در سالهای اخیر، آموزشوپرورش کشور با شرایط پیچیدهای روبهرو شده است؛ از دوران کرونا و انتقال ناگهانی آموزش به فضای مجازی گرفته تا امروز که آلودگی هوا و عوامل محیطی، دوباره موضوع تعطیلی مدارس را مطرح میکنند. سلامت دانشآموزان همیشه در اولویت است، اما تجربه نشان داده که تعطیلی کامل، مخصوصاً در دوره ابتدایی و حتی در مقطع متوسطه، پیامدهای آموزشی و تربیتی عمیقی دارد.
۱. تجربه کرونا؛ زخمی که هنوز التیام نیافته
در دوران کرونا، آموزش از کلاس درس به صفحه گوشی و پلتفرم «شاد» منتقل شد. نتیجه این جابهجایی بزرگ را امروز نیز مشاهده میکنیم:
_افت محسوس در مهارتهای پایهای مثل خواندن، نوشتن، املا و ریاضی
_کاهش تعاملات اجتماعی و ضعف در رفتارها و مهارتهای ارتباطی
_کاهش تمرکز و افزایش وابستگی به موبایل
_ایجاد شکاف بین دانشآموزانی که خانواده همراه داشتند و آنهایی که نداشتند
این تجربه ثابت کرد که مدرسه صرفاً محل تدریس نیست؛ محلی برای شکلگیری شخصیت، نظم، تربیت و رشد اجتماعی است.
۲. تعطیلیهای امروز و تجربه موفق گذشته
در سالهای گذشته و هنگام آلودگی هوا، برخی مدارس تجربه موفقی را بهجای تعطیلی کامل اجرا کرده بودند:
کاهش ساعات حضوری به دو نوبت کوتاهتر (مثلاً ۸ تا ۱۰:۳۰ و ۱۰:۳۰ تا ۱۳) و تکمیل دو ساعت آموزش در شاد.
این مدل نتایج خوبی داشت:
_کاهش میزان مواجهه با آلودگی
_حفظ پیوستگی آموزش و جلوگیری از افت تحصیلی
_جلوگیری از قطع کامل جریان تربیتی
_کاهش فشار آموزشی و جلوگیری از انباشته شدن حجم کار معلمان
این تجربه نشان میدهد که کاهش ساعت حضوری، بسیار مؤثرتر از تعطیلی کامل بوده است.
۳. تفاوت بنیادین آموزش حضوری و غیرحضوری
آموزش حضوری همچنان اصلیترین و مؤثرترین روش یادگیری است و مزایای بیبدیلی دارد:
_ارتباط چهرهبهچهره با معلم
_شکلگیری انگیزه، نظم و مشارکت
_یادگیری عمیق و قابل ارزیابی
_تعامل اجتماعی، همکاری، مسئولیتپذیری و رشد رفتاری
_تشخیص سریع مشکلات درسی و رفتاری
در مقابل، آموزش غیرحضوری—با وجود ضرورت در شرایط بحرانی—چالشهای بزرگی ایجاد میکند:
_سطحی شدن یادگیری و کاهش تمرکز
_نبود نظارت واقعی در انجام تکالیف
_ضعف جدی در تربیت و مهارتهای اجتماعی
_وابستگی به موبایل، کمتحرکی و کاهش سلامت روان
_فشار آموزشی و روانی بر والدین
_ناپایداری آموزش بهدلیل مشکلات اینترنت، وسایل یا محدودیت پلتفرم
این مشکلات در پایههای اول، دوم و سوم ابتدایی بسیار شدیدتر است.
۴. تأثیر تعطیلیها بر مدارس متوسطه و دبیرستان
ضرر تعطیلیها فقط محدود به دوره ابتدایی نیست.
دانشآموزان متوسطه اول و دوم—بهویژه پایههای نهم،دهم، یازدهم و دوازدهم—در دورههای بسیار حساسی قرار دارند. آنها باید برای انتخاب رشتە ، کنکور، آزمونها و ورود به دانشگاه آماده شوند.
تعطیلیهای مکرر باعث:
_قطع روند یادگیری مفاهیم عمیق و تحلیلی
_عقبافتادگی در دروس حساس مانند ریاضی، فیزیک، شیمی ، عربی و ادبیات و...
_استرس و بینظمی در برنامهریزی کنکور
_کاهش آمادگی ذهنی و افت عملکرد
در این دورهها حتی یک وقفه چندروزه میتواند ماهها دانشآموز را عقب بیندازد.
۵. چالش بزرگ مدارس روستایی و مناطق محروم
در کنار همه اینها، تعطیلی و آموزش مجازی برای دانشآموزان روستایی آسیب دوچندان دارد.
بسیاری از روستاها با مشکلات زیر مواجهاند:
_نبود اینترنت پایدار یا حتی عدم وجود آنتن
_نداشتن ابزار و امکانات سختافزاری مناسب
_خانوادههایی که بهدلیل شرایط زندگی یا بیسوادی، توان حمایت آموزشی ندارند
این عوامل باعث میشود دانشآموز روستایی هنگام تعطیلیها بیشترین آسیب را ببیند.
در چنین شرایطی، آموزش غیرحضوری بهجای آنکه جایگزین باشد، تبدیل به مانع یادگیری میشود؛ درحالیکه دانشآموز شهری ممکن است تا حدی بتواند از امکانات مجازی استفاده کند.
افزایش شکاف آموزشی بین شهر و روستا یکی از جدیترین پیامدهای تعطیلیها است.
۶. افزایش بار کاری معلمان پس از هر تعطیلی
یکی از واقعیتهای مهم این است که پس از هر تعطیلی چندروزه، معلمان—خصوصاً در پایههای اول ابتدایی—با حجم کاری بیشتری مواجه میشوند.
دانشآموزان پس از وقفه:
_از نظم و ریتم کلاس دور میشوند
_تمرکز و انگیزهشان افت میکند
_زمان زیادی لازم است تا دوباره به شرایط طبیعی بازگردند
این مسئله در پایههای کنکوری نیز نمود جدی دارد؛ زیرا معلم مجبور است برای جبران عقبماندگی، فشار آموزشی را بیشتر کند.
۷. جمعبندی
تجربه کرونا و تعطیلیهای مکرر نشان داد که آموزش غیرحضوری فقط برای مواقع اضطرار است و نمیتواند جایگزین آموزش حضوری شود.
تعطیلی کامل مدارس، باعث افت تحصیلی، آسیب تربیتی، افزایش وابستگی به موبایل، ایجاد نابرابری آموزشی و فشار بیشتر بر معلمان میشود و در مدارس متوسطه نیز مستقیماً بر آینده دانشآموز و مسیر دانشگاه و کنکور اثر میگذارد.
بهترین راهکار، استفاده از مدل کاهش ساعت حضوری + آموزش تکمیلی مجازی است؛ روشی که سلامت دانشآموز حفظ میشود و پیوستگی آموزش نیز از بین نمیرود.
مدرسه یک ساختمان نیست؛ محیطی زنده است که در آن شخصیت، تربیت، تواناییها و آینده کودکان و نوجوانان ساخته میشود.