به گزارش هاژه اسپورت؛ این صرفا چند طرح است که توجه ها را در سراسر قاره اروپا جلب کرده و توجهات بیشتر به لیگ‌های بزرگ‌تر بوده است.
بارسلونا (پیراهن اول)
اینترنت می‌تواند مکانی بسیار تفرقه‌انگیز باشد، جایی که مردم فقط روی این موضوع توافق دارند که روی بسیاری از موارد با هم موافق نیستند. بنابراین از بعضی جهات، دیدن موافقت جمعی در شبکه‌های اجتماعی در زمان رونمایی از پیراهن اول جدید بارسلونا حس خوبی داشت: آشغال، افتضاح، از آن متنفرم، حالا پیراهن واقعی را نشان دهید و غیره.
اینجا باید با این توافق جمعی مخالفت کنیم و به شما اطلاع دهیم که در واقع این پیراهن زیباست. مطمئنا در مقایسه با پیراهن فاجعه‌بار آنها در فصل گذشته که با وجود سپری کردن اولین سال پس از جدایی لیونل مسی، حذف از مرحله گروهی لیگ قهرمانان و خم شدن کمر این باشگاه زیر بار بدهی بیشتر از بانک بارینگز، باز هم بدترین اتفاق فصل گذشته بارسلونا بود.
این پیراهن خوب است: کلاسیک نیست اما حداقل به جای اینکه ترکیبی بهم ریخته از 9 طراحی به نظر برسد، شبیه به یک طراحی است.
امتیاز: 7
اتلتیکو مادرید (پیراهن اول)به نظر می‌رسد که یادداشت خاصی درباره خطوط راه راه در این تابستان دست به دست شده است. همه خطوط راه راه از بین رفته‌اند. خطوط راه راه قدیمی شده‌اند. خطوط راه راه ناراحت‌کننده هستند. یا حداقل خطوط راه راه مستقیم قدیمی اینطور هستند چون به نظر می‌رسد که چندین تولیدکننده علاقه خاصی به خطوط راه راهی دارند که کمی جذاب‌تر از حالت عادی است.
به طور مثال به این پیراهن اتلتیکو مادرید نگاه کنید: خطوط راه راه اما نه به شکلی که شما به آن عادت دارید. خطوط موجی. خطوط دیوانه‌وار. خطوط مضحک. ظاهرا این خطوط از رود مانزانارس الهام گرفته‌اند که از مادرید عبور می‌کند اما در نهایت اینطور به نظر می‌رسد که بازیکنی پیراهنی را بر تن کرده که چند سایز برایش کوچک است و خطوط راه راه شکم آنها را پوشانده است.
شاید این پیراهن بر تن ورزشکاران حرفه‌ای خوب به نظر برسد اما برای بعضی از ما که چندان بدن ورزیده‌ای نداریم شاید خیلی جذاب نباشد.
امتیاز: 5
یوونتوس (پیراهن اول)بار دیگر به موضوع خطوط راه راه برمی‌گردیم. یوونتوس با اشکال دیگر غریبه نیست، چرا که آنها چند سال قبل از مدل پیراهن نصف مشکی و نصف سفید استفاده بودند که شبیه لباس فرم داوران کشتی بود. این پیراهن شبیه لباس راه راهی است که توسط Nintendo Game Boy طراحی شده و پر از ناصافی و لبه‌های دندانه‌دار است.
این خطوط راه راه همچنین کمی شبیه لاستیک اتومبیل هستند که شاید با توجه به حامی مالی این تیم با خودتان فکر کنید این موضوع عمدی است اما اینطور نیست.
آن دسته از شما که طرفدار “مزخرفات منتشر شده از سوی رسانه‌ها درباره طراحی پیراهن هستید” از چرندیاتی که درباره این پیراهن گفته شده است لذت خواهید برد. در زمان رونمایی از این پیراهن اعلام شد که این خطوط راه راه با تکیه بر “الگوهای انقلابی مثلث‌ها به افتخار ستاره‌های ورزشگاه آلیانز” طراحی شده است.
امتیاز: 5
آژاکس (پیراهن دوم)به نگارش در آوردن صدای خرخر گربه‌ای از سر لذت دشوار است، بنابراین کافی است چشم‌هایتان را ببندید و آن را به عنوان واکنش من به این پیراهن تصور کنید.
