در هر یک از شهرهای ایران بنایی، مجسمه ای به عنوان نماد آشتی در حالت طبیعی یا مصنوعی وجود دارد که اگر در کتابها و نقوش هم نامی از شهر برده نشود آن نماد معرف تاریخ و جغرافیا آن شهر است، مثلا آرامگاه بوعلی در همدان، دروازه قرآن  در شیراز، سی و سه پل در اصفهان، برج میلاد در تهران، شاهگلی در تبریز و .... اما جای تأسف دارد که در مهاباد علیرغم همە سفارشات و درخواست های بعمل آمده تاکنون چنین توفیقی حاصل نشده است و این در حالی است که این شهرستان بعلت قدمتی که در طول تاریخ داشته و دارد بی بهره از این گونه پدیده ها نیست، بویژه در سال های اخیر که سیل مسافرین و گردشگران برای استفاده از هوای مطبوع، بازارچه های اجناس خارجی، وجود سد زیبا و چسپیده به شهر، غار طبیعی سهولان و برخی دیگر از دیدنیها سرازیر و در چند سال اخیر به دومین شهر استان به لحاظ کثرت توریست و مسافرین تعطیلاتی رتبه ممتازی در بین سایر شهرهای استان پیدا کرده است.

حال با ارسال این نامه از آن کانال پر بیننده و با نفوذ در منطقه تقاضا می شود بطریق مقتضی مسئولین محترم سازمان میراث فرهنگی که متولی این امر باید باشد با هماهنگی شهردار محترم و اعضای شورای شهر در جریان امر قرار داده و موکدا بخواهید که اقدامات مفید و موثری در این زمینه بعمل آورند. باشد که شهر ما نیز با همه عقب ماندگی های که از دوران طاغوت داشته و به حقیقت قابلیت پیشرفت و ترقی در همه زمینه ها را دارد با قدم های بلندتر راه تکامل رو به جلو برداشته و مترادف با شان و جایگاهی که خصوصا از طریق صدا و سیما دارد بیشتر از آنچه هست در مابین شهرهای توریست پذیر و با امکانات برای همه برادران ایرانی مطرح و نامدار باشد. از زحمات که پر از مصلحت اندیشی در این مسیر متحمل خواهید شد پیشاپیش سپاسگزارم.

استفاده از تفکرات خیر خواهان، معتمدین، صاحبنظران و مطلع نیز توصیه می شود.

با تقدیم احترام  عزیز ویسی