تازه وارد یک کار شده باشید یا سال ها تجربه در آن محیط شغلی کسب کرده اید؛ در هر دو حالت، مهارت های مشترکی وجود دارند که به کارتان می آیند.
اگر می خواهید در جوانی، به متخصص خبره یک شغل تبدیل شوید باید آماده رویارویی با چالش های پیش رو باشید. برای انجام این کار، شما باید قادر باشید که به توانایی های مختلف حل مساله مسلط باشید. در این فرایند اما مهارت های نرم خاصی وجود دارند که می توانند به شما کمک کنند تا تقریبا در هر مرحله از کار خود موفق باشید.
از زمانی که همه گیری کرونا شروع شد، تاکید بر این مهارت های نرم، که شامل کنجکاوی و کار تیمی می شد، بیشتر و بیشتر شد. توانایی هایی که لزوماً نمی توان آن ها را به عنوان یک «شاخص کلیدی عملکرد»(Kpi) تعریف کرد.
«جولی لی»، روانشناس بالینی و رئیس دانشگاه براون می گوید این مهارت های نرم به شکل روبه رشدی به تغییر محل کار مرتبط می شوند. او می گوید برخی از کارشناسان این فرضیه را مطرح کرده اند که کرونا، به روند اتوماتیک شدن و فنی شدن کارها سرعت بیشتری بخشیده است که باعث می شود شرکت ها، مهارت های لازم برای پذیرش کارمند در مسیرهای شغلی آینده را دوباره مورد ارزیابی قرار دهند.
لی بر این باور است که با گذشت زمان، «مهارت های بین فردی و روانی اجتماعی» بیشتر هم مورد توجه قرار می گیرند چرا که برای راه اندازی مشاغل دورکاری مورد نیاز خواهند بود. تیم های تفکیک شده باید به صورت دیجیتالی توانایی همکاری با هم را داشته باشند که این امر اهمیت مهارت هایی مثل ارتباط و هوش هیجانی را افزایش داده است.
او تاکید می کند: «شرکت ها ممکن است متوجه این موضوع شده باشند که یادگیری آن دسته از مهارت های نرم که زمانی اختیاری در نظر گرفته می شود، با گسترش همه گیری و رشد دورکاری، حالا ضروری به نظر می رسد.»
تحقیقات اخیر موسسه غیرانتفاعی CFA که به صورت تخصصی روی آموزش به صنعت سرمایه گذاری کار می کند، نشانگر این است که چگونه مهارت های فنی، در ابتدای هر کاری می توانند به خوبی به کمک کارفرمایان بیایند اما در ادامه و برای پیشرفت و رشدی فراتر از سطح معمول، ضرورت یادگیری مهارت های نرم مثل توانایی رهبری و ترکیبی از دانش عمیق و عمومی، توسط کارمندان بیشتر می شود.
مهارت های شغلی کاربردی
این 4 مهارت، در هر مرحله از کار به کمک شما خواهند آمد:
1- اشتیاق به یادگیری
لی می گوید در یک مسیر شغلی، حفظ روحیه کنجکاوی، عنصری کلیدی به شمار می رود. متخصصان جوانی که برای یادگیری مهارت های تازه از خود تمایل نشان می دهند، قادر خواهند بود ذهنیت خود را گسترش داده و احساسات و خلاقیت خود را تقویت کنند. او بر این باور است که: «هر فرصت شغلی، می تواند بستری برای بینش و یادگیری تلقی شود. حتی فرایند جستجوی شغلی که منجر به استخدام هم نشود، می تواند شما را با چالش های تازه ای به عنوان فرصتی برای یادگیری در مورد شرکت، نقش ها، توانایی ها و علایق مختلف روبرو کند.»
«توماس چامورو پرموزیک» و «بکی فرانکیویچ» در مقاله ای بر این موضوع تاکید می کنند که وقتی افراد با سطح بالای هوش هیجانی، با دیدگاه های متفاوتی روبرو می شوند، به جای رفتن در لاک دفاعی، به دنبال فرصتی برای یادگیری هستند.
افرادی که برای یادگیری موضوعات و همچنین افراد جدید کنجکاو هستند، مرتب سعی می کنند گوش کنند و خود را در تبادل نظرات و اندیشه ها قرار دهند. «تمایل به شنیده شدن، ارزشی است که همه ما آرزوی رسیدن به آن را داریم اما این کار، نیاز به کار روی رفتار متقابلِ گوش دادن و توجه قلبی و ذهنی به طرف مقابل را دارد».
جستجوی فرصتی برای درک شخص دیگری (حتی اگر با دیدگاه های شما، همسو نباشد) تقریباً در اکثر زمان ها به سرانجام خوبی منجر می شود. این رویکرد، گویی دعوت دیگران به همکاری و همراهی در محیط کار است که به افراد کنجکاو و با هوش عاطفی بالا اجازه می دهد بدون توجه به نقش شان، فرصتی برای شکوفایی پیدا کنند.
