تاریخ: ۱۳۹۶/۲/۱۷
از پایداری معضل سگ های ولگرد در مهاباد تا ناتوانی نهادهای مسئول
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی هاژه، مدتی است که پرسه زدن سگ های ولگرد در سطح محلات شهر مهاباد به امری عادی تبدیل شده است. روزی نیست که  تصاویری و گلایه ای از تردد این سگ ها از طریق شهروندان برشمرده نشود. عده ای از وضع بهداشت جسمی این سگ ها و اثرات آن بر سلامتی مردم، علل خصوص کوکان نگرانند. به طور کلی مهمترین معضلات و مشکلات ناشی از افزایش جمعیت و پرسه زنی سگهای ولگرد، شیوع بیماریهای قابل انتقال بین حیوان و انسان، افزایش آن در جمعیت دامی و انسان، انتقال بسیاری از بیماری‌ها از سگ به انسان می‌باشد. از جمله مهمترین آنها می‌توان به بیماریهایی نظیر هاری، کیست هیداتیک، سالک، کالاآزار، لاروهای مهاجر احشایی بروسلوز و لپتوسپیروز اشاره نمود که برضرورت اجرای دستورالعمل کنترل جمعیت سگ‌های ولگرد بیش ازپیش تاکید می ورزد.
هر از چندگاهی شاهد کشتار سگهای ولگرد در ایران از طریق شلیک با گلوله، پخش نمودن دامهای غذائی مسموم در سطوح خیابانهای شهری، تزریق آمپول های کشنده و اسید انجام میگیرد که استفاده از این روش ها بسیار خطرناک، غیر انسانی و بی رحمانه  میباشد.
شهر مهاباد نیز از این قاعده مستثنی نیست و بر اساس گفتگوی مسئول پسماند شهرداری مهاباد در تاریخ 26/12/94 با هاژە در راستای طرحی ملی، اقدام به جمع آوری و اتلاف سگ های ولگرد شده است. طوریکه طی 11 ماه، 840 (هشتصد و چهل) قلاده سگ ولگرد به روش مرگ با ترحم، اتلاف شدند. در این راستا طی مصوبه ای که توسط شورای شهر مهاباد در سال 95 انجام گرفت، به ازای زنده گیری و اتلاف هر قلاده سگ هزینه 35 هزار تومان به مشاور این طرح پرداخت شده است. 
علی تیموری مدیرکل حفاظت و مدیریت شکار و صید سازمان حفاظت محیط زیست در گفتگویی که در سال 94 با یکی از خبرگزاری های سطح کشور انجام داده است؛ با اشاره به اینکه اقدامات در حوزه سگ‌های ولگرد مربوط به حوزه مدیریت شهری و اداره دامپزشکی در هر شهر می‌شود گفت: دفتر حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست دستورالعملی را با چارچوب‌های مشخص در مورد سگ‌های ولگرد تدوین و به استانها ابلاغ کرده است تا براساس این دستورالعمل با همکاری شهرداری و مراکز بهداشت در راستای این مساله اقدام کند.
وی  همچنین در ارتباط با چهارچوب دستورالعمل برخورد با سگ‌های ولگرد توضیح داد: این مصوبه به گونه‌ای تهیه شده که بر جمع‌آوری سگهای ولگرد نسبت به از بین بردن آنها تاکید بیشتری دارد.
در این میان طرح زنده گیری و تقسیم بندی سگ ها بر مبنای نژاد و سلامتی آنها برای استفاده در امور اجتماعی از یک طرف و طرح عقیم سازی اصولی آنان از طرف دیگر از مهم ترین طرح های پیش روی شهرداری ها و پیمانکارها برای ساماندهی این سگ ها در سطح شهرها می باشند. 
 آن طور که به نظر می‌رسد، مشکل اصلی سگ‌های ولگرد، وجود آن‌ها در سطح شهرهاست؛ یعنی راه حل مسالمت‌آمیز و بدون خشونت جلوگیری از تقابل یا ورود سگ‌ها به سطح شهر، زنده‌گیری آن‌ها در پروسه‌های منظم زمانی و انتقال آن‌ها به مکانی خارج از شهر و محافظت شده است که مزایای بسیاری می‌تواند ‌‌داشته باشد؛ از جمله اینکه حیوانات کشته نشده و حقوقشان پایمال نمی‌شود و هم می‌توانند به زندگی طبیعی خود بازگشته و مشکلی برای زندگی شهروندان و سلامت آنان ‌‌نداشته باشد.
آشکارست که كشتن سگهاي ولگرد شيوه اصولي براي كنترل جمعيت آنها نيست و تا زمانی كه عقيم سازي و بازگرداندن آنان به طبیعت اجرا نشود آمار سگ هاي سطح شهر هم چنان افزايش خواهد یافت.