به گفته یک روانشناس، گفتگوی دارای جنبه احساسی، عاطفی و جنسی با یک فرد در فضای مجازی که خارج از چارچوب و تعهد زندگی زناشویی انجام شود، خیانت محسوب می‌شود.
دکتر محمد ابراهیم تکلو، با تاکید بر اینکه زوجین باید ارتباطات خود در فضای مجازی را ضمن رعایت چارچوب‌های اخلاقی پیش ببرند، اظهار کرد: زن و شوهر ملزم به رعایت خط قرمزهای اخلاقی در ارتباطات مجازی خود با دیگران و در بستر شبکه‌های اجتماعی مجازی هستند؛ اما واقعیت این است که با توجه به گستردگی دنیای مجازی اینکه زوجین یکدیگر را در این فضا کنترل کنند میسر نیست و اساسا قرار نیست همسران یکدیگر را کنترل کنند بلکه افراد باید آگاهانه تصمیم بگیرند تا رفتارهایی که به رابطه مشترک صدمه می‌زند، را انجام ندهند.
این روانشناس با بیان اینکه زوجین نباید به خود و دیگری اجازه دهند که در فضای مجازی وارد ارتباطاتی خارج از زندگی زناشویی شوند، ادامه داد: وقتی به فردی متعهد می‌شویم قاعدتا باید برخی آزادی عمل های قبل ازدواج خود به ویژه رفتارهایی که با اصول زندگی زناشویی مغایرت دارد را محدود کنیم.
به گفته تکلو، در شرایط طبیعی و عادی هر رفتاری که خارج از چارچوب و تعهد زندگی زناشویی انجام شود و زن یا شوهر بداند اگر همسر از این رفتار مطلع شود ناراحت خواهد شد را می‌توان خیانت محسوب کرد.
این روانشناس بیان کرد: شاید اغلب افراد برقراری رابطه جنسی با دیگری را خیانت بدانند؛ اما خیانت انواع متفاوتی از جمله خیانت عاطفی و احساسی دارد. گاهی رابطه جنسی بین افراد برقرار نشده اما از نظر عاطفی به یکدیگر حس دارند و وابسته شده‌اند.
از ارسال هر نوع پیامی که همسر با اطلاع از محتوای آن ناراحت می‌شود پرهیز کنید
وی در پاسخ به این سوال که مرز ارتباطات افراد در شبکه‌های اجتماعی مجازی با فالوورها و پیام رسان‌ها باید چه باشد و اساسا کدام یک از ارتباطات مجازی وارد حریم زندگی مشترک می‌شود؟، توضیح داد: می‌توان گفت زوجین باید از ارسال هر نوع پیامی که اگر همسرشان از محتوای آن مطلع شود ناراحت خواهد شد، پرهیز کنند. مگر اینکه آن پیام در راستای یک کار علمی و دانشگاهی و در حیطه کاری شغلی ارسال شده باشد که قاعدتا نباید جنبه احساسی، عاطفی و جنسی داشته باشد و در آن صورت منعی وجود ندارد. البته تاکید می‌کنم این توضیحات برای شرایط عادی و طبیعی صدق می‌کند. گاهی همسران دچار سوء ظن و شک هستند.
پیام‌هایمان بی‌منظور است؟
تکلو همچنین در پاسخ به این سوال که گاهی همسران ارتباطات خود در فضای مجازی را با جملاتی نظیر اینکه "با همکارم و بدون منظور صحبت می کنم"، "این خانم یا آقا به من پیام می‌دهد و پیگیر من است و من تقصیری ندارم" و "شاید پیام‌هایمان احساسی باشد اما بی‌منظور است" توجیه می‌کنند، عنوان کرد: در شرایطی که زن و شوهر دچار سوء ظن و شک نیستند و واقعا ارتباطاتی خارج از چارچوب زندگی مشترک توسط یکی از زوجین ایجاد شده است، این توجیهات منطقی نیست. درباره اینکه گفته می‌شود با همکار خود گفتگو کرده‌اند باید گفت مگر همکار نمی‌تواند وارد حریم زندگی خصوصی شود؟.
وی در ادامه گفت: درباره اینکه می‌گویند این گفتگو بی منظور انجام شده باید گفت که برخی اوقات افراد بدون قصد و نیت برقراری رابطه با فردی گفت‌وگو می‌کنند اما به مرور زمان نسبت به طرف مقابل حس عاطفی پیدا کرده و به او عادت می‌کنند. گاهی نیز شاید افراد بدون قصد و نیتی با شخصی گفتگو کنند اما طرف مقابل قصد و نیت برقراری ارتباط خارج از زندگی زناشویی را دارد. بنابراین این توجیهات برای برقراری گفت‌وگویی که خارج از چارچوب عرفی انجام شده، مناسب نیست.
من کاری به او ندارم، او پیام می‌دهد!
این روانشناس با بیان اینکه در جلسات مشاوره بسیار زیاد می شنوم که افراد می‌گویند "ما کاری به کار طرف مقابل نداریم اما طرف مقابل پیگیر است و دائما به ما پیام می‌دهد"، گفت: در پاسخ به این افراد باید گفت که پس اراده و اختیار ما برای حفظ چارچوب زندگی مشترک چه می‌شود؟. این حرف‌ها تنها توجیهاتی برای رفتارها و کارهای غلط زوجین است. گاهی افراد ساعت ۱۱ شب در فضای مجازی با جنس مخالف گفتگو می‌کنند، دلیل این گفتگو ساعت ۱۱ شب چیست؟. گفتگوی ما با همکار و... باید فارغ از یک ارتباط احساسی، عاطفی و جنسی و صرفا یک گفتگوی انسانی و منطقی باشد.
وی با بیان اینکه زن و شوهر باید پیش از ازدواج درباره عادات خود نسبت به برقراری ارتباطات در فضای مجازی با یکدیگر صحبت کنند، افزود: باید پیش از ازدواج با یکدیگر مطرح کنند که تعاملاتشان در فضای مجازی به چه اندازه و چگونه است، شاید نوع تعاملات آنها برای طرف مقابل قابل پذیرش نباشد. حد و مرز این موضوعات را باید قبل از ازدواج مشخص کرد. با این حال اگر در خلال زندگی مشترک نیز این موضوع تبدیل به یک مساله و مشکل برای زوجین شد، باید درباره آن برای یکدیگر شفاف سازی کنند تا علامت سوال‌های ذهنی افراد برطرف شود.
تکلو در پایان سخنان خود توصیه کرد: با این حال در برخی موارد درحالی واقعا یک رابطه خارج از زندگی مشترک برقرار شده است که همسر تحت هیچ شرایطی زیر بار نمی‌رود که این رفتار او اشتباه بوده و معتقد است این گفتگوها در فضای مجازی به زندگی مشترک آسیبی وارد نمی‌کند. در این شرایط زوجین ابتدا باید از مشاور برای شفاف سازی کمک بگیرند و سپس تصمیم بگیرند که می‌توانند چنین زندگی را ادامه دهند یا خیر؟./ایسنا