هاشم محمودی
اگر نگاهی به فلسفه رسانه و نقش آن در جوامع بیندازیم، معمولاً به این جواب خواهیم رسید که رسانهها نقش به سزایی در فرهنگ سازی جامعه دارند، باید زبان مردم باشند و از راه معمول و اصولی، مسائل و مشکلات مردم را به گوش مسئولان مربوطه برسانند. امروزه با پررنگ شدن فضای مجازی در زندگی امروز ما ایرانیها، میتوان گفت رسانههای مجازی به عنوان مثال کانالهای تلگرامی، به نسبت سرگرمیهای دیگر همچون مطالعه کتاب، تفریحات ورزشی و ... بیشترین نقش را ایفا میکنند . پس درمییابیم که رسانههای مجازی نیز اصالت و نقش مهمی بر دوش دارند. آن هم فرهنگ سازی در تمامی مسائلی که در زندگی افراد جامعه موثر است. از رانندگی گرفته تا رعایت نظافت در طبیعت، نحوه ورزش کردن، رعایت حجاب، درمان بیماریها، دانستن حقوق شهروندی، اخلاق، تربیت فرزندان، اخبار روز جهان و....
فراموش نکنیم همین رسانهها میتوانند معکوس هم عمل کنند یعنی به رشد افسردگی، خودکشی، ترویج رفتارها و عادتهای بد، بی اخلاقی در جامعه، عدم تصمیمگیری درست و .. نیز کمک کنند. وقتی هر روز شاهد انعکاس وقوع حادثهای ناگواری همچون تصادف، خودکشی، قتل، زورگیری ، دزدی، اعتیاد و... باشیم جامعه نیز تحت تاثیر آن اتفاقات سمت و سو میگیرد و شاهد ترویج این نوع اتفاقات به مراتب بیشتر در جامعه خواهیم بود .
دایره کارکردهای رسانه ها تنها به اخبار و اتفاقات محدود نمیشود. رسانهها در اصل باید زبان گویای مردم باشند و با انتقادات اصولی و حرفهای و بدور از تشویش اذعان عمومی، توهین و افترا، بیاحترامی و ترور شخصیت افراد و ... میتوانند جامعه و شهر و حتی کشور را به سمت آبادانی بیشتر و از بین بردن شکاف بین مردم و مسئولان باشند .
در اصول حرفهای خبرنگاری یک مساله بسیار مهم است، اینکه خبرنگار نباید احساسات خود را در خبر بروز دهد حتی اگر منتسب به جریان، شخص یا گرایشی خاص باشد و همیشه باید انصاف را رعایت کند و با رعایت اصول بیطرفی قضاوت را به مردم واگذار نماید نه اینکه از شخص یا جریانی تعریف و تمجید کند و شخص یا جریان دیگری را تخریب و مورد تهمت قرار دهد .
پس میتوان نتیجه گرفت که رسانهها با توجه به نقششان در زندگی افراد جامعه، میتوانند به رسالت اصلی و حرفهای خود در قبال ایجاد جامعهای سالم بروند و یا تشنج و بیاحترامی را در فضای جامعه پرورش دهند و افکار عمومی را به سمتی دیگر سوق دهند .