طراحان پیراهن آژاکس آزادی عمل بیشتری نسبت به اکثر کسانی داشته‌اند که سعی کردند کاری جدید روی پیراهن‌های دوم انجام دهند چون تمامی پیراهن‌های اول تقریبا از همان طرح‌های تکراری و همیشگی استفاده کرده‌اند اما این پیراهن دوم ترکیبی درخشان از طرحی متفاوت و کلاسیک است که بسیار تمیز از کار درآمده است.
آبی تیره در زمینه اصلی، الگوی الماسی روی یقه‌ها و سر آستین، حاشیه‌های قرمز و طلایی… تمامی بخش‌های این پیراهن لذت‌بخش و زیبا است.
امتیاز: 9
بایرن مونیخ (پیراهن لیگ قهرمانان)باید تایید کنیم که این پیراهن تا حد زیادی به پیراهن دوم آژاکس شبیه است اما نمی‌توان درباره کیفیت بحث کرد.
ظاهرا این پیراهن “از بازی کارتی باواریا به نام Schafkopf الهام گرفته است” و نمادهایی از این بازی روی زمینه خاکستری تیره و خطوط راه راه قرمز پر رنگ دیده می‌شود که جزئیات و تضاد خوبی را ایجاد کرده است.
ما همچنین از این جمله توماس مولر که درباره این طرح گفته است بسیار لذت بردیم:” Schafkopf بخشی از بایرن است- و با چنین پیراهنی، قلب بایرن آماده موفقیت می‌شود! ما در هر بازی دست خوبی خواهیم داشت.”
امتیاز: 8
بروسیا دورتموند (پیراهن جام حذفی)صرف وجود “پیراهن جام حذفی” باید برای رد کردن سریع این پیراهن دورتموند کافی باشد، سایه سنگین کاپیتالیسم یک بار دیگر بر جیبهای هواداران و تلاش برای دریافت چند سکه بیشتر دیده می‌شود. اما وقتی آنها پیراهن جام حذفی به این زیبایی داشته باشند، اصول ما به کناری رانده می‌شود.
شاید کسی از آدیداس بخواهد درباره این موضوع با دوستان قدیمی در پوما صحبتی داشته باشد، چرا که این طرح از طراحی‌های آنها از اوایل دهه 1990 با سه خط روی شانه الهام گرفته شده است اما شاید آنها هم به خاطر لذت بردن از این زیبایی از این موضوع بگذرند.
امتیاز: 8
ونتزیا (پیراهن اول)ونتزیا یک باشگاه فوتبال است. آنها این فصل در سری B حضور دارند. مایکل کویزان که چند سال قبل در آستانه پیوستن به لیدز بود معروف‌ترین بازیکن این تیم است.
ما به این موضوع اشاره کردیم چون احتمال زیادی وجود داشت که این باشگاه نادیده گرفته شود، چرا که آنها در کشورهای خارجی صرفا یک برند بوتیک لباس و برای مخاطبان انگلیسی زبان، یکی از حساب‌های جالب توییتری هستند.
مشکل اینجاست که اگر شما بیشتر از فوتبال‌تان به خاطر پیراهن‌تان شناخته شوید، بهتر است که پیراهن خوبی به تن کنید اما به نظر نمی‌رسد که آنها این موضوع را برای پیراهن اول در نظر گرفته باشند.
این پیراهن شبیه لباس‌های تقلبی از پیراهنی رسمی است که ممکن است در بازار خیابان‌های اروپایی پیدا کنید و شاید هدف آنها هم همین بوده است اما همین هدف هم به درستی اجرا نشده است.
امتیاز: 6
رئال مادرید (پیراهن دوم)پیراهن اول رئال مادرید صرفا همان پیراهن اول رئال مادرید است. رنگ سفید معروف، کمی رنگ سیاه، جزئیات کم و فرمی که با آن آشنا هستید. هرچند مانند آژاکس، آنها هم مجوز نوآوری در پیراهن دوم را دارند و نتیجه آن کسب یک امتیاز درخشان است.
