مسئول پسماند شهرداری مهاباد: طی 11 ماهه نخست سال 94 در مهاباد 840 (هشتصد و چهل) قلاده سگ ولگرد به روش مرگ با ترحم، اتلاف شده اند.
هاژه؛ کشتن سگ های ولگرد در حاشیه شهرها امروزه بعنوان یکی از روشهای جلوگیری از انتقال بیماریهای مشترک بین انسان و سگ ها محسوب می گردد.
کمتر کسی است زمانیکه صحبت از سگ ولگرد به گوشش میرسد، فکر گاز گرفتن و یا کیست هداتیک و انتقال بیماری از سوی این جانور به ذهنش خطور نکند. در گذشته معدومسازی سگها به دو روش خوراندن غذای مسموم و شلیک گلوله صورت میگرفت که هر دو روش مشکلاتی داشتند. در روش مرگ با ترحم، ابتدا حیوان به صورت زنده و بدون هیچ صدمهای صید میشود و پس از طی دوره قرنطینه حیوان را در مرحله اول با تزریق آسپیرومایزین و یا کتامین، بیهوش کرده و پس از آن با تزریق سولفات منیزیم به ورید نزدیک قلب سبب آنفاکتوس حیوان میشود و پس از آن طبق روشهای بهداشتی حیوان داخل پلاستیک قرار میگیرد و در مجاورت آهک دفن میشود.
مهاباد از جمله شهرهایست که نظر به موقعیت جغرافیایی و بافت شهری آن همواره با معضل سگهای ولگرد به خصوص در مناطق حاشیه ای روبه رو بوده است.
مسئول پسماند شهرداری مهاباد در همین رابطه و در گفتگو با خبرنگار هاژه اعلام کرد: دستورالعملهایی برای جمع آوری و کنترل جمعیت سگهای ولگرد به شهرداریها ابلاغ شده است که این دستورالعملها در سطح ملی از سوی وزیر کشور تدوین شده است و اجرای آن بر عهده شهرداری ها و از طریق عقد قرارداد "اتلاف سگهای ولگرد" به شیوه زنده گیری و مرگ با ترحم و یا اتلاف بوسیله پیمانکاران می باشد.
طرحی که اجرای آن طی 11 ماهه نخست سال 94 در مهاباد کشتار 840 (هشتصد و چهل) قلاده سگ ولگرد را در پی داشته است!
مسئول پسماند شهرداری با بیان اینکه از بین بردن حیوانات به این روش، غیرانسانی و غیرقابل قبول است گفت: در نظر داریم از ابتدای سال 95 کشتار سگها را متوقف و جهت عقیم سازی و سازماندهی سگهای ولگرد برنامه ریزی دقیق تری داشته باشیم.
حال سوال اينجاست كه آيا مرگ با ترحم تاثيري در كاهش جمعيت سگها در طول این دوره داشته است يا خير و آيا در بلند مدت' عقيم سازي 'شيوه انساني تر و كارآمدتري نسبت به مرگ با ترحم نيست؟
آنچه در این میان عجیب تر به نظر می رسد این است که یکی از دلایل کشتار سگها جلوگیری از بیماریهاست، در حالیکه گزارش میدانی خبرنگار هاژه حاکی از آنست که رهاسازی لاشه سگها در حاشیه شهر مهاباد و به خصوص محلات مکریان، آزادگان، جانبازان و عدم دفن آنها در مکان خاص و انتقال آنها مشکلات را مزید بر علت کرده است.
آشکارست که كشتن سگهاي ولگرد شيوه اصولي براي كنترل جمعيت آنها نيست و تا زمانی كه عقيم سازي اجرا نشود آمار سگ هاي سطح شهر هم چنان افزايش پيدا مي كند.
وقتي راههاي انساني تر٬ موثرتر و صحيح تري براي کنترل جمعيت سگها وجود دارد٬ کشتار اين حيوانات بي معني است.