بسیاری از والدین و مراقبان کودک، عکس‌های کودکان و نوجوانان خود را به اشتراک می‌گذارند زیرا می‌خواهند خانواده و دوستان خود را در شادترین لحظات زندگی خود سهیم کنند.
با این حال، بسیار مهم است که از خطرات ناشی از پست کردن محتوای آنلاین در مورد فرزندان خود یا «اشتراک گذاری شبکه‌ای تصاویر کودکان توسط والدین»آگاه باشید.
در دهه‌های گذشته، استفاده از فضای مجازی در بین افراد با سنین مختلف رونق بسیاری داشته است. تعداد کاربرانی که به شبکه اینترنت متصل می‌شوند، روزبه‌روز در حال افزایش چشمگیری است. درصد بسیار زیادی از کاربران اینترنتی را کودکان و نوجوانان تشکیل می‌دهند.
فضای مجازی و کودکان
همانطور که اشاره کردیم کودکان و نوجوانان درصد زیادی از کاربران اینترنتی را در کشورمان تشکیل می‌دهند. امروزه حتی تحصیل و آموزش آنها هم وابستگی بسیار زیادی به فضای مجازی پیدا کرده است. بنابراین برای جلوگیری از ایجاد آسیب‌های مختلف برای کودکان، باید فرهنگ مدیریت کودک در اینترنت بین والدین به درستی جا بیفتد و تبلت مناسب کودکان خریداری شود.
فضای مجازی به هیچ وجه فضایی مطمئن و امن برای کودکان محسوب نمی‌شود و والدین نباید امکان دسترسی به اینترنت را، بدون مدیریت و کنترل، به فرزندانشان بدهند. متاسفانه آسیب‌های جدی مانند بی‌تحرکی و اضافه‌وزن، گوشه‌گیری و افسردگی و دسترسی به محتواهای غیراخلاقی و بلوغ زودرس در بین کودکان کشورمان بسیار رایج است. از طرفی هیچ قاعده و برنامه‌ریزی مناسبی به منظور کنترل کودکان در فضای مجازی از طرف ارگان‌های مربوطه تدوین نشده است و والدین اصلی‌ترین نقش را در این زمینه ایفا می‌کنند.به دست آوردن مهارت های والدگری در عصر دیجیتال کار آسانی نیست. رسانه‌های اجتماعی، تلفن‌های هوشمند و سایر فناوری‌ها با سرعتی در حال پیشرفت هستند که به نظر می‌رسد سریع‌تر از فرزندان ما رشد می‌کنند و همیشه روشن نیست که چگونه از آنها به طور ایمن استفاده کنیم؛ حتی وقتی بهترین نیت و هدف را دارید.
تصاویر جعلی نیز بسیار نگران‌کننده هستند. تهدید به تغییر کاربری تصاویر فرزندان ما به روشی غیرقانونی یا مخرب که می‌تواند باعث آسیب شود یا احتمال ایجاد متن‌ها، نوشته ها و جوک‌های ناشایست و خجالت‌آوری که می‌تواند فرزند ما را در یک موقعیت منفی نشان دهد. خوشبختانه به نظر می‌رسد که در حال حاضر این موارد آن قدر رایج نیستند، اما ما نمی‌دانیم که با پیشرفت فناوری‌هایی مانند هوش مصنوعی، آینده چه خواهد شد یا چگونه تغییر خواهد کرد. دومین مورد این است که وقتی ما اطلاعات و مطالبی را در مورد فرزندان خود به صورت آنلاین به اشتراک می‌گذاریم بدون اینکه آنها را در فرآیند تصمیم گیری دخالت دهیم، فرصت ارزشمندی را برای آموزش موضوع "رضایت گرفتن قبل از به اشتراک گذاری" به فرزندانمان از دست می‌دهیم و قادر نخواهیم بود به آنها نشان دهیم که برای حریم خصوصی افراد ارزش قائل هستیم. وقتی فرزندان ما در سنی هستند که خودشان می‌توانند از شبکه های اجتماعی استفاده کنند، امیدواریم که به حریم خصوصی ما احترام بگذارند و تصاویری از ما را که نمی خواهیم به اشتراک بگذاریم به اشتراک نگذارند. ما همچنین از آنها می‌خواهیم که به حریم خصوصی همسالان خود احترام بگذارند و بدون رضایت عکس سایر کودکان و بزرگسالان را برای دیگران ارسال نکنند.
