به گزارش پایگاه خبری تحلیلی هاژه، فرهاد لطفی فعال مدنی کورد اهل بوکان، همزمان با ۳۰امین سالگرد بمباران شیمیایی سردشت کە هرسالە هفتم تیر برگزار میشود، یک راهپیمایی اعتراضی۱۵۰کیلومتری را از بوکان تا سردشت انجام داد.
این فعال مدنی میگوید که این راهپیمایی ۱۵۰کیلومتری را در اعتراض به پایمال شدن حقوق مصدومان و قربانیان شیمیایی سردشت انجام دادە است.
این فعال کورد این راهپیمایی را پنجم تیر ماه آغاز کرده و در شامگاە روز هفتم تیرماه نامبرده پس از دو روز و نیم به سردشت رسید.
بعد از رسانەای شدن برنامه راهپیمایی این فعال مدنی، انجمن دفاع از حقوق مصدومان شیمیایی سردشت از این فعال مدنی دعوت نمود تا در سمینار ملی آسیب شناسی بمباران شیمیایی سردشت کە روز هشتم تیر برگزار شد، شرکت کند.
وی بعد از دو روز و نیم با پای پیاده خود را به سردشت رسانده و در همایش ملی بررسی و آسیب شناسی بمباران شیمیایی سردشت کە بعد از گذشت۳۰سال از فاجعه ۷ تیر برگزار شد، حضور پیدا کرد.
این همایش صبح روز پنج شنبه با حضور شخصیتهای علمی، حقوقی و مدنی سردشت و دیگر شهرهای کوردستان ایران و نمایندگانی از شهرحلبچه و سلیمانیه،کشور ژاپن و سازمانهای بین المللی در سالن فرهنگی هنری شهر سردشت برگزار شد.
فرهادلطفی در مورد هدف خود از این راهپیمایی مدنی گفت: هدف بنده از این حرکت مدنی اعلام اعتراض و نارضایتی به حقوق از دست رفتەی مصدومان فاجعه بمباران شیمیایی سردشت میباشد.
او گفت کە در کمال تاسف بعد از گذشت 30 سال از بمباران شیمیایی سردشت، حق وحقوق مصدومان شیمیایی سردشت نادیده گرفته شده است.
وی افزود: در جریان بمباران شیمیایی هفت تیر در سردشت، طبق آمار رسمی بیش هشت هزار نفر مصدوم و قربانیِ سلاحِ شیمیایی شدند که بعد از گذشت سی سال تنها 1400 نفر از این مصدومان دردمند شیمیایی به صورت رسمی شناسایی شدند و از این تعداد تنها 400 نفر جانباز بالای 25درصد تشخیص داده شده اند و دیگر مصدومان هیچگونه حمایتی نشده و حقوق شان نادیده گرفته شده است.
این فعال مدنی تصریح کرد: 95درصد مصدومان شیمیایی سردشت حقوقشان مبنی بر انواع حمایت بهداشتی و درمانی، معنوی و مادی نادیدە و ضایع شده است و هدف بنده از این حرکت اعتراضی، جلب توجه مسئولان دولتی ایران و افکار عمومی به مسئلە حقوق مصدومان شیمیایی سردشت است.
لطفی افزود: مصدومان بمباران شیمیایی سردشت، سالهاست با عوارض شدید و بسیار عذاب آور گاز شیمیایی خردل دسته و پنجه نرم می کنند و به مدت سی سال است رنج وعذاب شدیدی را تحمل می کنند و دولت در برابر این قربانیان مسئول است و کوتاهی سی ساله دولت در این مورد گناهی است نابخشودنی.
دولت حتی وعده بیست ساله ساخت کلینیک تخصصی که قرار بود برای این ٨۰۰۰ مصدوم ساخته شود، هنوز بعد از سالهای سال محقق نشده است.
وی در ادامه گفت: در خصوص پرداخت غرامت به مصدومان مظلوم بمباران شیمیایی سردشت توسط حکومت عراق، دولت تاکنون در دیپلماسی خودش با مجامع بین المللی و متاسفانه پس از سپری شدن ۲۰ سال از تاسیس کنواسیون جهانی منع جنگ افزارهای شیمیایی ، نتوانسته دستاورد خاصی در این کنوانسیون در خصوص کیس سردشت داشته است.
در انتهای این سمینار با درخواست مسئولین برگزاری همایش، این فعال مدنی پشت تریبون رفته و بیانیه انتقادی خود را برای صدها نفر از حاضرین در سمینار قرائت نمود.
ضمنا در انتهای این همایش، انجمن مصدومان دفاع از حقوق مصدومان شیمیایی، با اهدای لوح یادبود به این فعال مدنی از این حرکت مدنی وی قدردانی شد.
متن بیانیە فعال مدنی فرهاد لطفی در"سمینار ملی آسیب شناسی بمباران شیمیایی سردشت"
(نادید گرفتن حقوق مصدومان و قربانیان شیمیایی سردشت، نمونه بارزی از نادیده گرفتن حقوق انسانی این قربانیان بی گناه است،همچنین بی تفاوتی و عدم قبول مسئولیت از طرف دولتمردان و مسئولین کشور نسبت به مکمک به مصدومان و قربانیان شیمیایی سردشت، گناهی است بزرگتر و تلخ تر از فاجعه ۷ تیر سال۶۶.
من به عنوان یک فعال مدنی و به عنوان صدای ٨۰۰۰مصدوم مظلوم دردمند شیمیایی سردشت به مناسبت۳۰امین سال جنایت شیمیایی سردشت، از بوکان تا سردشت مسافت۱۵۰کیلومتر راهپیمایی کردم و هدفم از این کار اعلام اعتراض و انتقاد به نادیده گرفتن حقوق ٨۰۰۰ مصدوم شیمیایی سردشت است به مدت ۳۰ سال.
به امید پایان یافتن این رفتار ناعادلانه نسبت به مصدومان و قربانیان دردمند شیمیایی سردشت)