال دیگری نیاز دارد و می توان نظرات متفاوتی را در بارە آن ابراز نمود. آنچە اکنون در مهاباد مشاهدە می‌شود بە نوعی تبعات عدم راهیابی زنان بە شورایی تماما مردسالار است. محلی کە در تمام شاکلەی آن حتی یک زن بە عنوان کارمند و جوابگوی ارباب رجوع هم جایی ندارد. معلوم نیست اگر زنی دارای مشکلی خاص كە گفتنش برای مردان شورا امکان نداشتە باشد باید بە کجا پناه ببرد؟
در این دورەی شورا از کمیسیون بانوان و سایر فعالیت های مربوط بە بانوان نیز خبری نیست و فعالیت زنان بە علت عدم حضور شورای زن کمرنگ‌تر نیز شدە است.
با همەی این تفاسیر جذب زنان فارغ‌التحصیل، متخصص و فعال بە اتاق فکر شورای شهر و استفادە از شیوە‌نگاه آنان در زمینە‌های عمرانی، زیست‌محیطی، فرهنگی و هنری وهمچنین احیای کمیسیون بانوان، راهكارهایی موقت جهت جبران خلا حضور زنان در مدیریت شهری مهاباد بە نظر می‌رسند.