بچه‌ها چه احساسی نسبت به اشتراک گذاری شبکه‌ای دارند؟
مهم نیست چند سال داریم، همه ما مایلیم قدرت تصمیم گیری داشته باشیم و مستقل عمل کنیم. همه ما برای تصاویر فردی خود ارزش قائل هستیم، چه چهار یا پنج ساله باشیم و بخواهیم لباس صورتی بپوشیم نه لباس بنفش، یا اینکه 12 یا 13 ساله باشیم و بخواهیم در حالی که دست مادربزرگ را گرفته‌ایم، دیده شویم. یا ممکن است نخواهیم در حالی که دست مادربزرگ را گرفته‌ایم دیده شویم. اینها ممکن است برای بزرگسالان چیزهای کوچکی به نظر برسند، اما برای فرزندان ما واقعاً مهم هستند. وقتی بچه‌ها احساساتی دارند، احساساتشان مهم و عمیق هستند و ما باید فضایی را برای ابراز آنها در نظر بگیریم. کودکان خردسال نمی‌توانند رضایت آگاهانه در مورد به اشتراک گذاری عکس‌ها و ویدیوهایشان بدهند. ما باید در نظر داشته باشیم که اگر می‌توانستیم گفت‌و‌گوهای عمیق‌تری درباره به اشتراک گذاری با آنها داشته باشیم و آنها بتوانند نظرشان را بیان کنند، چه احساسی در این باره خواهند داشت. همچنین، اگر بلافاصله بعد از یک رویداد، تصاویری را که از کودکانمان در آن رویداد گرفته ایم، به اشتراک بگذاریم و تصاویر یا ویدیوهایی را که گرفته‌ایم به فرزندمان نشان دهیم، نگرانی من آن است که نکند تجربه واقعی رویداد کودکی او را مخدوش کند. بنابراین ما باید درباره زمان به اشتراک‌گذاری نیز آگاه باشیم. بهتر است که ما وقتی با بچه‌هایمان هستیم، از وسایل دیجیتال خود دور بمانیم تا بتوانیم واقعاً در لحظه باشیم و در دنیای اخبار سیر نکنیم و بتوانیم به بچه‌هایمان اجازه دهیم تا خاطراتی را که در آن لحظه می‌سازند را زندگی کنند نه اینکه بعدها تصاویر و ویدیوهایی که در دستگاه‌های خود گرفته‌ایم تماشا کنند.
چگونه والدین می‌توانند از حریم خصوصی فرزندان خود در دنیای دیجیتال محافظت کنند؟
کاری که والدین می‌توانند انجام دهند این است که از به اشتراک گذاشتن اطلاعات بیش از حد شخصی در مورد فرزندان خود مانند داستان‌هایی که کودک را در موقعیت آسیب پذیری نشان می دهد یا تصاویر بسیار خصوصی کودک اجتناب کنند، حتی اگر ممکن است آنها را با نمک و بامزه بدانند. این مهم است که سعی کنید دیدگاه فرزندتان را درباره تصاویر و عکس ها بدانید. والدین هرگز نباید تصاویر فرزندان خود را در هر حالتی که لباس به تن ندارند به اشتراک بگذارند زیرا متأسفانه کاربران اینترنتی فریبکار و خلافکاری وجود دارند که ممکن است از این تصاویر برای مقاصد و اهداف نادرست و بد استفاده کنند.