زیاد پیش نمی‌آید که پیراهن فوتبال بنفش رنگ ببینید و شاید فکر کنید دلیل خوبی برای این کار وجود دارد چون استفاده از این رنگ احساس دیدن گل‌های معطر خشک شده در یک ظرف را بدهد اما تا حدودی جواب می‌دهد.
طرحی که در پس زمینه اصلی وجود دارد باعث می‌شود که این پیراهن کمی شبیه به موزیک ویدیوهای آرامش بخش اوایل دهه 2000 شود اما برای آن دسته از ما که شب‌های طولانی در اتاق‌های پر دود دانشجویی را برای بحث درباره مسائل اصولی در آن زمان سپری کنیم، این یادآوری خوبی است.
امتیاز: 8
بنفیکا (پیراهن دوم و سوم)آن دسته از شما که اهل کشوری جز انگلیس یا زیر 30 سال هستید، شاید با برنامه تلویزیونی Rab C Nesbitt آشنا نباشید. این سریال طنز محبوبی در دهه 1990 میلادی درباره شخصیتی کارتونی و اسکاتلندی بود که همیشه جلیقه مشبک یا خط کشی شده به تن داشت.
شاید این فقط نظر من باشد اما آیا جزییات/طراحی روی پس زمینه این پیراهن بنفیکا (پیراهن سفید) شبیه یکی از آن جلیقه‌ها نیست؟ نه؟ هیچکس دیگر چنین نظری ندارد؟
و تا اینجا هستیم به این نکته هم اشاره کنیم که آیا آن پیراهن دوم (زرد رنگ) شبیه پیراهن تقلبی آرسنال نیست؟ البته این که تولیدکننده و حامی مالی هر دو باشگاه مشترک است، کمکی به این قضیه نمی‌کند اما… بی‌خیال.
امتیاز: 6
پاری سن ژرمن (پیراهن اولاتفاق خوبی است که لوئیز کامپوس و کریستوف گالتیه توانسته‌اند مشکل تیم پی‌اس‌جی در این تابستان را حل کنند چون حداقل اگر آنها خوب بازی کنند، شاید افراد کمتری به این قالب فیفا 98 پیراهنی که بر تن آنهاست، توجه کنند.
به نظر می‌رسد که ویژگی خاص نایکی در این تابستان استفاده از رنگ‌های برجسته و تند و یک دست بدون دخالت هیچ شکل دیگری روی شانه‌هاست، طوری که انگار بازیکنان دختران جوانی هستند که جلیقه کوتاهی روی لباس شب‌شان بر تن کرده‌اند. این گاهی خوب است اما در اکثر موارد مانع از به چشم آمدن ویژگی‌های دیگر می‌شود که در این مورد، رنگ سفید برجسته‌ای است که در میانه پیراهن از آن استفاده شده است.
به این نکته نیز باید اشاره کرد که استفاده از این رنگ یک دست عملا با لوگوی خطوط هوایی قطر قطع شده و باعث شده است که مهم‌ترین و اصلی‌ترین ویژگی این پیراهن به حاشیه رانده شود.
امتیاز: 4
لیل (پیراهن اول)به نظر می‌رسد که لیل نقطه آغاز کلی و مشخصی برای پیراهن‌هایش دارد: رنگ زمینه قرمز جذاب با آزادی عمل قابل توجه در استفاده از خطوط یا حاشیه‌های به رنگ آبی سیر در هر بخشی از پیراهن. هرچند، آنها به صورت کلی همیشه پیراهن‌های زیبایی را به تن می‌کنند.
این مورد هم استثنا نیست.
شما شاهد نوار آبی پهنی روی سینه هستند که تا آستین‌ها ادامه پیدا می‌کند و نوار سفیدی در قسمت پایین آن قرار دارد که حسی شبیه به حس پیراهن تیم ملی فرانسه در فاصله سال‌های 1984 تا 1998 دارد که از نگاه بسیاری از ما بهترین پیراهن تاریخ است.
آنها شاید بار دیگر در زمین برابر پی‌اس‌جی شکست بخورند اما حداقل خوش‌تیپ‌تر از آنها هستند.
