وظیفه ما به عنوان پدر یا مادر این است که به هر یک از فرزندان‌مان کمک کنیم، احساس خوبی در مورد خود‌شان داشته باشند و از موفقیت‌ها‌یشان احساس رضایت کنند.
حسادت به عنوان احساس ناراحتی از کسی به دلیل موفقیت یا امتیازات آن شخص تعریف شده است. رابطه خواهر و برادر‌‌ها زمینه بسیار مستعدی برای رشد حسادت است. حضور خواهر یا برادری در خانواده به معنای فرصتی کمتر برای فرزندتان است. این وضعیت مدام منابعی را به او می‌دهد، که ارزش خود را اندازه‌گیری کند.
وظیفه ما به عنوان پدر یا مادر این است که به هر یک از فرزندان‌مان کمک کنیم، احساس خوبی در مورد خود‌شان داشته باشند و از موفقیت‌ها‌یشان احساس رضایت کنند. در حالی که این شهامت را می‌یابد که در عین حال برای موفقیت‌های خواهر و برادر‌هایش نیز احساس خوشحالی کند.
اگر فرزندان شما به یکدیگر حسادت می‌کنند...
حس حسادت فرزندتان را تصدیق کنید. وقتی فرزندتان بداند که شما احساس او را درک می‌کنید، مجبور نیست نظرش را به شما یا به خودش ثابت کند. اغلب بچه کوچک‌تر در مورد امتیازات خواهر یا برادر بزرگتر خود احساس حسادت می‌کند. به جای تحقیر کردن فرزندتان به خاطر احساساتش علائق او را تصدیق کنید. مثلا به او بگویید حدس می‌زنم که دلت می‌خواست می‌توانستی دو‌چرخه‌ای بزرگ مانند دوچرخه سام داشته باشی. فکر می‌کنی وقتی ۱۲ ساله شدی چه نوع دو‌چرخه‌ای خواهی داشت؟
به فرزندتان کمک کنید تا بر نیازهای خود متمرکز شود، نه بر آن‌چه که برادر یا خواهرش دارد. اگر او می‌گوید: «چرا» او باید یک ساندویچ کامل بخورد و من فقط یک ساندویچ نصفه؟ می‌توانید پاسخ بدهید که هنوز گرسنهای؟ باز هم ساندویچ می‌خواهی؟ او شاید فورا به این نتیجه برسد که ساندویچ بیشتری نمی‌خواهد. یک مثال می‌تواند موضوع را روشن کند. خانمی برایم تعریف می‌کرد که به خاطر می‌آورم روزی مشغول تماشای خواهرم بودم، که پوشک نوزادش را عوض می‌کرد. نوزاد عطسه کرد و خواهرم شعر می‌خواند: عافیت باشه، عافیت باشه، عافیت باشه و کف پایش را به آرامی قلقلک داد. دختر ۵ ساله او گفت: چرا هیچ‌وقت این کار را با من نمی‌کنی؟ چند ساعت بعد دختر خواهرم عطسه کرد. خواهرم که بسیار عاقل بود. به طرف او رفت و در حالی که شعر می‌خواند: عافیت باشه، عافیت باشه، عافیت باشه، شکم او را قلقلک داد. سارا فورا از خجالت قرمز شد، چرا که فهمید چقدر احمقانه است که مانند یک نوزاد با او برخورد کنند. سپس خواهرم، چند دقیقه دخترش را در آغوش گرفت و او را نوازش کرد. این همان توجهی بود که کودک واقعا به آن نیاز داشت.
هیچ‌وقت فرزندتان را برای تشویق به فرمان‌برداری با هم مقایسه نکنید.
نگویید اتاق برادرت خیلی تمیز و زیبا است. آیا تو می‌توانی کاری کنی که اتاقت مانند اتاق او شود؟
نگویید خواهر تو همیشه تکالیفش را بدون یاد‌آوری انجام می‌دهد.
نگویید خواهر کوچولوی تو نمی‌ترسد که از سرسره پایین بیاید.
مقایسه کردن، زمینه‌ساز حسادت و تنفر است. زیرا بچه‌ها احساس می‌کنند که عشق و توجه شما به مقایسه بین آن‌ها بستگی دارد.
به فرزندتان کمک کنید تا نقاط قوت خود را ببیند و تحسین کند. در مورد کار‌هایی که به خوبی انجام می‌دهد، نظر بدهید و کاری را که به خوبی انجام داده تحسین کنید. او را تشویق کنید تا مهارت‌های خود را گسترش دهد. اگر خواهر یا برادر کوچک‌تر همیشه خود را در سایه برادر بزرگترش حس می‌کند، سعی کنید او را به زمینه‌های متفاوتی هدایت کنید. مثلا اگر برادر بزرگتر، مهارت زیادی در فوتبال دارد، پسر کوچک‌تر‌تان را در کلاس بسکتبال ثبت‌نام کنید تا بتواند بدون مقایسه خود با دیگری توانایی‌هایش را رشد دهد.
شهربانو بهروزیان
کارشناس ارشد روانشناسی مرکز مشاوره آرامش معاونت فرهنگی و اجتماعی استان بوشهر
جام جم