این روزها مهاباد چه در شهر و چه در روستاهای اطراف با بحرانی نفس‌گیر روبه‌روست: قطع‌های طولانی و مکرر آب آشامیدنی. مشکلی که گاه چندین ساعت و حتی تا دو روز پیاپی ادامه دارد، آن هم بدون هیچ‌گونه اطلاع‌رسانی قبلی.
اگرچه کمبود آب در خود شهر مهاباد زندگی روزمره شهروندان را مختل کرده، اما در روستاهایی چون قم‌قلعه این بحران ابعاد شدیدتری یافته است. خانواده‌های روستایی که به امکانات جایگزین دسترسی ندارند، در گرمای تابستان برای تأمین ساده‌ترین نیازها از آشامیدن و پخت‌وپز تا بهداشت فردی با دشواری‌های سنگین مواجه‌اند.
این شرایط زمانی دشوارتر می‌شود که بدانیم قطعی برق نیز به مشکل دیگری برای مردم تبدیل شده است؛ خاموشی‌هایی که روزانه نزدیک به پنج ساعت ادامه دارد و سختی زندگی شهروندان را دوچندان کرده است.
سکوت مسئولان و نبود توضیح شفاف درباره چرایی و تداوم این وضعیت، بر زخم مردم افزوده است. شهروندان حق دارند بدانند چرا در سال ۱۴۰۴ هنوز باید برای ابتدایی‌ترین نیازهای انسانی یعنی «آب» و «برق» چنین رنجی بکشند.
بی‌آبی دیگر یک مشکل مقطعی یا فنی نیست؛ به بحرانی اجتماعی بدل شده که سلامت عمومی، معیشت و کرامت انسانی را تهدید می‌کند. امروز مهاباد، از کوچه‌های شهر تا روستاهایش، تشنه‌ی پاسخگویی است؛ پاسخی که نه در قالب وعده، بلکه در اقدام فوری و عملی باید ارائه شود.
آب و برق، حقوق مسلم مردم‌اند؛ نه امتیازاتی که با بی‌توجهی و بی‌برنامگی به آرزو تبدیل شوند.