با کودکان مشورت کنید
والدین همچنین می‌توانند با فرزندان خود در مورد آنچه به اشتراک می گذارند و روندی که طی می کنند صحبت کنند تا تصمیم بگیرند که آیا مطلبی برای به اشتراک گذاری مناسب است یا خیر. برای مثال وقتی از ماشین حساب برای حل یک مسئله ریاضی کمک می گیریم، فقط نمی‌خواهیم که ماشین حساب به ما پاسخ دهد، بلکه می‌خواهیم فرایند کارمان را درک کنیم. به همین ترتیب، صحبت کردن و مشورت با فرزندمان درباره چگونگی به اشتراک گذاری تصاویر، یک فرصت ارزشمند یادگیری برای اوست. با این حال، مهم است توجه داشته باشید که والدین نمی توانند این کار را به تنهایی انجام دهند. بسیاری از اقدامات حمایتی و مراقبت از کودکان باید بر عهده سیاست گذاران ما و بسترهای دیجیتالی باشد تا فضاهای امن‌تری برای خانواده ها ایجاد کنند. این غیرمنصفانه است که از والدین انتظار داشته باشیم که متوجه باشند که بسترهای فناوری چگونه کار می‌کنند و چه فرایندهایی را طی می کنند، به ویژه با در نظر گرفتن سرعت بالای تغییرات آنها. چگونه والدین می توانند از دیگران درخواست کنند که عکس فرزندانشان را در فضای مجازی منتشر نکنند؟
در مورد سلیقه و تمایلات خود برای به اشتراک گذاری تصاویر فرزندتان با دوستان و خانواده بزرگ خود گفت و گوهای صادقانه داشته باشید، اما به یاد داشته باشید که اشتراک گذاری اطلاعات در مورد کودکان در رسانه‌های اجتماعی یک پدیده نسبتاً جدید است و همه به یک اندازه به این موضوع توجه نکرده اند و متوجه خطرات آن نیستند. با این فرض که گفت و گو و تعامل بیشتر با خانواده و افراد فامیل، به شما کمک می کند تا خواسته های شما درباره زندگی فرزندتان توسط دیگران مورد احترام قرار گیرد، به این گفت و گوها نزدیک شوید و آن را ترویج کنید.
در محیط مدارس و سایر سازمان‌ها، می‌توانید بپرسید که آیا خط مشی و برنامه‌ای برای به اشتراک‌گذاری تصاویر کودکان در رسانه‌های اجتماعی وجود دارد یا خیر. اگر این برنامه و خط مشی مشخص نشده است، با توجه به اینکه بسیاری از والدین در سازمان ها یا مدرسه ممکن است بخواهند بر جریان تصویر و اطلاعات فرزندان خود کنترل داشته باشند، شما به عنوان والد می توانید به ایجاد آن کمک کنید. چگونه والدین و مراقبان می توانند با خیال راحت عکس ها و فیلم های فرزندان خود را به اشتراک بگذارند؟اشتراک گذاری تصاویر کودکان هرگز نمی تواند 100 درصد ایمن باشد. همیشه باید بین خطرات و آنچه که والدین به عنوان مزایای به اشتراک گذاری تصاویر برداشت می کنند، تعادل برقرار کرد.
برای خانواده‌هایی که قصد دارند درباره فرزندان خود تصاویر و اطلاعاتی را به صورت آنلاین به اشتراک بگذارند، بسیار اهمیت دارد که مخاطبانی را که با آنها به اشتراک می گذارند در نظر بگیرند، تنظیمات حریم خصوصی شما در شبکه ها و رسانه های اجتماعی شما چیست، افرادی را که به عنوان دوست یا دنبال کننده اضافه کرده اید و غیره چقدر می شناسید... ، چه مقدار اطلاعات را به اشتراک می گذارید مانند مکان‌های خاص که می توانند شناسایی شوند و ویژگی‌های قابل شناسایی دیگر مانند نام مدرسه و اینکه آیا این اطلاعات می تواند در حال حاضر یا در آینده برای فرزندان شما خصوصی، خجالت آور و یا آسیب رسان باشد یا خیر.