2- توانایی استفاده از اهرم ارتباطات
در محیط های کاری پیش رو، استفاده از ارتباطات در شبکه شما، مهارتی خاص به شمار خواهد رفت. افراد با این توانایی، به خوبی قادر خواهند بود نقاط قوت دیگران را مشاهده کنند. در این بستر، آن ها ممکن است متوجه توانایی یک فرد خاص برای ایجاد یک تیم فوق العاده شوند.
افرادی که در به کارگیری ارتباطات ماهر هستند، قادر خواهند بود بر رشد انگیزه و توانایی دیگران، تاثیر به سزایی داشته باشند. برای کارمندانی که مشتاق پذیرش نقش رهبری در یک سازمان هستند، توانایی تشخیص این نقاط قوت در دیگران، یافتن نقش آن ها در تیم خود و سپس ایجاد یک واحد پویا و تعاملی، به عنوان یک نقطه قوت مهم به شمار می رود. با توجه به اینکه اخیراً مساله حفظ رضایت کارمندان، به معضل مهمی برای بسیاری از مدیران تبدیل شده، این مهارت، عنصری مهم در اقتصاد امروز نام گرفته است.
3- مهارت های ارتباطی قوی
بدون توجه به سیر تحول محیط کار، توانایی برقراری ارتباط موثر، همیشه مساله ای مهم در فرایند یک سازمان محسوب می شود. این مهارت های ارتباطی قوی، در شرایط دورکاری و نیاز به ارتباطات نوشتاری اضافی، اهمیت بیشتری هم پیدا می کند.
به عنوان یک تازه وارد در محل کار، برقراری ارتباط موثر در قالب های مختلف، مزیتی کلیدی به شمار می رود. به عنوان مثال، ارتباطات خوب، بخشی مهم از موفقیت در یک مصاحبه شغلی است. به طور مثال بعد از برگزاری جلسه مصاحبه، با ارسال یک یادداشت تشکر، از مصاحبه کننده تشکر کنید. سپس، هنگامی که به شکل قطعی، برای موقعیت شغلی مدنظر انتخاب شدید، سعی کنید به شکل موثری با رئیس و همکاران جدید در ارتباط باشید.
4- خودآگاهی
خودآگاهی یا توانایی تشخیص افکار، احساسات و اعمال شما، مهارتی است که از اولین مرحله شغلی شما اهمیتی بالایی دارد. خودآگاهی را می توان نوعی هوش هیجانی در نظرگرفت.
هوش عاطفی، تا مرزهای شناخت توامان خود و پذیرش دیدگاه های جدید، گسترش می یابد. همچنین می توان آن را مهارتی دانست که با اهمیت به روش های جدید تفکر، می توان آن را توسعه داد.
آگاهی از خود به عنوان یک رهبر، به نحوه تعامل شما با همکارانتان و داده های بی واسطه که از محیط کار دریافت می کنید، وابستگی مستقیم دارد. این بدان معنی است که شما، از نشانه های عاطفی دیگران استفاده می کنید و همدلی را تمرین می کنید.
در اوایل کار، خودآگاهی ممکن است به شما این امکان را بدهد که در کارهایی مثل پاسخ به سوالات در یک مصاحبه شغلی، دست بالا را داشته باشید. برای مثال، اگر می دانید که تجربه زیادی در آن زمینه کاری ندارید، ممکن است با کشاندن بحث به یک کارآموزی مرتبط، به سوالی در مورد ریزه کاری این شغل جدید پاسخ دهید.
در ادامه مسیر کاری، خودآگاهی کمک می کند تا در نحوه ارائه اطلاعات به تیم خود، هوشمندی بیشتری از خود نشان دهید. علاوه بر این، رهبران خودآگاه اغلب از سطح ریسک مرتبط با انتخاب های خاص، آگاهی بیشتری دارند. رهبران خوب، اغلب ریسک پذیران باهوشی هستند! آن ها اجازه نمی دهند سطح عزت نفس شخصی آن ها در قضاوت شان، خللی وارد کند.
یکی دیگر از اصول خودآگاهی، داشتن توانایی خودتنظیمی است. این مشخصه رفتاری، در شرایطی که شما یک رهبر هستید یا می خواهید در این مسیر حرکت کنید، اهمیت بیشتری هم پیدا می کند. لی، خودتنظیمی را فرایند «رهبری خود» یا شناخت انگیزه های خاص و لحظات قدرت و ضعف خود توصیف می کند.
لی می گوید: «مهارت های خودتنظیمی به مجموعه ای از مهارت های خودمدیریتی اشاره دارد که به ما کمک می کنند فرایندهای درونی و احساسات خود را مدیریت کنیم، به گونه ای که پویا، در بطن کار و خودکفا باقی بمانیم.»
منبع : دیجیاتو / fastcompany