امتیاز: 8
لوریان (پیراهن سوم)بله. قطعا. این پیراهن واقعا زیباست، حتی اگر کمی شبیه به کاشی‌هایی باشید که گاهی در حمام‌های پر زرق و برق می‌بینید.
یک ویژگی دوست داشتنی در پیراهن‌های سفید با رنگ زمینه‌ای سفید وجود دارد و حالا این پیراهن با رنگ‌های مختلفی که روی آن نقش بسته واقعا لذت‌بخش است. یقه نارنجی، سبز و سیاه هم بسیار خاص هستند. شاید این پیراهن را در طول مسابقات این فصل زیاد نبینید اما هرجا باشید می‌توانید از ان لذت ببرید.
امتیاز: 8
پاتریک تیستیل (پیراهن خاص)ظاهرا پاتریک با ایجاد کابوس برای بچه‌ها در سراسر اسکاتلند با استفاده از کینگزلی، نماد ترسناکش، قانع نشده و حالا تصمیم گرفته است این هراس را با قرار دادن این تصویر روی پیراهنش دو برابر کند.
یا اگر بخواهیم دقیق‌تر بگوییم، روی نیمه پایینی پیراهنش تا اینطور به نظر بیاید که کینگزلی در حال بالا آمدن از شلوارک بازیکنان تیستیل است و حالت چهره‌اش این را نشان می‌دهد که آمده تا جوان‌ترها را ببلعد.
باید تایید کنیم که این پیراهن شاید شایستگی حضور در این فهرست را ندارد چون پیراهن “خاص” است و قرار نیست در هیچ دیداری از آن استفاده شود اما اگر آن را به حساب نمی‌آوردیم جایش خالی بود.
امتیاز: 4
بولونیا (پیراهن اول)در حالی که همه ما در حال آزمایش کردن هستیم و تیم‌ها سعی می‌کنند طراحی‌های متفاوتی را امتحان کنند، در نهایت هیچ چیز مانند طرحی رضایت‌بخش و کلاسیک نیست که به همان اندازه که می‌تواند پیراهن تیمی در سال 2022 باشد، می‌تواند پیراهن تیمی در سال 1992 هم باشد.
این پیراهن دقیقا همان است- پیراهنی زیبا و تمیز با خطوط پهن جذاب که سعی نشده بیش از حد غیرعادی باشد و با یقه برجسته و جزییات عالی که روی آستین‌ها به کار رفته است.
متاسفانه باید به شما خبر بدهم که “Cerca.Guida.Sorridi” در واقع شعار کاتزو، حامی مالی این تیم، است و رجزخوانی یکی از انقلابی‌های قدیمی ایتالیایی نیست، چیزی که ما امیدوار بودیم باشد.
امتیاز: 8
لیون (پیراهن دوم)پیراهن اول لیون بسیار زیباست اما چیزی است که همیشه به آن عادت دارید: پیراهنی تقریبا سفید با خطوط قرمز و آبی در وسط پیراهن و تمام.
این پیراهن دوم موافقان و مخالفان بسیاری خواهد داشت اما نظر نویسنده این مطلب این است که طراحی آن خاص و متفاوت است، حتی با این که شاید کمی اینطور به نظر برسد که کسی یک چراغ گدازهای (lava lamp) را شکسته و سپس محتویات آن را روی پیراهنی ریخته باشد. اما این طرح جواب داده است، خصوصا تضاد بین زمینه قرمز، خطوط ابر و بادی آبی و راه راه‌های حاشیه‌ای آدیداس.
احسنت، لیون.
امتیاز: 8
سلتیک (پیراهن اول)باید به این نکته اشاره کنیم که بدون راه انداختن یک آشوب نمی‌توانید تفاوت خاصی در طرح کلاسیک سلتیک ایجاد کنید اما آدیداس جسارت خاصی در ایجاد تفاوتی جزئی در اینجا از خود نشان داده است.
این الگوهای مثلثی سبز رنگ احتمالا به پیراهن‌های این باشگاه در سال‌های 1988 و 1997 اشاره دارند که از کمی دورتر کمی شبیه به معرفی بصری موج‌های صوتی در برنامه ویرایش صدا به نظر می‌رسند- به هرحال این روزها همه یک پادکست دارند.