اشتراک گذاری شبکه‌ای تصاویر کودکان توسط والدین چیست؟
اشتراک‌گذاری شبکه‌ای یعنی وقتی والدین در مورد فرزندان خود در خارج از دایره خانواده صحبت می‌کنند؛ یک پست در شبکه‌های اجتماعی به همراه یک عکس، یک پست در وبلاگ در مورد فرزندشان، یک ویدیو از طریق یک بستر پیام‌رسانی مانند واتس آپ و غیره.چه نکاتی که والدین و مراقبین هنگام به اشتراک گذاری محتوای آنلاین در مورد فرزندان خود باید بدانند برای به اشتراک گذاشتن محتوا در مورد فرزندانمان باید به دو موضوع اساسی فکر کنیم. اولین مورد آسیب ملموسی است که بچه ها می توانند در هنگام اشتراک گذاری آنلاین والدین تجربه کنند.
برای مثال، بزرگسالانی هستند که ممکن است بخواهند به دلیل محتوایی که به صورت آنلاین دیده‌اند، با فرزندان شما ارتباط برقرار کنند یا به آنها آسیب برسانند. در برخی از کشورها، کارشناسان بازاریابی اطلاعات نیز وجود دارند که بر اساس اطلاعاتی که ما به اشتراک می‌گذاریم، پرونده‌های دیجیتالی را در مورد فرزندانمان ایجاد می‌کنند، ممکن است پیش بینی‌هایی در مورد آنچه که فرزندان ما می‌گویند یا انجام می دهند یا مشکلات سلامتی که فرزندان ما در آینده ممکن است داشته باشند را بر اساس اطلاعاتی که ما به آنها می دهیم و به اشتراک می گذاریم، پیش بینی کنند.
ما درگیر این می‌شویم که فرزندانمان بخشی از هویت ما هستند، اما در نهایت فرزندان ما مستقل هستند و احساسات و اندیشه های خاص خودشان را دارند. اشتراک گذاری تصاویر درباره خودمان یک موضوع است، اما وقتی در خانه خود درباره دیگران و کودکانمان مطالبی را به اشتراک می گذاریم موضوع دیگری مطرح می‌شود.
اگر قبلاً در مورد فرزندان خود پست‌های زیادی به اشتراک گذاشته‌اید و حالا مردد شده‌اید و به آن فکر می‌کنید، نفسی عمیق بکشید! بیشتروالدین قصد و نیت بدی از به اشتراک گذاری تصاویر و اطلاعات کودکانشان ندارند و بدخواه فرزندانشان نیستند. اغلب، وقتی والدین بیش از حد تصاویر کودکانشان را به اشتراک می‌گذارند، از اهمیت و عمق اطلاعاتی که درباره فرزندشان در فضای مجازی به اشتراک می‌گذارند و ردپایی که به جا می‌گذارند، آگاه نیستند. در صورتی که والدین در حال تجدید نظر درباره مقدار و چگونگی به اشتراک گذاری تصاویر فرزندان خود هستند، اولین قدم مهم این است که آنچه که در گذشته به اشتراک گذاشته‌اند را بررسی کنند و تا جای ممکن تصاویر را حذف کنند. والدین همچنین می‌توانند کودکان 9 تا 10 ساله شان را با روند ورود به فیدهای رسانه‌های اجتماعی و حذف مطالبی که مناسب آنها نیست آشنا سازند.
متعهد شوید که این کار را به طور منظم هر چند ماه یکبار انجام دهید: فید های رسانه های اجتماعی را مرور کنید، به آنچه به اشتراک گذاشته اید نگاه کنید و اطلاعات قدیمی را حذف کنید.
کودکان برای درگیر شدن و یادگیری این فرایند و شرکت در این فعالیت از ما قدردانی می‌کنند. به یاد داشته باشید کار آسانی نیست. فرزندان ما اولین نسلی هستند که به صورت مشترک و در فضای آنلاین بزرگ می‌شوند. ما اولین نسل از والدینی هستیم که فرزندان خود را با حضور رسانه های اجتماعی بزرگ می کنیم و این دشوار است.