سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز مرده آن است که نامش به نکویی نبرند.
پانزدهم تیرماه ۱۴۰۲ مصادف است با عروج و ترک دنیای فانی و آرام گرفتن در دیار حق و دنیای ابدی بزرگ مردی از خطه و دیار مکریان، حاج حسن واحدی است. نامی آشنا و بلندآوازه که محبوب قلوب همه انسانهای نوع دوست رنج کشیده و دردمند، زن و مرد، کوچک و بزرگ، فقیر و غنی، کورد، ترک، فارس و….بود.
نام حاج حسن واحدی تبدیل شده بود به برند درمنطقه مکریان، استانهای هم جوار و حتی خارج از مرزها در خیرخواهی و کمک کردن به مستمندان، مراکز و نهادهای خیریه، زنان و بچه‌های بی‌سرپرست و بدسرپرست، ساخت مدرسه، مراکز بهداشتی و درمانی، مساجد و حجره طلاب، ساخت خانه برای افراد یتیم و هرنوع امورخیریه. بزرگ مردی که الگو و نمونه اخلاق بود درتواضع، خیرخواهی انسان دوستی، نیک نفس بودن، صداقت، مهربانی وداشتن دلی بزرگ به وسعت لایتنهای…….
حال بعد از گذشت یک سال ازعروج این بزرگ مرد دوست داشتنی فقدانش سونامی بزرگی بود که بعد از فوتش، هرروز خلاء ونبودنش بیشتراحسا س می شود.
چه بسیار خانواده‌های مستمند، زنان وکودکان، طلاب، دانش آموزان و دانشجویان نیازمند و همه کسانی که به طور ثابت ماهیانه کمک دریافت میکردند، در عزای از دست دادن حاج آقا واحدی اشکها ریختند و آه وناله وافسوس از درونهای پرازآلام ورنج دیده این عزیزان خارج شد.
در مرام مرحوم حاج آقا واحدی برای کمک کردن «نه»گفتن وجود نداشت. مرزی برای کمک کردن و برطرف کردن مشکلات و نیازهای مالی افراد نیازمند تعیین نکرده بود، کورد، ترک ، فارس ، آشنا و غریبه و……فرقی نداشت.
برای آن مرحوم رضایت خدواند و شاد کردن دل انسانها بیشتر از هرچیز دیگری اهمیت داشت. کسانی که ایشان را از نزدیک می‌شناختند برتمامی صفات برجسته ایشان واقف بودند. تمام کسانی که در مواقع حساس و حیاتی نیاز به کمک مالی پیدا میکردند حاج آقا واحدی جزو اولین کسانی بود که به ذهن این عزیزان و یا نهادهای خیریه و… خطور می‌کرد و درخواست کمک می کردند.
تلفن و درب منزل این خیربزرگوار به روی همه کسانی که به او مراجعه میکردند و یا درخواست کمک میکردند شبانه روز و بدون تعیین زمان مشخص برای همگان بازبود. خیلی از اوقات کسانی که درخواست کمک می‌کردنداز حاج آقا ناراحت می‌شدند که چرا واریز خیرات به تعویق افتاده، اما این مرحوم مغفور همیشه بارویی گشاده با این افرادبرخوردمی کرد. هرچه ازکرامت، بزرگی، مردانگی، سادگی، حجب وحیا، وفاداربودن به همسر، خانواده و دوستان خود، خیرخواهی، نیکوکاری، در رفتار و برخورد و همنشینی مهربان وگشاده رو، مشوق به امید و توکل، و تمامی صفات و هرچه از نمونه‌های بارز اخلاقی این بزرگ مرد خدایی بیان نمایم باز نتوانسته‌ام حق مطلب را ادا نمایم.
فعالیت ها، امورات خیریه باقیات و صالحات حاج حسن واحدی در جای جای شهرستانها و روستاهای مهاباد، سردشت ،ارومیه ،بوکان، پیرانشهر و سایر مناطق ملموس وماندگار است.
امیدوارم زندگی این خیر بزرگوار نمونه عملی و ملموسی برای تمامی خیرین، نیکوکاران و همه کسانی که از توانای مالی برای کمک کردن برخوردارند و درعرصه خیریه فعالیت دارندباشد.
ازخدواند یکتای بی‌همتا خاضعانه درخواست دارم که روح بلند و متعالی ایشان را قرین رحمت خویش قرار دهد و باانبیاء، صدیقین و شهدا محشور بفرماید.