هرچند، مطمئن نیستیم که کاربرد سه خط طوسی آدیداس روی این پیراهن چیست- منظور آنها چه بوده است؟ چرا این خطوط سبز نیستند؟
امتیاز: 7
رنجرز (پیراهن دوم)ممکن است به این پیراهن نگاه کنید.
اجازه دهید اول ایرادش را مطرح کنیم: این پیراهن بیشتر شبیه به پیراهن دوچرخه‌سواری است تا پیراهن فوتبال و به تن کسی برازنده است که بالا تنه استخوانی اما ران‌های درشت دارد. اگر از این موضوع بگذریم، این پیراهنی زیباست که توانسته است روی لبه طناب امتحان طرحی کمی متفاوت (شما پیراهن‌های دو نیمه رنگی زیادی را نمی‌بینید که به جای خطوط عمودی با خطوط مورب به دو نیم شده باشند) و در عین حال، به همان اندازه درست و غیرپیچیده به نظر بیاید.
جزئیات پهن روی یقه و سرآستین هم نکاتی دوست داشتنی هستند. بنابراین باید به رنجرز و کاستوره تبریک گفت، احسنت.
امتیاز: 8
سمپدوریا (پیراهن سوم)در واقع، نه، این پیراهنی است که به لباس دوچرخه‌سواری شبیه است.
اگر شما در جایی دور از شهری که در آن بزرگ شدید، زندگی می‌کنید و فقط هر از گاهی به شهر محل تولدتان می‌روید، شاید با احساس بازگشت به مکانی که برای شما آشنا و در عین حال بسیار غریبه است روبرو شده باشید. شما همه جای این شهر را می‌شناسید اما با آن آشنا نیستید.
چنین احساسی درباره این پیراهن سمپدوریا وجود دارد: شما خطوط نمادین روی سینه را می‌شناسید اما به بالا و پایین آن نگاه می‌کنید و در جایی که باید رنگ آبی باشد، رنگ زرد را می‌بینید.
این لزوما بد نیست… لزوما خوب هم نیست… فقط کمی عجیب است.
امتیاز: 5
وردربرمن (پیراهن دوم)آلن شوگر این طرح را تایید نمی‌کند.
هرچند من فکر می‌کنم این بیشتر رنگ ماهی سالمون است تا رنگ صورتی‌ای که او با آن مخالف است اما در هر دو صورت انتخاب جسورانه‌ای است، خصوصا وقتی با شلوارک‌های سبز استفاده شود.
این یکی از ترکیبهایی است که نباید جواب بدهد، یکی از ترکیب‌های که عموما بیشتر احتمال دارد آن را در حمام فردی بازنشسته ببینید که از سال 1983 تا به حال دکوراسیونش را تغییر نداده است، اما می‌دانید واقعیت چیست؟ این ترکیب به نوعی جواب داده است.
امتیاز: 8
اینتر (پیراهن دوم)امسال تابستان مهمی برای مزخرف‌های مطرح شده درباره پیراهن‌های فوتبال بوده است: در این مورد، لطفا از این بیانیه از سوی اینتر لذت ببرید: باشگاه اینترناتزیوناله میلانو از دل شورش و جنگیدن با وضعیت موجود متولد شد. این تیم شامل بازیکنانی از سراسر دنیا بوده است. و خانواده ما در سراسر دنیا رشد کرد، برادران و خواهران ما ارزش‌های مشترکی دارند.”
مزخرفاتی که ظاهرا دلیل آن برای داشتن پیراهنی با نقشه بزرگ دنیا در پس زمینه آن است.
شاید به این نکته هم توجه کرده باشید که لوگوی اینتر در واقع کشور ایتالیا را روی نقشه مذکور پوشانده است و من نمی‌توانم متوجه شوم که آیا این حماقتی جالب یا انتخابی عمدی بوده است برای این که بگویند “اینجا جایی است که اینتر قرار دارد” یا حتی “اینتر، ایتالیا است”.
همه این موارد می‌تواند هدر دادن وقت باشد چون این پیراهن از دور صرفا شبیه این پیراهنی است که کسی اسموتی کلم پیچ خودش را روی آن ریخته و سپس در پاک کردنش به اندازه کافی سریع عمل نکرده است.
امتیاز: 5